Beni Aşka İnandır

İŞ GÖRÜŞMESİ

Alarmın sesi beynimin icine yankılanmaya başladığında bugun işe gitmem gerektigini hatirladim.Saç baş dağınık yataktan kalkarken "Çalışmayı,okulu en önemlisi erken kalkmayı kim bulmuş ki ? Hayir buldular,niye uygulamışlar?Kimse mi anlamamış uyumak kadar guzel bir sey yok.Off hayat sabahin 7sinde degilde 12 de baslasaydi ne kaybederdik ? Bu insanlar aptal mi canım?" diye söyleniyordum.O arada kapımın onunden geçen Derin soylediklerimi duymuş olmali ki disardan seslendi "Sabah sabah bu kadar konusma enerjisini nerden buluyosun sen ?" Sesi oldukça uykulu geliyordu.Konusurken sesi gittikce uzaklaştığı icin cevap verme gereği duymadim.

Şimdi en üşendigim seyi yapma vaktiydi-Sabah duşu-Salına salına yataktan ciktim ve dusa girdim.Duştan çıktıgımda biraz kendime gelmistim.Beyaz dar pantolonun uzerine mavi bir tisort seçtim.Bu gün biraz sportiftim.Saclarimi salık biraktim ama pek uğraşmadım.Biraz makyajdan sonra hazırdım.Alt kata inip kahvaltiyi hazırladım.İsim bittiğinde Derin'in merdivenden inen ayak seslerine sahit oldum."Vayy bu gun kahvalti senden bakiyorum" dedi gulerek masaya yaklaşırken."Buyrun efendim kuş sütü de getiriyim mi" diye dalga gectim.

Güzel bir kahvaltidan sonra kafeye gittik.Arda bu gun gelmeyecekti.İzin sırası ondaydi."Iş başa düştü" diyip masaları bahçeye taşımaya başladık.Bu arada arkamdan bir sesleniş duydum."Yardim lazim mi hanımlar?"Bu ses Poyraz'a aitti.Benim masayi taşımama yardim icin yanima yaklaştı.Masa tek bacaklılardan olmasına ragmen oldukça ağırdı.O gelmeden kaldırmaya çalışınca birden dengemi kaybettim.O sarsıntıyla gozlerimi kapatmısim.Açtiğımda karsimda Poyraz duruyordu.Dusmemem icin beni tutmuştu.Şu an onun kucağında yatıyordum.Serdar'dan sonra ilk defa bir erkekle bu kadar yakin olmustum.Ne diyeceğimi bilmeden öylece bakıyordum.Kalkip kaçmak istiyordum.Türk filmindeki aşk bölümlerinden ne farkimiz vardi su anda? Ahh tanrım,ask bana gore degil.Bu sadece bir kaza.Yerimden doğrulup devam etmeliyim isime.

Sonunda Poyraz gülümseyen yuzuyle "Dikkat et biraz" dedi ve beni kaldırdi. Sadece "Teşekkürler" kelimesi döküldu dudaklarımın arasından.

Masaları yerleştirme bittiğinde hepimiz cok yorulmuştuk .Bahcenin en guzel salıncağında biraz soluklanmak icin oturduk.Derin "Ben Seda'dan-çalışanımız- çay istiyim"diyip kalkdi.Amaci belli.bizi yalniz bırakmaktan asla vazgeçmeyecek.Agzimi acmaya vakit bulamadan da gitmisti yanımızdan.

Uzun süre sessizlik oldu.Bu arada Poyraz'in dun gece ilk konusmaya kalktığımda nasil sert oldugu geldi aklima.Bir anda neden boyle değişmişti ? Bu erkekleri anlamak imkansızdi.Sessizligin ardından Poyraz "Deniz'i sever misin?" diye sordu.Yuzune öylece bakıyordum aklim baska yerdeydi cunku.Ah su sivri dilim.Yine ona sahip çıkamamıştım ve sorduğu soruyu duymamış gibi ben sordum:

-Amacın ne senin?

Sasirmis görünüyordu:

-Anlamadim.Bu da nerden çıktı?

-Dun sana ilk bu isi teklif ettigimde bir kavga etmediğimiz kalmisti.Partinin sonuna kadar ne degisti?Neden benle iyi geçinmeye calisiyosun,niye beni tanımaya çabalıyorsun?

-Selin bizi gorunce ne konuştuğumuzu sordu.Ona o gecede dahil her seyi anlattim.O da eski sevgilinden bahsetti.

-Sende bana acıdın.

-Hayir,bu ise ihtiyacim vardi.-Seslerimiz gittikce yükseliyordu.-

-Guzel,o zaman is konusunu Derinle konusun.Burda çalıştığın icin arkadas olmamiz gerekmez.Benim icin de sakin uzulme.Aldatildigim icin bana karsi yumuşak davranmana gerek yok.

Hızla salıncaktan kalktim.Yolda Derin "Güneş ne oluyor ?" diye bağırsada arkama bakmadan "Yalniz kalmak istiyorum" diyip dükkanı terk ettim.

Uzun sure Boğaz'ın yaninda yürüdüm.Sakinlesmeye çalışıyordum neden bu kadar sinirlendigimi bilmeden.Belkide Serdar'dan sonra ilk defa bir erkege yakin oldugumdan boyle yapıyordum.1 yildir yakınımda Arda disinda bir erkek yoktu ve 1 yil sonra bir arkadas icin bile korkakdim.Helede aldatıldıgimi öğrendikten sonra bana karsi hareketleri degisen bir arkadas cidden kotu gözüküyordu.Belki ona alışmalıydım ama bu ani sinirlenislerim varken zor olacağına emindim.Denize karsi bir banka oturdum.Derin bir nefes alip kendi kendime konusmaya basladim."Sakin ol Güneş,sakin.Herkes Serdar'a benzemek zorunda degil.Poyraz sadece bir is arkadasi.Her sey guzel olacak.Duygularima sahip çıkacağım.Sinirlenmezsem eminim ki bu isi hallederim."

Sonra banktan yavasca kalktim ve kafenin yolunu tuttum.Kafeye geldigimde Poyraz müşterilere ilgileniyordu.Yani is arkadasi olmuştuk.Bende mutfaga gectim ve tum gun oradaki işlerle ilgilendim.Derin'i bir sey sormamasi konusunda sertçe uyarmıştım.O da ustume gelmemis yalnızca "Hayatin boyunca erkeklerden kaçarak yasayamazsin." demisti.Poyrazla da bir iki sipariş alma disinda konuşmamıştık.

Sonunda kafenin kapanma saatiydi.Yorucu bir gunun ardından evde uyumak istiyordum.Hic bir sey düşünmeden gecenin sessiz karanlığında rahat bir uykuydu tek istegim.Bu yuzden hızla eve gittim ve odamda kendimi gecenin sonsuzluğuna biraktim.Cok zaman geçmeden bu sonsuzlukta ruyalar aleminde kaybolmuştum.