Hayatta Kalanlar-uzun yol

2. bölüm-felaket

Max ve Gece diğer köpeklerle birlikte Zeus'un evine doğru yöneldiler, Zeus yerin altındaki geniş bir oyukta yaşıyordu. Yolda çoğu köpek onlardan uzak yürümeyi tercih etti, bunun sebebi ise kuşkusuz olarak Gece'ydi. Babası bir kurttu, vahşi içgüdüleri bunu ele veriyordu. Köpekler hayvanları sadece oyun oynamak için kovalar, gece ise yemek, için kovalıyordu, herkesden sivri dişleri ve pençeleri de bunun bir göstergesiydi. Max bir anısını hatırladı, o zamanlar kimse Gece'den korkmuyordu, Gece oralarda yeniydi. Hatta herkes babasının kurt olmasının harika olduğunu düşünüyordu. Köpekler kedi kovalıyordu, tabi ki asla büyük zararlar vermiyorlardı, sadece spor için yapıyorlardı bunu. Gece de onlara katıldı, diğerleriyle birlikte kedinin peşine düştü. En sonunda herkesin önüne geçip kediyi yakaladı, herkes donup kaldı. Gece sivri dişleriyle kediyi parçaladı ve yere savurdu, biraz yedikten sonra tadını sevmediğini belli eden bir ifadeyle yüzünü buruşturup diğerlerine döndü. Gülümsedi. Köpekler kuyruklarını bacaklarının arasına sıkıştırıp kaçtılar, max dışında. Gece ona döndü "nesi var bunların? Yakaladım işte!" Dedi. Oyunun amacının bu olduğuny düşünmüştü. Max önce tereddüt etsede sonra onun yanına gidip, kedileri öldürmenin yanlış ve yasak olduğunu söyledi, sonra birlikte gezmeye başladılar. O günden sonra da arkadaş oldular... gece max'e yumuşakça vurdu "dünyadan Max'e! Geldik!"

Max kendine geldi, diğer köpeklerle birlikte oyuğa girdi. Zeus ve eşi Venüs, yavruları star ve Teddie'yle duruyorlardı. Teddie ve Star oyun oynuyordu. Max gülümsedi, sonradan Zeus'un ciddi ifadesiyle ciddileşti. Zeus tüm köpeklerin teker teker gözlerine baktı. Sanki hepsinin bu hayatta olup olmaması gerektiğini ölçüyordu. Sıra max'e geldiğinde max ürperdi. Zeus'un kahverengi gözleri onun sarı gözlerini yaktı, Zeus en sonunda gözlerini kısıp diğerlerini süzmeye devam etti. Zeus herkesi süzmeyi bitirince kalın ve bilge sesiyle konuştu "dostlarım, bir felaket yaklaşıyor"