losing my mind

proloog

het is druk, overal is herrie en overal rijden auto's en lopen mensen. de auto's rijden alleen niet rechts maar links. ik sta op een brug boven de rivier de Theems. ik heb een mooi uitzicht op de beroemde klokkentoren, de Big Ben. 'Rosa'! iemand schreeuwt mijn naam. ik kijk om, maar zie niemand die schreeuwt of naar mij kijkt. ik trek me er niets van aan en geniet weer van het uitzicht. Rosa!! weer iemand die mijn naam schreeuwt. weer kijk ik om, maar weer zie ik niemand, ik maak me toch een beetje zorgen. hoor alleen ik die stem?ik hoor nog iets, alleen dan heel zacht. het is een fluisterstem. iemand fluister: 'ben je al bang?' het lijkt een beetje op mijn stem. zou het mijn eigen stem zijn? ik word licht in mijn hoofd en ik krijg zwarte vlekken voor mijn ogen. nu begin ik echt bang te worden. ik probeer om hulp te roepen, maar de woorden willen maar niet komen. de zwarte vlekken trekken langzaam weg en eindelijk kan ik weer duidelijk zien. ik kijk om me heen, maar niets lijkt erop dat iemand mij nodig heeft. ik begin te rennen. ik ren door de straten van Londen. alles is wazig en ik heb geen idee waar ik heen moet. iedereen kijkt me raar aan. opeens krijg ik een idee, gewoon zomaar. het is een eng idee, maar waarschijnlijk wel waar. ik denk dat ik gek word, nee dat ik gek ben. ik ren maar door tot dat ik het gekkenhuis gevonden heb. Ik sta stil voor een moment. Opeens word het geruis in mijn hoofd erger. Gedesoriënteerd begin ik te rennen. In plaats van door de deur, spring ik door het raam. Al het glas breekt en valt op de grond. Ik val op mijn knieën en grijp naar mijn hoofd. Iedereen staat gelijk om me heen. Iemand knielt naast me neer. 'whats your name girl'? Vraagt de man. Alles wat uit mijn mond komt is nee, over en over alleen maar nee.