My werewolf

Κεφάλαιο 11

Με αγκάλιασαν και οι δύο ξεχωριστά και πολύ σφικτά και μετά χαιρέτισαν με αυτόν το αντρικό χαιρετισμό τον Τομ. Έμεινα αλήθεια δεν το περίμενα,  ούτε το ότι μόλις μπήκα και τους είδα δεν ήταν κάτι που είχα προγραμματίσει°με τον αδερφό μου μοιάζω πάρα πολύ σαν δυο σταγόνες νερό αλλά αυτός είναι πολύ ποιο αντρικός. Ο μπαμπάς μου από την άλλη...πώς στο διάολο γίνεται ένας άντρας 30 χρόνων ούτε να έχει μια κόρη 18 χρονών?

Μπέλα:Εμμμ.. τι να πω τώρα χάρηκα για την γνωριμία??

James: Δεν χρειάζεται να πεις τίποτα πήγαινε με τον αδερφό σου να σου εξηγήσει κάποια πράγματα επιπλέον.

Μπέλα:Εμμ οκ πάμε?

Οδυσσέας: Ναι πάμε μην έρθει κανείς, είπε στον πατέρα του λάθος μας πατέρα μας είναι δύσκολο,καθώς τόσα χρόνια δεν είχα κάποιον να φωνάζω μπαμπά, αλλά θα το συνηθίσω.

Ξεκινήσαμε την βόλτα μας και έμαθα πως πέρασε τα πρώτα χρόνια που φύγαμε και τον είχαν αφήσει οι γονείς μου στην οικογένεια του Τομ και του Κρίστιαν, πως τους νιώθει σαν αδέλφια, για τους βρικόλακες και για κάποια άλλα μεταφυσικά πλάσματα σαν εμάς και πέρασε έτσι η ώρα και απομακρυνθήκαμε πολύ από το χωριό, αλλά δεν το είχαμε καταλάβει μέχρι που άκουσα κάτι θορύβους.

Οδυσσέας: Βρυκόλακες.

Μπέλα: Τι και πόσο κοντά είναι?

Οδυσσέας:Ένα χιλιόμετρο μακρυά 5 δεν μπορώ να τους νικήσω εύκολα αλλά επειδή εσύ δεν είσαι έτοιμη κρύψου γρήγορα όπου βρεις και σκέψου έντονα ότι θέλεις τον Τομ εδώ σαν να του ζητάς βοήθεια επειδή κινδυνεύεις, έκανα αυτό που είπε κρύφτηκα καλα και άρχισα να σκέφτομαι πως θέλω ο Τομ να έρθει να μας βοηθήσει, αλλά συγχρόνως έβλεπα τον αδερφό μου να είναι σε μια δυσκολη κατάσταση.

Οι βρικόλακες είχαν ανθρώπινοι μορφη κάποιες διαφορές, αλλά αυτό που ήταν ξεκάθαρο είναι ότι οι βρυκόλακες είναι γρήγοροι, όμορφοι, με παράξενα μάτια και κυνόδοντες (σώπα καλέ) και δυνατοί.

Αλήθεια μετά από λίγο ο Τομ και ο Κρίστιαν ....

******

Μικρό αλλά είπα να το ανεβάσω, γιατί αν ήθελα να το κάνω πιο πλούσιο θα ήθελα λίγες ακόμα μέρες σοοο ναιι....

Κάντε λαηκ αν σας άρεσε και αφήστε σχόλια αν θέλετε