SİYAH BEYAZ

Bölüm 1 / Çizik

SİYAH BEYAZ

İlk önce bu  kitabı yazmamda destek çıkan arkadaşlarıma sonra ise bu kitabı okuyup değerlendiren her bir okuyucuya şimdiden ayrı ayrı çok çok teşekkür ediyorum.

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

Buraya ilk bölüm hakkında olan yorumlarınızı bırakın lütfen.

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

~ Aralık ayının o mükemmel havası ile birlikte dışarıda yağan yağmuru seyretmek benim 1 numaralı hobilerim arasındaydı. Tabi birde karın içinde yuvarlanmak en sevdiğim şeylerdendir. "Çocuk musun sen ?" diye sorduğunuzun farkındayım. Çok isterdim olmayı ama çok geç. Büyüdüm ve hala büyüyorum... Hep küçük kalmayı, her ağladığım zaman annem ile babamın baş ucumda bitmesini, babamın saçlarımı okşamasını, saçlarımın örtülmesini çok özledim hepsini bütün anılarımı. Ama zaman geriye çevirip eskiye dönülmeyecek tek şey. Annem ve babamın boşanmasından sonra herşey karardı benim için, oradan oraya savurulup durdum. Mahkemeler hep beni anneme vermekle sonuca vardı. Annemde kalmayı istiyorum ama babamın olduğu bir evde kalmayı istiyordum ben. El kadar çocuktum ben bütün herşey benim başıma patladı. Annem 1 yaşında ki kız kardeşim ve bana bakma sorumluluğuna sahipti artık. Gücü yetiyordu bize bakmaya asla yadırgamadım annemi bu yüzden. Sadece kanıma dokunuyordu bu olanlar, babamdan ayrı kalmak.

••••

Aradan ne kadar zaman geçti bilmiyorum ama yağmurun yerine ince kar taneleri düşecek kadar zaman geçtiği kesindi. Evde tek olmanın ve evin ortalama sıcaklığına güvenerek ince askılı atlet ve şortumu üstüme geçirip mutfağa doğru ileriledim. Rafları kurcalayıp bir bardak ve cips koymak için kap aldım. Çekmeceden aldığım cipsleri kaba boşaltıp dolaptan aldığım kolayıda bardağa dökerek tepsiye yerleştirdim. Mutfaktan tepsiyi alıp hemen mükemmel salona girip ilk sevgilim, tek sevgilim yumuşak koltuğuma yerleşmekti. Salona girer girmez koltuğa yerleşip TV ile bağlantı kurduğum leptobumdan bir film seçip açtım. TV ye yansıyan ışığı engellemek için tekrar ayağa kalkıp perdeleri kapatmaya başladım. Son perdeye geldiğim zaman karşı evin önünde duran kaldırımda ki topluğu fark ettim. Yüzlerini seçemiyordum ama 4 kişiler ve bu saatte ne işleri vardı bunların burada. İçimden her neyse diyerek perdeyi tam çekeceğim sırada yerde yatan kişiyi fark etmem çok güç oldu. Yerde yatana bunu yapanlar bana kim bilir neler yapardı. Fark edilirsem kötü şeylerin olacağını hissediyordum. Tam bunları düşünürken içlerinden bir tanesinin beni fark etmesi benim şom ağızlı bir insan olduğumu gösteriyordu. Işığın altında telefon ile konuşan kişiyi dürtünce onunda cama bakmasını sağladı. Seri bir şekilde perdeyi çekip elimi kalbime koydum. Fazla hızlı atıyordu. Atmamalıydı. Korkmamalıydım. Beni gördüyse hapı yutmuştum. Hemen leptobumu ve telefonumu elime alıp üst kata çıktım. Odamın içinde olmak en azından beni güvenli hissettiriyordu. Onlar kimdi öyle ve neden o genç adam yerde yatıyordu. Biran aklıma polisi arama düşüncesi geldi ama hemen geri vazgeçtim, belki gitmişlerdir yada gitmemiş de olabilirler. Aklımda oluşan o kötü düşünceleri uzaklaştırmaya çalıştırırken bir yandanda sakin olmak gerçekten güç. Aklıma kapının kilidi geldiği sırada hemen kendimi odadan dışarı attım. Koşarak merdivenleri inip hemen kapıyı 4-5 kere kilitledim. Kilit zincirleri üstüne takıp perdeleri tekrar kontrol ettim. Biraz olsada güvende hissediyordum kendimi. Mutfağı da toplayıp tekrardan odama çıktım. En iyisi bu günü unutmak için romantik bir film izleyip korkudan arınmaktı. Kendimi iki kişilik mükemmel yumuşaklık seviyesine ara fark atan yatağıma bırakıp leptobu kucağıma aldım. Yeni çıkan romantik filmleri incelerken dikkatimi çeken imdb puanı 7.1 olan film çekti. Hemen cips ve kolamı yanıma alıp filmi de beraberinde başlattım.