Bora Mert'i çok sevdiği için onla beraber atladı. Biz 3 kız kaldık sonra bende atladım.Çukur o kadar garipti ki içi rengarenkti.Sanki benim bilinçaltım gibiydi.Sonr yere düştüm.Üstüme Asel ile Doğa da düştü. Sonra o yüzü belli olmayan adamı gördük yüzü çok garipti;kanlı gözleri ve sivri dişleri vardı tek eksiği ise burnuydu.Sonra bize görev kartlarımızı verdi.Kuralları söyledi Kurallar şunlardı:
->Bu görevi yapamazsan çıkamazsın
->KOPYA YOK!
Kopya yok kuralını pek anlamamıştım görevim ise şuydu:
Bir kağıt bulmalısın.Kağıdın üstünde Çıkışın yolu yazılı olucak nasıl geldiysen öyle çıkamalısın yazıyordu.
Ben bu çukurun içini pek tanımıyordum.Arkadaşlarım gitmişlerdi.Ben okuyasıya kadar.Benim disleksim olduğu için yavaş okuyorum.Neyse yürümeye başladım.Arkamda birsileri vardı bunlar Doğa ve Asel idi 3'ümüze de aynı görevler verilmişti.Bu yüzden aynı adımlarla hareket etmememiz gerekiyordu.Asel'in yüzü pek hoşnut gözükmüyordu.Bizde Doğa ile ne olduğunu sorduk,anlatmaya başladı:
-Ben korkuyorum.Ya bu çukurdan hiç çıkamaz isek? Halimizden haber alamayanlar bizi merak edip bu çukura girdiğimizi sanacak.Ve-
Doğa sözünü kesti:
-Girdik ve çıkacağız...!
Kararlı bir şekilde yürümeye başladı Doğa.Bizde Asel ile birbirimize baktık.Ne olduğunu anlamamıştık.Doğa bağırdı:
-Damla o Hazal değil mi?
Bende koşarak Doğa'nın yanına gittim.Hazal beni ilk başta tanıyamadı.Benim Damla dedim.Tanıdı.
