"Tatakbo, tatalon
Isisigaw ang pangalan mo.
Iisipin na lang panaginip lahat ng ito."-💛-
Jihoon became invisible. Isang linggo nang nakalipas mula noong pagtatalo nila pero hindi pa rin siya pinapansin ni Soonyoung.
Martyr na kung martyr, pero mahal na mahal niya si Soonyoung na hindi niya kayang mawala ito sa kanya.
Seokmin
active nowSeoks
hyung?
kita tayo
wag mong sabihing
iiyakan mo na naman
akohehe
hyung. ilang beses na
naming sinabi ni
Josh na tama naSeoks
wag mong sasabihin
ulit sakin na di mo
kaya kasi sawa na
ko hyungpero kasi seoks
hyung ginagago ka na niya!
seokmin, kahit na ganon
siya wag mo namang
bulyawanpinagtatanggol mo
na namangumising ka na
sa panaginip mo hyung
please langyun na nga eh,
iniisip ko na panaginip
lang to. na paggising
ko maayos ulit kami
gaya nung dati kaso hindi ehkada gigising ako
pinapamukha sakin
na ibang araw na naman
para masaktan ako.oo, pagod na ko seoks
pero hindi kay Soonyoung.hyung.
ako na lang pupunta
riyan.
wag kang gagawa
ng kung ano ha?
labyu hyung.thank you seoks.
wag ka na iiyak ha?
ako nasasaktan sayo.kasama ko si josh.
para mapagaan lalo
loob mo. ha?-
mula nang makausap niya si Seokmin, naluluha na siya. Alam niya kasing papangaralan na naman siya nito.
"Ikaw yung mas matanda pero mas matured sila mag-isip kesa sayo. Hina mo Jihoon." sabi niya sa sarili habang hawak hawak ang tela ng damit katapat ng puso niya.
"Bat ba lumalaban ka pa?! Gago naghihingalo ka na oh!" pagpapangaral niya sa puso niya.
Durog na durog na siya. Pero pilit niyang binubuo ang sarili niya para kay Soonyoung.
Pero paano kung si Soonyoung na mismo ang bumabasag sayo? Pano kung binubuo mo yung sarili mo pero sa tuwing nariyan yung kasama mo dapat sa pagbuo lalo ka lang nadudurog?
"Tangina, Soonyoung bakit ba mahal na mahal kita?"
BINABASA MO ANG
kahit ayaw mo na ; soonhoon
Fanfiction"Ang daling sabihin na ayaw mo na, pero pinag-isipan mo ba?" this band // kahit ayaw mo na - filipino