My werewolf

Κεφάλαιο 9

Ξύπνησα αρκετά νωρίς, όχι ότι κοιμήθηκα καθόλου βέβαια, αλλά φυσικό είναι, μπόρεσα να βάλω το μυαλό μου στην θέση του και νομίζω ότι έχω επιτέλους καταλάβει αρκετά πράγματα και λόγω του εθισμού που είχα μικρή στο μεταφυσικό δεν νομίζω ότι τα υπόλοιπα που έχουν αν μου πουν γι'αυτό θα μου είναι άγνωστα.

Ετοίμασα τα υπόλοιπα σημαντικά πράγματα που ήθελα να πάρω μαζί μου και περιμένω τον Τομ να έρθει, για να πάμε στους φίλους μου να τους πω το μεγάλο αντίο, αφού δεν νομίζω να γυρίσω σύντομα πίσω. Δεν ξέρω βέβαια τι να τους πω,μου είναι δύσκολο να τους πω αντίο είμαστε φίλοι από μωρά δεν έχουμε χωριστεί ποτέ για μεγάλο χρονικό διάστημα. Το μόνο πράγμα που με ηρεμεί κάπως είναι ότι η καλύτερη μου φίλη ή αλλιώς η μοναδική αδερφή που είχα ποτέ, από όσο ξέρω τουλάχιστον, θα έρθει μαζί μου αφού η ίδια και η οικογένεια της είναι και αυτή από τον κόσμο μου και επίσης το πιο σημαντικό απο ότι  έχω καταλάβει η οικογένεια της και αυτή έχουν ορκιστεί να με είναι μαζί με εμένα και την δικιά μου οικογένεια και να μας προστατεύουν.

Τομ: Μπέλα είσαι έτοιμη? Ρώτησε μόλις μπήκε στο δωμάτιο.

Μπέλα: Είσαι ηλίθιος (σορυ..😊) χτυπάνε οι λυκάνθρωποι την πόρτα όπως οι λογικοί άνθρωποι τουλάχιστον έτσι πιστεύω. Αλλά ναι είμαι πάμε.  

Τομ: Ναι ναι, τέλος πάντων πάμε και να ξέρεις η πτήση μας είναι σε τέσσερις ώρες άρα δεν έχεις πολύ χρόνο.

Μπέλα: Το ξέρω....είπα αρκετά στεναχωριμένη

Τομ: Μην κάνεις έτσι, δεν πέθαναν απλώς θα φύγεις δεν είναι κάτι σοβαρό.

Μπέλα: Μάλλον δεν ξέρεις τι θα πει φιλιά τόσων χρόνων.

Τομ: Δεν ξέρεις τίποτα για μένα ούτε και την ιστορία μου οπότε μην μιλάς.

Μπέλα: Ούτε εσύ για μένα το κατάλαβες ?

Τομ:Νομίζεις?? Ξερω πολλά παραπάνω από όσα ξέρει εσύ η ίδια για τον εαυτό σου για πολλούς λόγους και τουλάχιστον οι δικοί σου κοντινοί φίλοι ζούνε.

Μπέλα: Δηλαδή..

Τομ: Ναι και τον ξέρεις και εσύ ,με διέκοψε απότομα κατάλαβα ποιος ήταν και ένιωσα τύψεις. Μπορεί να μην έχει πεθάνει και να είναι σε κώμα, για αυτόν μπορεί όμως να είναι το ίδιο, αφού μπορεί αν ξέρει παραπάνω πράγματα από ότι γνωρίζω εγώ.

Μπέλα: Συγνώμη δεν το ήθελα όμως, ούτε το ζήτησα.

Τομ: Το ξέρω ότι έχει γίνει έχει γίνει, πάμε τώρα δεν έχεις πολύ χρόνο μπροστά σου.

°°°

Είμαστε στο αεροδρόμιο και σκέφτομαι τον αποχεραιτισμο μου με τα παιδιά ήταν δύσκολο τα κορίτσια κλαίγαμε όλες και τα αγόρια δεν ήταν και στα καλύτερα τους. Αυτό που με εκνευρίζει και στεναχωρεί συνάμα είναι ότι αναγκάστηκα να τους πω ψέματα δεν μαρεσε αλλα είναι για το καλό τους και για το καλό του δικού μου πλέον κόσμο.

***

Γειά σας παιδιά άλλο ένα κεφάλαιο κάπως απλό. Θέλετε στο επόμενο να γίνει η μεγάλη συνάντηση ή κάτι άλλο....

Αφήστε στα σχολεία τι θέλετε να έχει στο επόμενο κεφάλαιο και ότι είναι πιο ωραίο και ταιριάζει στη συνέχεια θα μπει στο κεφάλαιο.

Πατήστε ⭐ και τα λέμε συντομότερα ελπίζω 😍