SAVANNAH
TAHIMIK LAMANG ANG biyahe pauwi ni hindi ko magawang maibuka ang bibig dahil sa nalaman.
"Are you okay?" He asked to break the silence i only nodded para hindi na ito mag tanong.
"Let's treat your bruises when we get home..."sabi niya na sinagot ko ulit ng tango.
Nang makarating sa bahay ay hindi ko na ito hinintay pang pagbuksan ako ng pinto. Dire diretso ako sa paglalakad papunta sa loob, papaakyat na sana ng biglang may humila sa kamay ko.
"Why are you so quite?" He asked.
"I'm just tired. Gusto ko nang matulog."sabi sa mahinang boses.
"C'mon let's treat your wounds first."aniya at hinila ako papaakyat sa kwarto.
Pinaupo niya ako sa kama saka siya umalis at kumuha ng first aid kit.
"I'll file a case against-"
"I told you to stay away from my family's problems didn't i?" Sabi ko sa malakas na boses ang akala ko ay magugulat ito instead he hold my hand at tinanggal ang maskarang suot.
"Look at me, look at me in the eyes and tell me that you are fine." Sabi niya.
Tumitig ako sa hindi magkaparehong mata nito at ang mga peklat nito sa mukha na animoy naging parte na din ng katawan niya.
Hindi ko na kinaya pa at inalis ang titig sa mata nito saka yumuko hanggang sa nagsimula nang mamalisbis ang luha sa mga mata ko.
I felt his hands wrap around my back to hug me, niyakap ko siya pabalik at umiyak ng umiyak sa bisig niya.
"It's my fault. Kalasan ko eh... kasalanan ko.."sabi ko habang umiiyak.
"Kasalan ko kung bakit siya namatay, kung sana lang hindi ako naging pabaya at inalala ko muna siya. Sana ay buhay pa ang pamangkin ko ngayon."Pagpapatuloy ko.
"Hush...stop crying, tell me kung ano ang nangyari doon nang matulungan kita sa problema mo. Yes i know I don't have to deal your family's problem but we're married okay? I'm your husband."Sabi niya habang pinapatahan ako.
I don't know why pero gumaan ang loob ko sa sinabi niya.
Yes, kasal kami pero sa papel lang naman sa papel lang hindi ko siya pagmamay-ari at mas lalong hindi siya naging sakin kaya ayoko siyang madamay sa mga problema ko.
"Do you know why it was you i offered for marriage?" He suddenly asked.
Humiwalay ako sa kanya at humarap rito.
"It's because you're not like the others, you're kind and very independent, we we're married for months but i never heard you complaining about the clothes you wear or the car you will use. You were the first person who never judge me by my physical appearance. You're a kind hearted woman Savannah and i adore you for that."He said
Mas lalo akong naiyak sa sinabi niyang iyon.
"You can tell me everything, I'll be your shoulder to cry on and you can always lean on me if you think you're going to fall. You can always count on me." He said before leaning in to kiss my forehead.
Napapikit ako dahil don, i feel at ease when he said that, he is right.
He's my husband pwede ko naman siyang masabihan ng problema ko yet i still have trust issues with the person i am with.
"C'mon, I won't judge you. Tell me everything."Sabi niya.
Huminga muna ako nang malalim bago tumikhim at nagsimulang mag kwento.
BINABASA MO ANG
WIFE OF THE MYSTERIOUS CEO
RomanceBOOK COVER CREDITS TO THE RIGHTFUL OWNER! COMPLETED Si Savannah Angeles ay isa lamang ordinaryong empleyado sa kompanyang pinapasukan niya ng isang araw biglang nag offer ang boss niya sa kanya na pakasalan siya kapalit sa sekretong nalaman niya tu...
