Κεφάλαιο 7

1K 104 10
                                    

Περιμένω εδώ θα και μισή ώρα να γυρίσουν και επεξεργάζομαι όλα αυτά που μου είπε ο Κριστιάν. Δεν ξέρω βέβαια, τι να πρώτο σκεφτώ. Είναι όλα ένα κουβάρι στο κεφάλι μου, αλλά έχω χρόνο να σκεφτώ. Έχουμε και λέμε:

1ον: Είμαι λυκάνθρωπος.
2ον: Έχω ένα αδελφό, ο οποίος είναι 4 χρόνια μεγαλύτερος μου.
3ον: Ο πατέρας μου ζει και βασιλεύει κυριολεκτικά.
4ον:Έχω ταίρι, δηλαδή δεν μπορώ να διαλέξω μόνη μου με ποιον θα είμαι, αλλά η μοίρα, πολύ εκνευριστικό.
5ον: Με κυνηγάνε κάποιοι άγνωστοι από πλευράς μου.
6ον: Πρέπει, μάλλον, να πάω στην Σουηδία.

Αυτά...Τι ωραία πράγματα. Τέλος πάντων τώρα εκτός το να αναλύσω όλα αυτά πρέπει να ανησυχώ και για τους άλλους καταλάβατε ένα λεπτό δεν μπορώ να κάτσω να σκεφτώ προσεκτικά όλα αυτά που έχω μάθει αυτές τις μέρες.

°°
Μετά από  15 λεπτά γύρισαν όλοι εκτός από τον Τομ τι περίεργο.

Μπέλα: Μαμά, Κρίστιαν είστε καλά, έχετε χτυπήσει κάπου σοβαρά, να φωνάξουμε γιατρό, είναι καλά ο Τομ, που είναι, πείτε μου μην στέκεστε να με κοιτάτε μόνο... άντε μια ώρα.

Κρίστιαν: Δεν μας άφησες να μιλήσουμε, μόλις μπήκαμε άρχισες τις ερωτήσεις.

Μαμά: Καλά σου λέει παιδί μου, αλλά όλα καλά, απλά ο Τομ έκατσε να εξηγήσει στους αστυνομικούς τι ήταν όλη αυτή η φασαρία.

Μπέλα:Αα... Ωραία τώρα πείτε μου τι πρέπει να κάνουμε για να αποφύγουμε όλα αυτά και να γνωρίσω τους υπόλοιπους της οικογένειας.

Μαμά: Αλήθεια θες να πας στη Σουηδία? Με ρώτησε με ένα ύφος γεμάτο φόβο.

Μπέλα: Δεν είπα αυτό, αλλά και να το έλεγα πιστεύεις δεν θα ήθελα να πάω να δω τον αδερφό μου που αγνοώ ότι υπάρχει εδώ και τόσα χρόνια? Η τον πατέρα μου?

Μαμά: Δεν είναι αυτό απλά είναι επικίνδυνα πίσω στην Σουηδία και...

Μπέλα: Δεν έχει και ούτε τίποτα. Εγώ θα πάω πίσω στην Σουηδία και θα μείνω με τον αδερφό μου και το ταίρι μου, που πιστεύω να βρω πίσω στην Σουηδία,
για όσο μπορέσω θα έρθεις μαζί μας ή όχι?

Μαμά: Εγώ... εγώ... Θα έρθω, είπε και στο τέλος άφησε ένα χαμόγελο αυτή είναι η μαμά μου.

Περιμέναμε τον Τομ για να κανονίσουμε πως θα πάμε στη Σουηδία. Και αλήθεια σε 5 λεπτά ήρθε και ο Τομ.

Μπέλα: Όλα καλά γιατί άργησες?

Τομ: Οι άνθρωποι είναι αργοστροφοι και δεν το κατάλαβα πρέπει να σου δίνω αναφορά για ότι κάνω?

Μπέλα: Δεν είπα ότι πρέπει να μου λες τι κάνεις απλώς ανησύχησα επειδή έλειπες τόση ώρα. 

Τομ: Ναι τέλος πάντων τελικά τι θα γίνει?

Μπέλα: Αυτό λέγαμε πριν λίγο και σε περιμέναμε για να δούμε τελικά τι θα κάνουμε , εγώ όπως και όλοι, τελικά, θέλουμε να γυρίσουμε στην Σουηδία και γρήγορα αλλά δεν ξέρουμε ακριβώς πώς και πότε.

Τομ:Ωραία ειχα προνοήσει και έβγαλα ψεύτικες ταυτότητες για εσάς τις δυο, καθώς αν θέλαμε να φύγουμε απαρατήρητη με τα "αληθινά" σας ονόματα δεν θα το καταφέρναμε. Τώρα έχω κανονίσει και τα εισιτήρια για αύριο το απόγευμα για των Κρίστιαν και την μαμά σου και το μεσημέρι για εσένα και εμένα. Επειδή υπήρχαν μόνο δύο για αύριο το μεσημέρι και πρέπει να σου πω και κάτι όταν φτάσουμε εκεί, αλλά πρέπει να είμαστε μόνοι μας.

***********
Συγνώμη για την καθυστέρηση. Καλή χρονιά με υγεία και ότι ποθείτε.

Επίσης σας ευχαριστώ, γιατί με την βοήθεια σας έφτασε η ιστορία #4 στους λυκάνθρωπους

Τέλος, πατήστε⭐ αν σας άρεσε και αφήστε ένα σχόλιο αν θέλετε θα μου άρεσε να διαβάσω την γνώμη σας.😊

Με αγάπη Στέλλα❤️

My werewolfWhere stories live. Discover now