VENÜS YÜKSELİYOR

VENÜS'ÜN YÜKSELİŞİ

Geçen yaz dalış için gittiğimiz o yerdeydim,  dalgıç kıyafetleri içinde yüzüyordum ve balıkların etrafımda dans etmesini izliyordum. Hepsi rengarenk , Gökkuşağı gibiydiler.Karmen burada olsaydı bana hemen üşenmeden hepsinin ismini sayardı. Sahi herkes neredeydi??? Neyse herhalde yüzeyde bir yerde geziyorlardır. Aslında buraya gelmem yasaktı heleki bu balıklar yüzünden az daha boğuluyor oluşum yüzünden haklılardı tabi.fakat nasıl acındırdıysam kendimi  izin verdiler demekki.

Bu düşünceler içinde balıkları izlerken bir el uzandı ve beni kendine doğru çekmeye başladı.Bende bu ani tepki karşısında bir süre tepkisiz kalsamda sonradan huzurumu bozan bu kişiye kızmaya başladım ve tabiki çok korkuyordum. Bir yandan ondan kurtulmaya çalışıyordum bir yandanda kendimden çok balıklar için endişeleniyordum . Şuan ben tehlikede olsam da balıklar için  daha çok endişeliydim. Nedense  onlar için içimde kötü bir his vardı..

Uzun bir karşı koymanın sonunda o eller beni serbest bıraktı ve bende tekrar bana ulaşmaması için hemde balıklar için aceleyle dibe doğru yüzmeye başladım. Neredeyse gelmiştim.Sadece bir kaç kulaç kalmıştı ki balıkların fazla tuhaf davrandıklarını gördüm.Su akıntısında ordan oraya sallanıyorlardı.Bu çok tuhaftı.Korkuyla yanlarına gittim ve bir tanesini elime aldım.

Aman tanrım !!!!!! Hiçbir hayat belirtisi yoktu. Hıçkırarak ağlamaya başladım ve "kim bu caniliği yaptı , onlar zararsız kendi hallerinde yaşıyordu "  diye bağırdım acıyla. O sırada denizin derin sessizliğinden bir uğultu yükselti.Bende bu uğultuyla birlikte yüzeye doğru sürüklenmeye , hatta bir girdapla yukarıya doğru zorla çıkarılmaya başladım . Adeta felç geçirmiş gibiydim karşı bile koyamıyordu. Herşey gerçek olamayacak kadar yavaş bir film gibi gerçekleşiyordu.
Yüzeye çok az bir mesafe kala bir ses duydum....

"Sen buraya ait değilsin!!!!"
____________________________

"Zırrrrrrrrrrrrr"

Saat çaldığında yerimden fırladım ve etrafa baktım. Odamın tanıdık toz pembe duvarları ile karşılaşınca gördüklerimin bir rüya olduğunu anladım ve derin bir iç çekerek Tanrıya teşekkür ettim.
18. Yaş günüme sayılı günler kala bu kabuslar beni huzursuz ediyordu.
Batıl inançları olan birisi değilim ama yinede temkinli olmakta fayda var öyle değil mi ? 🤔

Ben bu düşüncelerde kaybolmuşken

"Venüsssss !!! Uyandın mı kızım ? Hadi kahvaltıya "

Annemin bu seslenişi beni kendime getirmişti. Hemen hazırlanmalıydım yoksa okul için geç kalacaktım.

"Uyandım anneeeee !!! Geliyorum hemen "

Koş Venüs koş bugün bari geç kalma 😑🙄

___________________________

Aceleyle basamaklardan aşağı inerek "Günaydın !! " diye bağırdım.

"Günaydın kızımda öğlen olacak neredesin sen " annem çatık kaşlarla
bana bakıyordu .

Ben tam birşey söyleyecekken babam benden önce lafa girdi.

" Suzanna hayatım gitme kızın üstüne. Hem kocaman bir kız oldu artık o , çocuk gibi azarlama benim tatlı kızımı " deyip gülümsedi ve bana göz kırptı.

Annemde omuz silkti ve tabağımı doldurmaya başladı.

Ohhh !! Şükür bugün ki anne - kız tartışması baba cephesi sayesinde başlamadan bitmişti.

Zaten bugün moralimin iyi olması gerekiyordu. Çünkü çocukluk hayalim olan  Hava ve Uzay Mühendisliği bölümü' nü kazanmıştım hemde dereceyle... Artık idolüm babamla meslektaş olmam için sadece 5 yıl kadarcık sabretmem  gerekiyordu o kadar.🤔🙄