losing my mind

Hoofdstuk 2

De droom

Ik loop door de bossen, op mijn blote voeten. Overal waar ik kijk zijn bomen, ik val. Ik zie een man in de verte. Dezelfde man als op het vliegveld. Ik probeer op te staan, maar iets houdt me tegen. Als ik achter me kijk, houdt. Iemand mijn voet vast. Het is een hand, helemaal onder de modder. Ik schud mijn voet los en probeer weer verder te rennen. Ik val weer. Dit keer blijf ik liggen. Ik begin te huilen, mijn schouders beginnen te schokken. Na een tijdje kijk ik op, ik ben ergens anders. Ik ben in een kamer, zonder deuren. De muren zijn wit. Ik kijk naar mezelf. Ik heb een witte jurk aan. Ik loop naar de muur toe. Ik leg zachtjes mijn hand op de muur. Mijn hand glijdt er zo door heen en ik laat me vallen. Ik schrik wakker, ik lig in mijn bed. In de hoek van mijn kamer staat een gedaante. Ik probeer te schreeuwen, maar er komt geen geluid uit mijn keel. De gedaante komt dichterbij. Ik verstop mezelf onder de dekens. Als ik niks meer hoor en opkijk, zie ik een weerspiegeling van mezelf. De weerspiegeling tilt haar hand op en snijdt langs haar keel. Rood bloed stroomt eruit. Ik voel aan mijn eigen keel, maar er is niks aan de hand. Als ik om me heen kijk ben ik weer in een andere kamer. Dit keer een kamer die ik niet ken. Een stem fluistert in mijn oor: 'ben je al bang?'

Ik schrik wakker, en kijk om me heen. Ik zie mensen, heel veel mensen. Met bange ogen kijk ik om me heen. Ik herinner me weer dat ik in het vliegtuig zit. Ik sta op en loop naar de wc. Ik gooi wat water in mijn gezicht en zeg tegen mezelf: 'het was maar een droom, niks aan de hand.' ik loop weer terug naar mijn stoel en ga zo relaxed mogelijk zitten. Nu wachten tot we landen.