Hayatta Kalanlar-uzun yol

9. bölüm-Suçlu!

Star babasının yanına koştu, ağzından kelimeler zorla çıkıyordu. Max, tıpkı diğer tüm köpekleri gibi ikisini izliyordu. Ne olduğunu anlamaya çalışıyordu. Star'ın gozlerinden yaşlar boşaldı "Abim, o-o denize düştü! Gemiye su dolunca tutunamadı ve-ve..." sözlerini tamamlayamadan goz yaşlarına boğuldu. Herkesin yüzü Zeus'a döndü. Zeus şimdiye dek hiç ağlamamıştı, ama bu o gün değişti. Önce kızının getirdiği haberlerle titredi, olayı sindirmeye çalıştı. Oğlunun dibe batmadan önceki halini hayal etmeye çalıştı, en sonunda gözleri buğulandı. Gözlerini şeffaf bir su tabakası kapladı. Ardından, su gözlerinden taştı, tüylerinin üzerinden kaydı ve yere damladı. Tahta zeminde ıslaktan bir karaltı oluştu. Köpekler önce tepki vermedi. Zeus yavaşça ayağa kalktı ve dışarıyı izledi, ardından uzun uzun uludu. Zeus birden geriye baktı, şuan gözlerinde üzüntü değil öfke vardı. Gemiyi kullanmakla görevli olan sydney'e baktı. Sydney kuyruğunu bacaklarının arasına sıkıştırdı. Zeus tepeden ona baktı "neden gemiyi fırtınaya yönlendirdin?!" Dedi. Syndney kendini savundu "ben yapmadım. Bi koku aldım, ne olduğuna bakmaya gittim. Sonra birden kapı kapandı! Geri giremedim!" Dedi. Zeus şüphelenmişti. Max etrafa bakındı, tahta bir çatlakta parlayan iki çift turkuaz göz gördü. Gozler birden yok oldu. Max kulaklarını sinirle havaya dikti. Zeus merakla ona baktı "max? Garip davranıyorsun. Ne var?" Max ona döndü. Tüm gözler onun üzerindeydi. Gözlerini kısti, Mia'yı daha fazla savunmayacaktı. "Ben bir hata yaptım" dedi. "Bir kedinin içeri girmesine izin verdim, o da şimdi bunlara sebep oluyor! Çok üzgünüm" dedi. Zeus sinirlenmişi ama bir şey demedi. Tam herkes dağılacakken Max ekledi "a-aynı zamanda, Gece'yi de aldım ama onun suçu yok" dedi. Köpekler ona hırlamaya başladı ama Zeus susturdu. Daha fazla kötü haber kaldıramayacaktı. "20 kişilik stok yaptık ve 20 kişiyiz işte. Herkes işine dönsün, ve sen de Max, Gece'yi nerde sakladiysan artık çıkart-" sözleri şiddetli bir çarpmayla bölündü, tüm köpekler aynı anda dışarı çıktı. Kara karşılarında duruyordu. Arkadan gelen ayak sesleriyle döndüler. Siyah bir kedi gülümsüyordu. Turkuaz gözleri ışıldıyordu. Tüm köpekler hirlamaya başladı. Ardından, arkasından bir kedi daha çıktı, ve sonra birtane daha