My werewolf

Κεφάλαιο 24

Τομ'ς ρον

Ήταν πανέμορφη τόσο χαρούμενη που ήταν σαν να έχει ξεχάσει τι μας περιμένει. Δεν πειράζει όμως καλύτερα κάποιος να είναι ήρεμος και να έχει ελπίδες. Μπορεί και εμείς να πιστεύουμε σε αυτήν όμως δεν ξέρουμε πολλά για αυτή τη μάγισσα• θα μας βοηθήσει τελικά? θα μας απογοητεύσει δεν ξέρουμε θα το μάθουμε όμως σε λίγες μέρες.

Βρήκαμε μια σπηλιά και ήταν σχετικά καθαρή θα μπορούσε να πει κάποιος με κάποια πετραδάκια που θα μας ενοχλούσαν στον ύπνο και έτσι η Μπέλα με ένα κούνημα τον φτερών της τα απομάκρυνε όλα.

Νομίζω είναι ώρα να πάμε να πιεί αυτό το αίμα επιτέλους ίσως όμως πρέπει να πιω και εγώ... Και να της πω εντελώς την ιστορία μου...

Μπέλα' ρον

Αφού επιτέλους ήταν καθαρά αποφάσισαν να ξαπλώσω δίπλα στη φωτιά που είχαν ανάψει ο Κριστιάν με το Τομ και πάνω που ένιωσα τα κόκκαλα και τους μυς μου να ηρεμούν ακούω τον Τομ να με φωνάζει απέξω.

Μπέλα: Έλα τι θες? Είπα για κάποιο λόγο ευδιάθετη.

Τομ: Ήρθε η στιγμή να ολοκληρώσεις τις αλλαγές σου...

Μπέλα: Δηλαδή πρέπει να πιω αίμα?? Ρώτησα τρομαγμένη.

Τομ: Ναι αλλά μην ανησυχείς δεν υπάρχουν άνθρωποι τριγύρω μόνο ζώα.

Μπέλα: Αυτό κανονικά θα έπρεπε να με κάνει να νιώσω καλύτερα σωστά?

Τομ: Κανονικά ναι αλλά στην περίπτωση σου ξέρω ότι είναι το ίδιο. Επίσης χρειάζεται να ακούσεις ολόκληρη την ιστορία μου γιατί πρέπει να ξέρεις κάποια ακόμα πράγματα.

Μπέλα: Πφφφφ εντάξει πάμε. Είπαμε στα παιδιά ότι φεύγουμε και ότι ίσως αργήσουμε. Έχουμε φύγει εδώ και λίγη ώρα αλλά δεν μου έχει πει τίποτα

Μπέλα: Μήπως θες να αρχίσεις?? Πάντως μην ανησυχείς δεν θα σε κρίνω ότι και να ακούσω, εξάλλου ποια είμαι εγώ για να σε κρίνω??

Τομ: Εντάξει ξεκινάω. Λοιπόν όπως γνωρίζεις είμαι ο μαύρος λύκος αλλά δεν είμαι μόνο αυτό... Είμαι υβρίδιο δηλαδή μισός λύκος μίσος βρικόλακας αυτό γίνεται γιατί ο πατέρας μου ήτανε ο Αλφα των μαύρων λύκων και η μητέρα μου ήταν βρυκόλακας πριγκίπισσα των Vamcrew, δεν χρειάζεται ακόμα να μάθεις παραπάνω για αυτούς. Δεν υπάρχουν πολλές τέτοιες περιπτώσεις όμως υπάρχουν και είμαι μία από αυτές, όπως και ο Κρίστιαν. Ξέρω ότι σου είναι περίεργο αλλά ναι υπάρχουν τέτοια πλάσματα τα οποία μπορούν μέχρι ένα βαθμό να σε καταλάβουν.

Δεν ξέρω πάντως μου άρεσε που μου το είπε και ένιωσα ότι φοβάται την απόρριψη, δε ξέρω γιατί όμως αυτό με έκανε να θέλω να τον φιλήσω και έτσι και έκανα δεν ξέρω που βρήκα το θάρρος αλλά το έκανα. Ένιωθα τόσο ωραία ότι βρήκα το άλλο μου μισό που όντως ισχύει και ήταν τέλειο. Τον φίλησα με πάθος και ορμή γιατί ήταν σαν να μου έλειπε και αυτός, ενώ στην αρχή κόλλησε, επειδή δεν το περίμενε μετά ανταπέδωσε με τον ίδιο πάθος και ορμή.

********

Και αλιλουλια ανέβασα....