losing my mind

Hoofdstuk 11

Rick:

Ik neem haar in mijn armen. Haar dokter is aan het hyperventileren van de schrik. Ik voel zachtjes aan haar pols. Gelukkig ze leeft nog. 'we moeten haar op bed leggen.' de vrouw kijkt me aan alsof ik dom ben, maar na een paar seconde begint ze te lopen. Ik volg haar met Rosa in mijn armen. Het maakt je vanbinnen helemaal stuk om je zus zo te zien wetende dat het jouw schuld is. Bij het gekkenhuis leg ik haar op bed. Zelf ga ik op een stoel naast het bed zitten en neem ik haar hand tussen de mijne. Nu is het wachten tot ze wakker word.

'Ri... Rick?'

'Ja ik ben hier, ik ben bij je.'
Terwijl ik dat zeg wrijf ik over haar hoofd heen. Ze is weer bij bewustzijn. Haar dokter komt binnen met een glas water. Ik help Rosa om rechtop te gaan zitten. Gulzig drinkt ze het water op.

'vertel me, wat is er gebeurd? Waarom wou je springen?'
Zachtjes wrijf ik over haar hand heen.

'als sinds ik vetrok zie ik steeds een of andere man en elke keer keek hij me eng aan. Ook was hij een keer in mijn huis, sindsdien hoor ik stemmen in mijn hoofd. Ze zeggen dan dat ik iets moet doen en dat ik niks waard ben. En waarom reageerde je niet op mijn appjes? Ik heb je nog om hulp gevraagd.'
Ze slaakt een diepe zucht als ze klaar is.

Nu is het mijn beurt, nu komt de waarheid.

'Roos, er is iets dat ik je moet vertellen.'

Ik neem even stilte. Ze kijkt me aandachtig aan, wachtend tot ik iets zeg.

'het komt door mij.'
Daar ik heb het gezegd. Niet begrijpend kijkt ze me aan. Ik neem een diepe zucht en dan begin ik te vertellen.

'het komt door mij dat je die stemmen hoort. Weet je nog 3 jaar geleden dat je een grap met me uithaalde. Dat ik op date ging en dat jij het eigenlijk was. Nou ik wou je graag terugpakken. En eerst wist ik niet goed hoe en toen zag ik dus op internet deze man die al je klusjes voor je oploste. En toen dacht ik waarom ook niet. Maar het was nooit mijn bedoeling om je gek te maken, alleen dat hij je een keer of twee liet schrikken.'

Een traan rolt over haar wang. Ze zegt niks, ze kijkt me alleen maar aan.

'ONGELOFELIJKE SCHOFT DIE JE BENT! IK HAD WEL DOOD KUNNEN ZIJN . JE WEET DAT IK SLECHT TEGEN DIT SOORT DINGEN KAN. GA WEG, GA NU WEG. IK WIL JE NOOIT MEER ZIEN! Ik snap dat je me wou terug pakken, maar deze manier was gewoon fout.'

Deze reactie was te verwachten. Maar ik hoopte dat ze het zou snappen en niet zo zou flippen. Verdrietig en boos op mezelf verlaat ik de kamer.

Rosa:

Nadat hij zijn verhaal had verteld moest ik even nadenken. Hij had die man op me afgestuurd. Hij wist dat ik er niet tegen zou kunnen, met alle gevolgen van dien. Ik begin tegen hem te schreeuwen. Ik wil hem nooit meer zien, nooit meer. Allerlei gedachtes spoken door mijn hoofd. Dat hij dit niet had kunnen flikken, maar alsnog wel mijn broer is. En de geweldige prank 3 jaar geleden.

Flashback Rosa:
'OMG!! Sophie , kom is kijken'
Mijn beste vriendin komt aan rennen.
'wat?' vraagt ze geschrokken.
'Rick heeft een account op tinder.'
Sophie barst in lachen uit.
'zullen wij ook een account maken?'
Ze kijkt me serieus aan. Ik haal mijn schouders op. Sophie neem de computer van mij over en begint te typen. Als ze klaar is laat ze het mij zien.

