" ဆက္... ''
အကူအထိန္းမပါလဲ လမ္းေလွၽာက္ႏိုင္ေနၿပီျဖစ္ေသာ ဆက္၏ေျခသလံုးသြယ္သြယ္ေလးေတြအား ႏွိပ္ေပးေနရင္း ခ်မ္းကေခၚလိုက္၏ ။
" ဆက္ လံုးဝေနျပန္ေကာင္းလာရင္ ခ်မ္းကအရင္ဆံုးေခၚသြားခ်င္တဲ့ ေနရာတစ္ခု႐ွိတယ္... ''
" ဘယ္ကိုလဲ... ''
" ဆက္ ေဖေဖရဲ႕ အုတ္ဂူဆီကိုသြားရေအာင္... ခ်မ္းကို ဆက္ရဲ႕လက္ထပ္မယ့္သူတစ္ေယာက္အျဖစ္ တရားဝင္မိတ္ဆက္ေပးပါ ''
" အင္း... ဆက္ျမန္ျမန္ေနေကာင္းေအာင္လုပ္ပါ့မယ္... ''
" ပံုမွန္အတိုင္းဘဲလုပ္ပါဆက္ရယ္... ဝန္ပိစရာမလိုဘူး... ခ်မ္းက ေယာကၡထီးႀကီးဆီက အသိအမွတ္ျပဳတာေလးလိုခ်င္ရံုဘဲ... ''
သြားၿဖီးကာေျပာေနေသာ ခ်မ္းမ်က္ႏွာေလးကို ဆက္ ဆြဲေမာ့ၿပီးမ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ေစလိုက္သည္။
" ဆက္ သတိေမ့ေနတုန္း ခ်မ္းကေတာ္ေတာ္ေလးေျပာင္းလဲသြားတာဘဲ... ''
" မေျပာင္းလဲပါဘူး... အရင္အတိုင္း ဆက္ကိုခ်စ္ေနတုန္းဘဲေလ... ''
" ဟင့္အင္း အရင္က ခ်မ္းကမပြင့္မလင္းနဲ႔ ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတဲ့ neko ေလးေလ... ကေလးေလးနဲ႔တူတဲ့ မမေလ... ''
" အင္း အခုေတာ့ ခင္ဗ်ားေလးကို ထမင္းေၾကာ္ေကြၽးဖို႔အဆင္သင့္ျဖစ္ေနတဲ့ Tachi ႀကီးျဖစ္ေနၿပီ... ''
Social media ေတြႏွင့္အလွမ္းေဝးေနေသာ ဆက္အတြက္ ခ်မ္းေျပာေသာစကားကို သိပ္ၿပီးနားမလည္ ။
" ဆက္ကထမင္းေၾကာ္မွ မႀကိဳက္တာ... ရင္ျပည့္တယ္... မစားဘူး... ''
"ဒါဆို ဘာစားခ်င္လဲ စဥ္းစားထားေလ... ဪ ၿပီးေတာ့ ေဘဘီေလးကိုေရေရာခ်ိဳးေပးရဦးမလား... ''
" ဟာ... ခ်မ္း... ဘာေတြလာေျပာေနလဲ... ႐ွက္ေၾကာျပတ္ေနတယ္ ဟုတ္လား... ''
" အား.... ''
ဆက္၏မ်က္ႏွာနီရဲလာသေလာက္ကို ခ်မ္း၏ဗိုက္သားေလးလဲ နီရဲသြား၏ ။ အ႐ွက္ပိုေသာ မမဆက္က ဘယ္ကရလာမွန္းမသိေသာ အားေတြႏွင့္ဆြဲလိမ္လိုက္ေလသည္ ။
