6.Bölüm

16 1 0
                                    

*Arkadaşlar telefondan yazdığım için bazı yazım hataları olabilir kusura bakmayın ve umarım hikayemi beğeniyorsunuzdur.Çok çalışıyorum,Balkon'u okumaya devam edin.

-Mete-

Kapımın önüme geldiğimde garip kız garip bir şekilde merdivenlerde oturuyordu.Gözlerini bana dikmişti,korkunç görünüyordu.Başımla selam verdim,göz bile kırpmadı.Korkak adımarla kapıma yaklaştım.Allah'ım sana geliyorum.Her an beni arkadan bıçaklayacakmışgibi hissediyorum.Yavaşça kapımıaçtığım zaman garip şey bana çarparak evime girdi.Nereye gidiyo bu manyak.

Bir asır sonra garip kız tuvaletimden çıktı.Hızla ayağa kalktım.Utanmışa benziyordu,yere bakıyordu.

"Be ben şey özür dilerim.Anahtarımıevde unutmuşum,sabah geç kalmıştım da biraz.Sonrada eve geldiğimde sıkıştım ve sonrada sen geldin.Amacım senin balkonundan kendi evime gidip kendi tuvaletimi kullanmaktı.Ama bağırsaklarım o kadar dayanamadı.Üzgünüm..."

"İlk önce bana sorsaydın ya,korkuttun beni."

"Altıma yapacaktım diyorum nasıl anlatıyım iki saat sana !"

"Tamam ne bağrıyorsun!"

"Herneyse teşekkür ederim ve sana bir tavsiye tuvaletini bu gün kullanma."

"Ne?"

Bi şey söylemeden balkondan kendi evine gitti.Acaba bu kızın içinde maymun felan mıvar?

Bu gün tuvaleti kullanma nedir ya,pislik.Nasıl bir kızın böyle davranışlarıolabilir.Ama bunun intikamınıalıcam.Yakında veya daha sonra ama intikamım acıolacak.

Balkona çıktığımda garip kızın nişanlısınıbalkona çıkmaktan vazgeçirmeye çalıştığınıgördüm.Sanırım intikamım yakın ve bol acılıolacaktı.

"Sara!" elimi sallıyordum.Bay nişanlıne olduğunu anlamaya çalışırken,garip kızın suratıda kırmızıdan mora doğru ilerliyordu.Bay Nişanlıgarip kızdan bir cevap bekliyordu.Nihahahahahaa

"Ah tatlım o adam kim? Hani bana geliyodun bu akşamda." Artık bay nişanlınında yüz rengi değişiyordu.

"Bu akşamda mı? Sara doğru söyle bu adamın evine hiç gittin mi?"

"Geldi tabi canım,daha dün akşam yemeğini beraber yedik.Yalansa yalan de Sara'cım."

"Doğru mu Sara?"

"Be be ben...şey"

"Yürü,çabuk içeri gir,seninle sonra görüşücem sevimli adam."

Zorla Sara'nın kolundan tutarak onu içeri soktu.İntikamımın acıolacağınısöylemiştim.

Akşam üstübalkona çıktığımda Sara'yıgördüm.Üstünde gecelikleri vardı.Üzgün ve düşünceli görünüyordu.Birden kendimi kötü hissetim.Belkide benim yüzüden kavga etmişlerdi.Ne göt adamım ben,sinirlenince tam bir salak oluyorum.

"İyi akşamlar....Şey şey ben üzgünüm,yani çocuk gibi saçma bir şekilde intikam almak için nişanlınla aranı bozdum."

"Tuvaletin intikamı mı?" Gülüyordu.Bunun neresi komik?

"Şey diğer olanlarda var tabi..."

"Erkeklerin hepsi çocuk gibi,yaşları farketmez.Sen benim  izinsiz fotoğraflarını çektin,bende senin izinsiz tuvaletini kullandım.Böylece olanları bitirip hayatlarımıza devam edemezmiydik.Ama sen içine pislik bıraktığımız bir oda için salak intikamını aldın,gerçekten kafanı klozete sokmak istiyorum.Ama değmez benim elim kirlnir sadece..." 

"Şey anlaşılan bana baya bi sinirlisin...Haklısında tabi..."

Benimle konuşmak istemiyordu ama ben inatçıydım.Kendimi affettirene kadar durmayacaktım.Bir ayağımı balkonun dışına attım.Bu onun ilgisini çekmişti.

"N'apıyorsun sen ya?"

"Yanına geliyorum."Kahkaha attım.Ne bok yicem ben şimdi ya balkona girsem giremiyorum,çıksam çıkamıyorum.

"Düşeceksin gece gece,Allah'ım ya nerden buluyo beni böyleleri..."

"Kouşup duracağına yardım et de oraya gelebiliyim."

"Ne ben mi? Asla çıkmasaydın Allah Allah bana mı sordun?"

"Yardım etmezsen bağırırım herkes bize bakar ve rezil oluruz."

"Bağırma o zaman..."

"Ya sen nasıl insansın yardım etsene kadın! Düşüyorum! Allah'ım sana geliyorum!"

"Of ! Tut şu elimi ne tür bi salaksın sen ya!"

Kaş  yaparken göz çıkarmak diye buna derim,hatta ben artı olarak kendimi de rezil ettim.Ellini hatta kolunu sımsıkı tuttum,tuttuğum gibi çekti.

"Ah! Ne yiyorsun be sen,Ben 75 kiloyum 75."

"Bi şey değil.Hadi şimdi kapıdan evine git."

"Hayır bir yere gitmiyorum,ölme tehlikesi geçirdim ben be!"

"Madem gelemiyorsun ne diye çıktın oraya?"

"Ne biliyim ben geçen sefer sen öyle balkondan atlayınca kolay zannettim."

"Ha ha ha!!!"

"Ne gülüyorsun be?"

"Benim gibi olabilmen için bir fırın ekmek yemen lazım canım."

"Her gün antreman mı yaptnda böyle diyorsun."

"Hayır küçükken evden çok kaçardım.Neyse hadi konuştuk bu kadar yeter artık git."

"Dur bir dakika yahu!Bir nefes alıyım,hem sen misafire çay kahvede mi ikram etmezsin?"

"Etmem hadi git şimdi."

"Tamam neyse zaten benim canımda içmek istemiyordu."

"Ne duymak istiyorsun."

"İlk önce tanışalım.

"Adımı bildiğini sanıyordum."

"Ama sen benimkini hatırlamıyorsun."

"Tanıştıktan sonra gidecek misin?"

"Belki."

"Bu sefer ben atlıyıcam aşağıya."

"Ben Mete,Fotoğrafçıyım ve Amerika'dan yeni geldim ve bir dergide fotoğrafçı olarak çalışıyorum." Elimi uzattım,sıktı.

"Ben de Sara hep burdaydım ve geçende benim izinsiz fotoğrafımı çektiğin dükkanın sahibiyim.Ve tanıştığıma da memnun olmadım."

BalkonHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin