Kovuldum Dimi? (GxG Texting) (tamamlandı)

3.9 | "Burada Kaybolmak İstiyorum"

~1 hafta sonra~

Sadece bir hafta, bir insanın tüm güzel günlerini unutmasına yeter miydi?

Bunu belki de bir hafta değil, bir saniye bile sağlayabilirdi.

Dilan ise şuan da bunu yaşıyordu. Soğuk karakoldan ifadesini son kez vererek yavaşça uzaklaştı. Serhat onu almaya gelmişti, Şeyda ise arabadan çıkmamayı tercih etmişti ve onları orada bekliyordu.

Mina beynini Dilan'ın üzerine uçuralı sadece bir hafta olmuştu.

Dilan önce en yakın arkadaşının, sonra ise ablasının gözlerinin önünde öldüğünü gördüğünde içinde kalan son duygularıda yok etmişti.

Ona göre her şey onun suçuydu.

Mina'yı bunu yapmadığına inandırabilmesi gerekirdi. Belki de Mina buna inandığı için intihar etmeyi tercih etmişti, kardeşinin onun baskısı yüzünden öldüğünü bildiği için.

Kafası allak bullaktı ve başı çatlayacak gibiydi. Serhat, Dilan'ın sırtına bir battaniye geçirip ona sarıldı ve "Yolda anlatmak ister misin?" diye usulca sordu. Abisinin verdiği ufak haberler dışında ne Şeyda, ne Serhat bir habere ulaşabilmişlerdi ve bir haftadır Dilan'ı merak ediyorlardı.

Dilan usulca başını hayır anlamında salladı ve Şeyda'nın bulunduğu arabaya doğru yürüdü.

Tek isteği Şeyda'ya sarılmak, olanları unutmaya çalışmaktı. Şeyda'nın kokusunu içine kafa yapabilecek kadar çekmek ve onun sıcak bedenine yaslanıp uyumayı istiyordu. Arabaya geçtiği an da öyle yaptı.

Önce sevdiği kadına sımsıkı sarıldı, sonra ise Serhat ve Şeyda'nın gözleriyle anlaştıklarını farkederek yüzünü Şeyda'nın omzuna gömdü ve dinlenmeye çalıştı.

"Dilan..."

Dilan, Şeyda'nın sesine ufak bir mırıltı ile karşılık verdi. Şeyda derin bir nefes alıp Dilan'ın saçları ile oynamaya başlamıştı. O sırada Serhat çoktan arabayı çalıştırmış, yavaşça sürüyordu.

"Dilan, bunların seni bu kadar yıkmasına izin veremezsin." dedi usulca, bazen saçlarına ufak öpücükler konduruyordu ve onu sımsıkı sarmıştı.

"Şeyda, hepsi benim suçum. Hepsi..."

Şeyda onu, sanki birisi alıp gidecekmişçesine sımsıkı sardı ve sakinleştirmek için saçı ile oynamaya devam etti.

" Hayır, şapşal. Sen hiçbir şey yapmadın, bu onların tercihiydi. Herkes yaşar fakat ruhları konusunda kimsenin bir fikri yoktur. Dilan, yalvarırım kendini suçlama."

Dilan burnunu çekti ve Şeyda'ya sımsıkı sarıldı.

"Burada kaybolmak istiyorum..."

"O zaman ben de burada kalırım ve seninle beraber yavaşça kaybolurum."

Sanki aralarında sesli olmasa da bir iletişim türü vardı ve Serhat bunun farkındalığı ile hiç konuşmadan, sadece dikkatlice arabayı kullanıyordu.

~~~

FİNALE YAKLAŞIYORUZ MİLLET DÜŞÜNCELERİNİZ NELER 🌈🕷️💜