Name: Rosalie
Gender: female
Alle informatie heeft ze ingevuld. Alle informatie over mij, alleen mijn naam is anders.

'we moeten alleen nog een profielfoto, heb jij misschien een blonde pruik, want met je bruine haar zal hij meteen zien dat jij het bent. Ooh en kleur lenzen zijn ook handig'
Ze ratelt aan een stuk door.

'ik denk dat ik wel ergens iets heb'

Lachend loop ik weg. Sophie met haar gekke ideeën. Even later kom ik terug met een blonde pruik en blauwe kleurlenzen. Sophie helpt me met de pruik en zelf doe ik de lenzen in. Ik ben niet meer te herkennen. Gelukkig is Rick bij een vriend, dus hij heeft niks door.

Sophie maakt me nog op en dan pakt ze haar mobiel. We houden een hele fotosessie en zij zegt hoe ik moet poseren. Als ze er een stuk of twintig heeft gemaakt kiezen we uiteindelijk de leukste uit. Sophie stuurt de foto naar de computer en upload hem daarna op tinder. Nu wachten tot hij reageert.

*3 dagen later*

Ik kijk op mijn telefoon. Drie meldingen van insta, 2 meldingen van snapchat en OMG een melding van tinder. Ik bel gelijk Sophie op. Niet veel later zitten we samen op mijn bed. Rick heeft ons een berichtje gestuurd. Het is een simpel berichtje, maar toch zijn wij enthousiast. Snel reageren we. We sturen hem een subtiel maar toch flirterig berichtje. We kletsen een beetje over koetjes en kalfjes. Uiteindelijk vraagt hij of ik een keer zin heb om af te spreken.
Volgende week zaterdag hebben we afgesproken in het park.

Die zaterdag

Ik ben me aan het klaar maken. Mijn blonde pruik heb ik opgedaan samen met de blauwe kleurlenzen. Sophie is hier om te helpen met mijn make-up. Ik heb iets stoers aan, iets wat de 'echte' ik niet aan zou doen. Als ik klaar ben doe ik nog een vleugje parfum op. Ik ben klaar om te gaan. Ik pak mijn tasje nog en dan loop ik samen met Sophie de deur uit.

'Succes'

Sophie steekt twee duimen op en geeft me nog een knipoog. Dan loopt ze in tegengestelde richting dan ik moet zijn. Ook ik loop weg. Onderweg bedenk ik hoe ik het ga aanpakken. Aangekomen bij het park zie ik nog geen Rick. Ik besluit om op het bankje te gaan zitten en te wachten. Na een tijdje komt hij aanlopen.

'sorry, ik dacht dat mijn zus thuis was maar uiteindelijk was ze al weg.'

'Maakt niet uit, je bent er nu.'

Vanbinnen ga ik kapot van het lachen. Uiteindelijk wandelen we een beetje door het park en kletsen we heel veel. Het is best fijn om met je broer te kletsen zonder ruzies.

'Zal ik met je mee naar huis lopen?'
Hij vraagt het op een lieve manier, op een manier waarop hij mij als zus nooit zal aanspreken.

'ja, dat zou ik fijn vinden, maar eerst moet ik je iets vertellen.'

Ik zucht diep, ik wil hem dit eigenlijk niet aan doen, want hij had echt lol met Rosalie. Toch moet ik doorzetten.
Langzaam zet ik mijn pruik af. Verbaasd kijkt hij me aan en dan valt het kwartje.

'Rosa?'
'what the fuck, wat is dit voor zieke grap?'

Ik barst in lachen uit om zijn reactie. Hij is echt boos. Stiekem vindt hij het grappig maar hij laat het niet zien. Samen lopen we naar huis. Ik ga hem hier voor de rest van zijn leven mee pesten.