" ငါနင့္ကို ခ်စ္တယ္ ခ်မ္း... ''
ဆိုင္းမဆင့္ ဗံုမဆင့္ ေျပာခ်လိုက္ေသာ ျပတ္သားသည့္ ပတၱျမားဆက္ ပါေပ။
" အမ္ ''
ကေလးစုတ္က ဘာလား ။ အခု အေနအထားႀကီးမွာ သူမလို႔ ဒီလိုစကားႀကီးကို ေျပာထြက္သည္ ။
ေလာေလာဆယ္ကိုယ္က သူ႔လက္ထဲမွာ ။ ၿပီးေတာ့ ေပြ႕ခ်ီခံထားရေသးသည္ ။ ငယ္ငယ္ကတည္းက တိုက္ကြန္ဒိုေတြ ၊ ဂ်ဴဒိုေတြ သင္တန္းေပါင္းစံုတက္ထားသည္ေၾကာင့္ ထိုကေလးစုတ္က သူမထက္သန္မာသည္ဆိုတာကို သိသည္ ။
႐ုန္းလွၽင္လည္း မရေသာအေနအထား ။
" ဘယ္လိုေျပာလိုက္တယ္ ဆက္ ''
" ခ်စ္တယ္လို႔... ပတၱျမားဆက္က ခ်မ္းျမျမကိုကို ခ်စ္တယ္ ''
ေပြ႕ခ်ီထားေသာ ခ်မ္း၏ကိုယ္လံုးေလးကို ေအာက္ကိုအသာအယာခ်ၿပီး ေနာက္ကမွန္ဗီဒိုႏွင့္ကပ္ထားလိုက္သည္ ။
ခ်မ္း၏ကိုယ္ေလးက ဒီတစ္ခါလည္း ဗီဒိုႏွင့္ ဆက္ၾကားမွာလြတ္လမ္းမ႐ွိပိတ္မိသြားျပန္၏ ။
ဘာလား ... ဒီေန႔ တစ္ေန႔အတြင္း ဒီလိုပံုစံႀကီးၾကံဳရတာႏွစ္ခါ႐ွိၿပီ.... ။
ခ်မ္း ေတြးလို႔မွ မဆံုးေသး...။
" ခ်မ္းေရာ... ဆက္ကို မခ်စ္ဘူးလား... ''
" ခဏ... ''
ခ်မ္း ေမာ့ၾကည့္လိုက္ျပန္ေတာ့ သူ႔ေမးေစ့နဲ႔ ကိုယ့္နဖူးနဲ႔က ခြပ္ကနဲမိတ္ဆက္သြားျပန္သည္ ။ နာသြားေသာနဖူးကို မပြတ္အားေသး ။ သူမကို စိုက္ၾကည့္ေနေသာ မ်က္ဝန္းနက္တို႔၏ပိုင္႐ွင္ေၾကာင့္ ရင္ခုန္လာရျပန္သည္ ။
" ခ်မ္းက မိန္းကေလးတစ္ေယာက္... ''
" သိတယ္... ''
" ဆက္ ကလည္း မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ေလ... ''
" သိတယ္ေလ... ဒါေပမယ့္ ဆက္ ခ်စ္တာက ခ်မ္းျမျမကို ကိုေလ...မိန္းကေလးေတြကို ခ်စ္တာမွမဟုတ္ဘဲ... ''
