LIMERENCE💜 (Chaelisa)

Intro By Third Wheel

သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္ကို ကြၽန္ေတာ္ စေတြ႕ဖူးတာကေတာ့ အထက္တန္းေနာက္ဆံုးႏွစ္ရဲ႕ ပထမဆံုး ေက်ာင္းပိတ္ရက္မွာေပါ့။

အဲ့အခ်ိန္တုန္းက သူတို႔ႏွစ္ေယာက္သား သစ္ပင္ေပၚ တင္ေနတဲ့ ၾကက္ေတာင္ကို ျပန္က်လာေအာင္ ဖိနပ္နဲ႔ ပစ္ယူေနတာ။ ဒါေပမယ့္ ေသခ်ာရပ္ၾကည့္မိေတာ့မွ တစ္ေယာက္တည္းကပဲ ၾကက္ေတာင္ျပန္ရဖို႔ ႀကိဳးစားေနတယ္ေလ။ ေနာက္တစ္ေယာက္က ဟိုဘက္ကပစ္ ဒီဘက္ကပစ္နဲ႔ ေျပာေနရံုပဲ။

တကယ္ဆို သစ္ပင္က အဲ့ေလာက္ျမင့္တာလည္း မဟုတ္ဘဲနဲ႔ အပင္ေပၚတက္ယူလိုက္ေရာေပါ့။ မတက္တာလည္း မိန္းကေလးေတြမို႔ပဲ ေနမွာပါေလ။

သူ တျခားဘက္လမ္းကေန သြားဖို႔ စဥ္းစားမိလိုက္ေပမယ့္ ေျခကုန္လက္ပန္းက်ေနတဲ့ ေကာင္မေလးက မ်က္လံုးထဲက မထြက္ဘူး။ အဲ့တာနဲ႔ပဲ သြားကူညီေပးဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္ရတယ္။

'Hey...ဒီမွာ ။ ယူေပးရမလား'

ပင္ပန္းေနတဲ့မ်က္လံုးေတြက အေရာင္ေတြလက္လာသလို emotionမ်ိဳးနဲ႔ သူ႔ကို လွည့္ၾကည့္လာေတာ့ အပင္ေပၚထိ တက္ယူေပးလိုက္တယ္။

'ငါ ေအာက္ကို ပစ္ခ်လိုက္ၿပီ'

'ဂိုမားေဝၚ..' ၾကက္ေတာင္ျပဳတ္က်လာဖို႔ႀကိဳးစားတဲ့တစ္ေယာက္ဆီက ေက်းဇူးတင္သံ။

'အင္း ဆက္႐ိုက္လို႔ရၿပီ'

'ဆက္႐ိုက္ဦးမွာလား။ ၾကက္ေတာင္ျပဳတ္က်ဖို႔ လုပ္ရတာနဲ႔တင္ ေမာေနၿပီ။ ငါဆက္မ႐ိုက္ႏိုင္ေတာ့ဘူး'

'ၾကက္ေတာင္ ျပဳတ္က်လာေအာင္က နင္လုပ္တာမွ မဟုတ္တာ။ ဟိုအပင္ေပၚက ဆင္းလာတဲ့တစ္ေယာက္လုပ္တာေလ'
.
'႐ူပေဗဒ သေဘာတရားအရဆို workမျဖစ္ေျမာက္လိုက္ အားစိုက္ထုတ္မႈမို႔ နင္ ျကက္ေတာင္ ဆက္႐ိုက္ရမယ္'

အပင္ေပၚကေန သူမ်က္လံုးျပဴးသြားတယ္။ ဘယ္လိုအ႐ူးမ်ိဳးမို႔ ေမာေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းကို အႏိုင္က်င့္ေနရတာလဲ။ သူ႔နဲ႔ မရင္းႏွီးတဲ့အတြက္ေတာ့ဝင္မေျပာျဖစ္လိုက္။ ဒါေပမယ့္ သူလုပ္ေပးနိင္တာကို လုပ္ေပးလိုက္သည္။

အဲ့တာက ဂ်ီတိုက္ေနတဲ့တစ္ေယာက္နဲ႔ သူ ၾကက္ေတင္႐ိုက္ေပးလိုက္ျခင္း။