Watty Röportajları

Papatya *Defne Soyberk*

Öncelikle benimle röportaj yapmayı kabul ettiğin için çok teşekkür ederim. Defne.. Abla. Abla desem sorun olmaz değil mi?

Defne: Asıl röportaj için ben çok çok teşekkür ederim.Hayır bir sorun olmaz tabiki.Nasıl istiyorsan öyle hitap edebilirsin:)

=D o zaman başlayalım. Bize defneyi anlatır mısın?

Defne: Tabi ki..Her şeyden önce kırılgan,duygusal bir yapıya sahibim.Sevdiklerim her zaman damar noktamdır...Onların mutluluğu ile bende fazlasıyla mutlu olur;onların üzüntüsüyle fazlasıyla üzülebilirim.Ulaş duygusallığımın burcum ile alakalı olduğunu düşünüyor ama bilmiyorum. Ulaş'ın Buket'in öldüğünü sandığı dönemlerde,Papatya şarkısını söylediğimde...Ulaş kadar elbetteki üzülmemişimdir ama çok gerçekten çok kötü olmuştum...Sonra...Oldukça...Utangacım.En ufak bir şeyde bile utanabiliyorum ve bu huyumdan nefret ediyorum! Çünkü utanınca yanaklarım saniyesinde kızarıyor ve bu da utangaçlığımı ele veriyor...Sanırım en sinir bozucu olanda...Kıskanç olmam.Gereğinden fazla kıskancım.Kıskançlıklarım birkaç kez güzel şeylere yol açmıştı...Cenker'in sahilde evlenme teklifi gibi.Ama...Kıskanmak elimde değil.Cenker'i kıskanmadan edemiyorum.Bu oldukça zor bir durum.

Ama kıskançlık olmasan aşk olmaz benim bildiğim. Peki bize Cenker hakkında ki düşüncelerini söyler misin?

Defne: Bence, kıskançlık olmadan da aşk olabilir.Yani kıskanç olmasam da,yine Cenker'e aşık olurdum ki,zaten Cenker'e kıskandığım için aşık olmadım...Cenker'in de beni kıskandığı durumlar olmuştu ve bu biraz bencilce olabilir belki ama hoşuma gidiyordu.İnsanın sevildiğini,kıskanıldığını bilmesi çok güzel bir duygu.Cenker hakkındaki düşüncelerim...Ah bir anlatabilsem...O hiçbir kelimeyle,cümleyle anlatılmaz ki! Hayatımı tam anlamıyla değiştirmiş,bana yeni bir hayat kazandırmış biri nasıl anlatılır gerçekten bilmiyorum.Tarifimde,anlatmamda başarılı olamam büyük ihtimalle ama deneyeceğim.Cenker, karnınızdaki kelebeklerin her salise hızla kanat çırpmasını sağlayabilecek,sizi dünyanın en mutlu insanı yapabilecek,sizi ne olursa olsun her durumda koruyabilecek bir kişiliğe sahip.Onun için her şeyden önce sevdikleri geliyor.Sevdiği insanlar için gözünü bile kırpmadan her türlü şeyi yapabilir.Sanırım bu da,Cenker'in 'Kuzgun'lakabını ortaya koyuyor.O...O benim tanıdığım en mükemmel insan.Cenker, karnınızdaki kelebeklerin her salise hızla kanat çırpmasını sağlayabilecek,sizi dünyanın en mutlu insanı yapabilecek,sizi ne olursa olsun her durumda koruyabilecek bir kişiliğe sahip.Onun için her şeyden önce sevdikleri geliyor.Sevdiği insanlar için gözünü bile kırpmadan her türlü şeyi yapabilir.Sanırım bu da,Cenker'in 'Kuzgun'lakabını ortaya koyuyor.O...O benim tanıdığım en mükemmel insan.

Sanırım aşk böyle bir şey. Ben aşık olmadığım için bilemiyorum tabi. Neyse peki hayatta en çok korktuğun şey ne? Kaybedilmek, unutulmak vesaire ?

Defne: Bu sorunun cevabını düşünmemle karnıma bir sancı girdi...Unutulmaktan korkmuyorum sanırım.Yani unutulmaktan kastım,Cenker...Beni unutursa diye düşünmek...Bunu yanlış bir şey algılamayın sakın...Kendi adıma değil,aşkımız adına konuşacağım.Biz...Çok zor şeyler yaşadık.Hayatımızda sürekli bir heyecan vardı...Bu heyecanın,bu aksiyonun sebebi bendim.Hayatları benden önce nasıldı tam olarak bilmiyorum ama tek bildiğim şey,aksiyonu hayatlarına benim getirmiş olmam.Her türlü şeye ben yol açtım.Beni Sarp'tan kurtarmalarıyla başladı her şey...Sonrasında da aksiyon hiç kesilmedi.Bu aksiyonlar,Cenker ile aramızdaki sevgiyi daha da güçlendirdi...Aşkımızın unutulması zor bir durum...En azından benim adıma öyle.Ama Cenker açısından da öyle olduğunu biliyorum çünkü onu tanıyorum...Bu uzun cümlelerin toparlanmış hali olarak unutulmaktan korkmuyorum.Ama kaybetmek ya da kaybedilmek...Kazanılmak zordur ama kaybedilmek bir saniyenizi alabilir.En korktuğum şey...Kaybedilmek,kaybetmek.Cenker'i kaybetmek hayatta yaşadığım acıların on katının bütünleşmiş hali olur.