🍒ခ်ယ္ရီေရာင္ အခ်စ္မ်ား(Love Like Cherry) Complete

အပိုင္း(၇)

Episode 7

အနီးဆုံး ေဆးခန္းထိ Krist ကို ကုန္းပိုးကာ Singto  ခ်ီသြားလိုက္သည္။ေဆးခန္းေရာက္ေတာ့ ဆရာဝန္က
ေသြးထြက္ေနေသာ ေခါင္းက ဒဏ္ရာကို ေ သခ်ာ
ၾကည့္ၿပီး အရက္ျပန္နဲ႔ သန္႔စင္ရန္ ေခါင္းကိုကိုင္
လိုက္စဥ္~~~

"ေဒါက္တာ~~ကြ်န္ေတာ္ အဲဒီဟာၿကီးနဲ႔ အနာကို မတို႔
လို႔မရဘူးလားဗ်ာ~~"

Krist အေျပာေၾကာင့္ ဆရာဝန္ရဲ႕ အရက္ျပန္တို႔ထားေသာ ဂြမ္းစတို႔ကေလးမွာ တန္႔သြားသည္။

"မရဘူးေလ~~မင္းေခါင္းကို ခိုက္မိတဲ့ပစၥညး္မွာ ပိုး
ေတြ ဘတ္တီးရီးယားေတြ ပါေနႏိူင္တယ္~~ဒါေၾကာင့္
ဒါေတြကို ေသေအာင္ လုပ္ဖို႔အတြက္ ဒီအရည္နဲ႔
သုတ္ေပးရတယ္~~"

အသက္ ၄၅ႏွစ္အရြယ္ေလာက္ရွိၿပီျဖစ္ၿပီး
စိတ္ရွည္လက္ရွည္ရွင္းျပေနပုံေၾကာင့္ Sing က ပါ
ၿငိမ္နားေထာင္ေနလိုက္သည္။ Krist ကေတာ့ ကုတင္
ေပၚကေန ကုန္းရုန္းထကာ ~~

"ကြ်န္ေတာ္ ျပန္မယ္~~မကုေတာ့ဘူး~~ကြ်န္ေတာ္
သိတယ္ ေသြးထြက္တိုင္း ဒါႀကီးနဲ႔ပဲ တို႔ုၾကမယ္ဆိုတာ"

ေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ႔ ကုတင္ေပၚကေန ဆင္းမည္ျပဳေနေသာ
Krist လက္ေမာင္းေလးမ်ားကို  Sing ဆုပ္ကိုင္လိုက္ၿပီး
ဆရာဝန္ကို ခဏေလးေနာ္ ဆိုေသာ သေဘာျဖင့္ မ်က္လုံးနဲ႔တစ္ခ်က္ျပံဳးျကည့္လိုက္သည္။

"ဒါနဲ႔တို႔မွ မင္းဒဏ္ရာ အမာရြတ္မက်န္မွာေပါ့~~"

"တအားစပ္တာ~~အဲဒါႀကီးက ... ကြ်န္ေတာ့္ကို အဲဒါ
မထည့္ဘဲ ဒီတုိင္းကုေပးလို႔ ေျပာေပးပါ~~ ေနာ္"

ကြ်န္ေတာ့္ကို နာမ္စားမသုံးဘဲ ေျပာေနပုံဟာ အေတာ္
ေတာ့ ရယ္ရသည္။

"မင္း ေယာက္်ားပဲကြ~~ဒီဟာေလာက္ေတာ့ ေတာင့္ခံ
ေပါ့~~"

မ်က္ရည္ေလးေတြ ဝဲလာၿပီး ကုတင္ေပၚက ခ်ထားတဲ့
ေျခေထာက္တြဲလဲမ်ားကို ကုတင္ေပၚျပန္တင္လိုက္သျဖင့္
Sing နဲ႔ ေဘးတစ္ေစာင္းအေနအထားျဖစ္သြားသည္။
ၿပီးမွ ေျခကို ရုန္းကာ ကန္ကာ ႏႈတ္ခမ္းကို စူၿပီးေခါင္း
ငုံ႔၍ေျပာလိုက္ေသာစကားေၾကာင့္ Sing ၿငိမ္က်သြား
ရသည္။

"ေယာက္်ားလဲ အေသြးနဲ႔အသားနဲ႔လူပါဗ်~~မိန္းကေလး
ေတြနဲ႔ဘာကြာျခားေနလို႔ သူတို႔ နာရင္ငိုရၿပီး ကြ်န္ေတာ္
တို႔က ႀကိတ္ၿပီး သည္းခံေနရမွာလဲ~~~သူတို႔ေၾကာက္
သလို ကြ်န္ေတာ္ ေၾကာက္တတ္တာနဲ႔ ေယာက္်ားတစ္
ေယာက္ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ဘူးတဲ့လား~~~"