Hayat klinik ve ev arası bir dokuma yapıyordu.Aynı yolu gelip dururken birden ayakları onu durdu.Öylece kalakaldı.Donup kaldı.Sonra geri döndü ve atölyeye gitti.O günü anımsadı.Doktor'un rengarenk olduğu ve geri kalan her yerin gri olduğu o gün.
Atölyeye girer girmez tuvaline doğru ilerledi.
Fırçayı eline aldı ve bir darbe.Elleri zihninin hükümlerini yerine getiremeyecek kadar yorulduğunda fırçayı bıraktı.
Tuvale bakmadan,odasına girdi.Küveti ılık suyla doldurdu.İçine girdi.Uzun dakikalardan sonra bir ses duydu.Bu ses eskiden duyduğu ama anımsayamadığı birine aitti.Bir erkeğe.
-Çık!
-Asıl sen çık banyomdan deli herif! Adam kahkaha attı.Sonra hiç de nazik olmayan bir biçimde eğildi ve kızın boynunu tuttu.Kendine yaklaştırmaya çalıştı.
-Bırak!Defol!Rahat bırak beni! diye haykırdı.
-Biliyor musun?Karımı banyoda öldürmüşlerdi.Ve ondan önce ona...
-Eminim senin gibi bir sapıktan kurtulmuştur!
-Şimdi de ben kurtaracağım seni!Ya da sosyopatlar seni yakacak!Seni lanetleyecekler.O ırkçılar.Kendinden nefret ettirecekler.
-Defol dedim!
Adam kıyafetlerini umursamadan küvete girdi.Kız kaçmaya çalışırken onu engelledi.Kız debelenirken vücudunu sıkarak ona engel oldu.Saçını önce nazikçe tuttu,okşadı sonra birden kafasını küvete soktu.Kız debelendi.Sonra birden sadece 1 salise içinde bir ışık gördü gözlerini suda açtığı anda.Bir ışık ve tutunacak bir gerçeklik gördü.Adamı itti.Sudan dışarı çıktı.Nefes aldığı an adam hışımla banyoyu terk etti.
Korkuyla sarındığı havluyu sıktı.Ellerini kelepçe yapıp bacaklarını kelepçeledi.İleri geri sallandı.Dişleri damaklarını parçalarken ışığı ve gerçekliği düşündü.2 haftadır aksatmadan gittiği doktorunun kliniğine gitmek için giyindi.Başka her şey önemsizmiş gibi sadece hedef aldığı noktaya yürüdü.
------------------------------------------------------------------------------------------------------
-Hoşgeldin.
-Hoşbulduk.
-Otur lütfen.
Doktorun başdöndüren ve insanı titreten görüntüsü etrafı ısıtırken gülümsemesi bu sıcaklığı bozup yine kışı getirdi.Nedenini anlayamadığı şekilde her yer gri ama doktor yine o mükkemmel renkleriyle donatılmıştı.
-İyi görünüyorsun.
-Bugün bir adam beni banyodayken öldürmeye çalıştı.Lanetli olduğumu söylüyordu.
-Sen ne yaptın?
Doktor tüm bunların sanrılardan ibadet olduğuna çok emindi.Bu yüzden bir hastaya yaklaşılması gerektiği gibi,sakin,panik yapmadan ve tüm bu saçmalıkların olması mümkünmüşçesine ciddiyetle konuşuyordu onunla.
-Çabaladım.Ve başardım.
-Nasıl?
-Bir ışık gördüm doktor.Suyun içinde bir saliselik bir zaman diliminde tüm hayatın sunduğu o güzellikleri gördüm.Gerçekliğe tutunmak için bir parça umut gördüm doktor.
-Bu harika dedi doktor. Doktorun göz alıcı görüntüsü kızı sarstı ve kaburgalarının çatlayıp,yeniden kaynayıp,kırılarak kalbini parçaladığını ayrımsadı.
-Canım yanıyor doktor.Yine de canım yanıyor.
-Neden?
Çünkü siz çok güzelsiniz ve ben yüzümü saklamak istiyorum diyemedi.Doktor her yer bulanık ve tek gerçeklik sizsiniz diyemedi.O ışık o umut sizdiniz diyemedi.Tutunmam gereken o gerçeklik sizdiniz diyemedi.Zihni bunu bir örtüyle örttü.Ve kendine bile itiraf etmesine izin vermedi.O sevemeyecek bir yaratık olmalıydı.Çünkü o kendi tarafından bile sevilemeyecek kadar çirkin ve lanetliydi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Uçurumun Kıyısında Yaşamak
RomanceVe bir doktor hastasına uçurumun kıyısında yaşamayı öğretti. Hayat kendi ölümünün yıllar önce planlanmış olduğuna inanan,ağustos ayında etrafı şubatla sarınan,içinde yaşadığı hayata ve kurumlarına uyum sağlayaman bir kaçıktı. Ümit başka insanlar içi...
