sürgün...

41 3 0
                                    

Göktan :

hayal abisiyle konustugundan beri daha iyiydi.mutluydu ama buruk bi mutluluk gibiydi.kaç kere bisimi oldu diye sorduysamda beni bisi yok deyip gecistiriyordu.konu abisiydi.bunu biliyordum.hatta emindim.emre iyiydi.sorun yoktu.peki ama hayal neyi sorun yapiyordu?

pek ustelemek istemedim zaten çok önemli bisi olsa hayal dayanamaz ve bana söylerdi.bu düşünceler içinde bahçedeki hamağa doğru gidiyordumki hamakta birinin olduğunu görüp durdum.bu siyah sacları nerde olsa tanirdim.bunlar hayalin saclariydi.

emrenin saclari kumral olabilirdi ama hayalinki siyahtı.kardeş olmak bazen her acidan zıt olmakta olabiliyordu.ayni emreyle hayal gibi.ruhsal da fiziksel de tamamen zıtlardı.hani bi söz vardırya 'zıt kutuplar birbirini ceker 'diye.onlarda oyleydi .zıt olabilirlerdi ama hep birbirlerini çekerlerdi.

"yanımda bos yer var" bu sözler beni kendime getirmişti.cevap vermeden hayalin yanina oturdum.ayaklarını toprağa batirip hamagi sallamaya başladı.bende aynisını yaptim.Hamak yavaş yavaş hızlanmaya baslamisti.

kafasını omzuma koyduğunda vücudumdaki bütün tüylerin dikildigini farkettim.hayalle sevgili olabilirdik ama hic bu kadar yakın olmamıstik.bende kafami eğip onun kafasina bastirdim.

"ona bu kadar sert davranmamaliydim."

"hayal bazen insanlar sinirlendiğinde ne söylediklerinin farkında olmayabilirler.abin anlayisli biri onu korumaya calistigini anlicaktir"

"sence eskisi gibi olucakmı?"

"tabikide abin gelecek ve barısıcaksıniz sonrada eskisi gibi olucak "dedim ve elini alip elimin araasinda sıktım.

"bizi bu halde görse kesin farklı ülkelere sürgüne gönderirdi"deyip gulumsedi.hakliydı.emre bazen çok kıskanç olabiliyordu.ama simdi emrenin kotu yönlerinden çok iyi yönlerini düşünüp bende hayale gulumsedim.

yalanHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin