Chapter 26

1 0 0
                                    

Habang umiinom ng gatas ay unti-unti nitong pinapakalma ang buong sistema ko.

Naka-apat na baso na ako.

"Mina, can I ask you something?"

"Sige po, Senyorita! Ano po ba iyon?"

A moment of silence...

"Paano pag ang lakas ng tibok ng puso mo, yung hindi mo maintindihan? Lalo na pag nakikita mo siya? I mean---yung isang tao? Yung hindi mo 'yon matatawag na normal dahil iba yung pakiramdam? Sobrang bilis at sobrang lakas niya, ano bang meaning nun? May sakit ba sa puso pag ganun?" sa kalagitnaan ng pagsasalita ko, I saw her smile but she's stopping it. "Why you're smiling? I'm serious!"

"E kasi naman po, and ibig sabihin lang po niyan ay inlove po yung taong nakakaranas niyan!"

Nanigas ako sa narinig at napatingin sa baso ng mga gatas na naubos ko.

"Isang gatas pa nga!" agad naman itong tumayo at pagbalik ay may hawak ng isang baso ng gatas.

It's impossible!

Inlove? I'm inlove with him? NO WAY!

That's gross!

"Kanino po ba kayo nakakaramdam nun, Senyorita?" nabulunan ako sa pag-inon matapos niyang sabihin iyon.

"H-Hindi ako 'yon. A friend of mine consulted me about that, I just asked you." saka tuloy-tuloy ko ng nilaklak ang gatas sa sobrang intense ng pakiramdam ko ngayon.

Pagbalik ko sa kwarto ay saktong alas-kwatro na ng madaling araw. I need to sleep. Baka lumaki pa eyebags ko.

After 2 hours...

Kahit paiba-iba na ako ng position ay hindi ko parin mahanap ang comfortable side ko. Ano ba! I need to sleep!

After 45 minutes...

May biglang kumatok sa kwarto ko kaya agad akong bumangon bago binuksan ang ilaw at tinignan ang nasa pinto.

"Yes, Mina?"

"Gising na po pala kayo, Senyorita! May pasok pa po kayo!" sakto namang nanlaki ang mga mata ko matapos niyang sabihin iyon.

Alas siyete na!

Nagmadali akong naligo at nag-ayos. Halos madapa pa ako habang bumababa ng hagdan. Matapos kumain ay kinuha ko na ang bike ko at humarurot pa-pasok.

Ng nasa tapat na ako ng elevator ay inaantay ko itong bumukas. Nagpupunas pa ako ng malamig kong pawis ng biglang bumukas iyon at sumalubong sa akin sila Melania at Valerie with their full make up on.

Pagkapasok ko ay hindi sila lumabas. Kami lang tatlo sa loob but of course I'm not scared. Why am I?

Nasa kabilang corner ako while nasa kabila sila habang nakatingin sa akin.

I saw how Valerie bring out a small knife from her long socks.

"Wanna play?" said Valerie while she's staring at me. Melania just shrugged. But I saw her evil smile.

"What are you? Chuckie the ugly doll?" tinaas ko ang kilay ko dahil I'm stopping my laugh.

Ng bumukas na ang elevator ay maglalakad na sana ako palabas ng hinablot ni Valerie ang bag ko at pinindot naman ni Melania ang button dahilan para magsara iyon.

"You'll die here, Crossini Bitch!" saka ako nito inambahan ng saksak.

Melania hold me tight.

Ng bumukas ulit ang elevator ay saktong pagpasok naman ni Lala. Gulat na gulat ito ng makita ako kaya kinuha nito ang raketa sa bag nito at pinaghahampas sa binti nung dalawang cobra.

Buti nalang dumating siya!

Nung makarating kami sa floor namin ay mabilis kaming lumabas.

Habang mabilis na naglalakad sa may hallway ay nagtaka ako kung bakit may dalang raketa si Lala so I asked her.

"Sayo 'yan?" mabilis naman itong umiling.

"Hindi po, Senyorita! Napulot ko lang po to e. Mukhang mamahalin, sayang naman po."

Days had passed at handa na ako para sa intrams. Lahat ng laban ko pinaghahandaan ko. Hindi sa lahat ng bagay dapat kampante ako. I know how great I am when it comes to this but sometimes, it's better to be prepared than never.

Habang papasok ng campus,  naka-sweatshirt ako at medyo may kaikliang palda. Inside these clothes is my sports attire.

A black sports bra at ang kapares nitong short. Partnered with my nike black rubber shoes worth 350,000 and it's limited edition.

Kitang ko ang paglingon sa akin ng mga tao saka nagbulungan.

"I saw her practicing last week, why she's isnt in a sports attire?"

"Hindi ba siya maglalaro?"

"Baka mahina na siya?"

Nagpantig ang tenga ko roon.

Hindi ko na sila pinansin pa at nagpatuloy sa paglalakad papunta sa tapat ng stage.

After a minute, nagsimula na ang open ceremony. Hanggang sa nagsimula na lahat.

We are the Black Panthers, the Grade 11-STEM students, the whole Senior High School rather.

This is a University and our population is over 7,000. I know for a fact na konti lang ang naglakas loob sumali ng badminton dahil alam nilang ako ang mabigat nilang dadaanan.

Nandito kami ngayon sa loob ng gymnasium. Sa sobrang lawak nito ay kumpleto na rito lahat ng court. Volleyball court, badminton court and even basketball court etc.

Nagsimula na ang ang badminton game. Boys first.

I saw Samantha, meters away from me.

She's smiling like she already won against me.

I heard her saying "Look, she's not wearing a sports attire. She must be scared of me!" pagmamalaki nito sa mga nakatabi sa kanyang lalaki.

My sports attire is limited edition and it's more expensive than hers.

Kita ko rin ang paglingon sa akin ng iba pang players na nasa karatig na court.

Ang tagal naman ni Lala, pinakuha ko kasi sa kanya yung raketa ko sa locker ko. I told her my passcode and it's HD85512b. It can be finger print or passcode.

Madaming naglaban sa boys at mukhang aabutin ata sila ng hapon. I saw Derris walking towards me. I waved my hand to him and there he is!

"Naglaro ka na?" he asked pero umiling ako. "Bakit hindi ka naka sports attire?" dagdag na tanong pa nito.

"I have my sports attire inside this sweatshirt and this palda. Don't worry."

He laughed. I just rolled my eyes.

"You're really unbelievable, Crossini Rolls." natatawang ani nito habang nakatingin sa mga naglalaro.

"Shut up," mas lalo itong natawa.

I'll Be OkayWhere stories live. Discover now