Yerdeki Yıldızlar

"Ver bana tüm hüzünlerini senin kalbin kırılmasın."

Arkadaşlar medya yükleyemediğim için oyuncuları burdan yazıyorum.

Ömer :Barış Kılıç

Levent: Furkan Andıç

Sinem: Melis Tüzüngüç

İlayda:Ceyda Ateş

Duru: Merve Boluğur

Aylin:Selin Şekerci

Son olarak, biliyorum hikayenin fazla okuyucusu yok, zaten yazmaya başlarken de amacım öyle çok okunmak değildi. Herkes yazıyor bende bir deneyeyim diye başlamıştım.Ama lütfen düzenli olarak okuyan birkaç kişi yorum yapıp hikayede veya benim yazım şeklimde beğendikleri beğenmedikleri veya olmasını istedikleri şeyleri yazarlarsa belki daha güzel olur.

                               iyi okumalar...

"Kerem! "

"Melis sus ve yürü. Arabaya. Hemen."

"Ke-kerem."

"Yürü."

Flashback

"Otur otur bunaldım ben, var mısın basket maçına? Kaybeden kazanana yemek ısmarlasın."

"Aç olduğun kadar da zenginsindir umarım Kerem Bey.Pardon Kerem Sayer'e söylenecek şey mi bu? Gel bir yeneyim seni.

"Sahildeki saha mı, okuldaki mi?"

"Sahil."

Flashback son

Melis

Akselle sarılıp denizi seyrederken arkamızdan gelen "Melis." sesiyle irkilmiştik.Karşımda Keremle Barış'ı gördüğümde ağlamaya başladım.Barış aramızdan ayrıldı ve Kerem beni arabaya sürükledi, Akselse yediği yumruklardan sonra yerden kalkamadı.Aksel için ne kadar endişelensem de şuan başım büyük belada.

"Kerem lütfen sakin ol."

"Melis bana yalan söyledin.Melis beni aldattın."

"Kerem bence artık ayrılalım."

"Ne?"

"Bir süredir bu fikir aklımdaydı fakat cesaret edemiyordum.Ama görmüyor musun bizi? Bu ilişki nereye gidiyor diye düşünmedin mi hiç.?Seninle çok mutluydum ama devam edemeyiz. Üzgünüm. "

"Melis cidden bir düşününce biz arkadaşken daha iyiydik sanki.Korkulan ikili hahaha.Özür dilerim sana bağırdığım için. Ve de sevgiline yumruk attığım için. "

"Sevgilim değil aslında. Neyse bir önemi yok bunun."

"Seni evine bırakayım geç oldu."

"Aksel'e bakmalıyım.Üzgünüm."

"Tamam güzellik görüşürüz. "

Az önce ne olduğunun ve Kerem'le olan konuşmamızın saçmalığını arabadan inince farkettim.Bir anda nasıl böyle kanka olmuştuk. Düşman ayrılmak ta istemezdim ama bu çok fazla.O da kafasında bitirmişti demekki bizi, uzun zamandır ikimizde ayrılmayı düşünmüşüz demek ki. Aksel'i o bankta görünce kalbim hizlanmaya başlıyor. Çığlık atarak yanına koşuyorum ama o sanki dayak yememiş gibi "Kızım bağırma bir." diyor.Yanına yaklaşıp alnını öpüyorum.

"Bize gidelim, bu halde bırakmam seni."

"Ev diyorsuun ha ;)"

"Ya Aksel yuh."