DJ's POV:
Hayyyy! Isang panibagong araw uli.
Tinignan ko ang orasan at nakita ko 10:00 na ng umaga.
Grabe! 10 na kci nman ung lintek na nag-txt kagabi.
Wrong number lng nman.
Hayyysss! TT_TT
Inayos ko na ang aking kama at bumaba na.
Pero naririnig kong nagu-usap sila mommy at daddy.
Ayaw ko man makinig dhil masama un.
Hndi ko mapigilan lalo na nung narinig ko ang pangalan ni "Kath." mahina kong bulong sa sarili ko hbang nagtatago pra hndi makita nila mommy at daddy.
"Ha?! Umuwi na dw cla?" halatang gulat na gulat si mommy.
"Oo! Nag-txt sila. Sabi nla kng maaari wag muna ntin plabasin ng bhay si Dj." sabi ni dad.
Grabe! Ako hndi lalabas? Ano ba kasi ang nangyayari?
"Sabagay. Baka mag-kita pa sila ni KATH" sabi ni mommy.
Ano??! Kami magkikita ni Kath?
Ei dba ala na siya?!
O baka buhay pa tlaga siya?!
Kailangan ko ng mga sagot!
Kaya hndi ko na napigilan ung sarili ko na tumayo mula sa pinagtataguan ko.
"Paano po kami magkikita?" tanong ko.
At nagulat sila nung nakita ako.
"A-anak kanina ka pa ba dy-dyan?" uutal utal na tanong ni mommy.
"Opo. I know mali pero po narinig ko lng nman ang pangalan ko at ni Kath." sabi ko.
"Ahh ei kasi." sabi nman ni daddy.
"Mommy,daddy! Ano po ba tlaga ang nangyayari. Sino ang mga umuwi? Paano kmi magkikita ni Kath. Ei dba ala na po siya." sabi ko na medyo pa-sigaw na rin.
And suddenly tumulo na ang luha ko.
"Anak." mahinahong sabi ni mommy at lumapit sila sa akin.
"Siguro ngayon mo na kailangan maalman." sabi nman ni daddy.
And napansin ko si mommy tumingin kay daddy ung pra bang "Ano-sasabihin-nanatin" look.
At umupo kami sa salas.
"Anak, buhay pa si Kath." sabi ni daddy.
"Dad! Bkit niyo po kailangan itago sa akin??!" sabi ko.
"Anak, ayan kci ung napag-usapan nmin ng parents nila Kath. Nung nsa ospital kau parehas. Nung mga panahon na parehas kaung alang malay." paliwanag ni mommy.
And lalong lumakas ung tulo ng luha ko.
"And....andito na po sila? Dito sa Pinas?" tanong ko.
"Oo,anak." sabay na sabi nila.
And bigla nlang ako tumakbo papuntang kwarto.
Ewan ko kng bkit.
Baka nabigla lng ako.
At hndi ko nakayanan ung mga sinabi nila.
At umupo na ako sa kama ko hbang nakaharap sa bintana.
"Buhay si Kath. Alam kaya niyang buhay ako? Kung alam niya. Hinahanap niya kaya ako? Kamusta na siya? Nkapag-move on na ba siya?" yaan at marami pang katanungan ang nasa isip ko. At kailangan ko uli ng mga sagot.
Kath's POV:
Kagigising ko lng.
Around 10 na rin ng umaga.
Hndi kasi ako kaagad-agad na nakatulog.
Iniisip ko pa un pinagusapan nila mommy at daddy kagabi.
Ung about sa amin ni Dj.
Kng itanong ko kaya kanila mommy.
Inayos ko na ung kama ko at bumaba agad.
Sakto andun sila mommy at daddy.
Pero si mommy may kausap sa phone.
I can see sa reaction niya na gulat siya.
At pra bang nagwo-worry siya.
Basta prang gnun.
Lumapit ako kay daddy.
"Dad, may problema?" tanong ko.
"A-ala,anak." tugon ni dad.
Bkit gnun? Nau-utal si dad?
At biglang binaba ni mommy ung phone nung nakita ako.
"Mom?" nagtataka kong tanong.
And nagtinginan sila ni daddy.
Ung look na prang they are trying to communicate by looking at each other.
"Sabihin na natin?" biglang nag salita si mommy.
At tumango lng si daddy. Is it mean yes?
"Ano po ba un??!" medyo pa-sigaw kong sabi.
At inaya ako ni mommy na umupo.
At umupo ako kaagad-agad.
"Kath, may aaminin lng kami. Sana hndi ka magalit dhil itinago nmin ito." nawe-weirduhan na ko ha.
"What's that?" answer me. Please?
"Buhay pa si Dj ei." sabi ni mommy.
AT pagka-sabi niya nun.
Pra bang huminto ung oras.
Natulala lng ako.
At gulat na gulat.
"Nak, itinago lng nmin. Kci ayaw nmin lalo pa kaung masaktan. Para rin nman sa inyo un ei." paliwanag ni dad.
"Pero dad. Lalo lng nman po ako nasakatan nun ei. Ung malamn mo na wala na ung taong mhal mo." bigla kong nasabi at tumulo ang mga luha ko.
"Sorry nak." sabi nila and I hug them.
-
BINABASA MO ANG
The Past (KATHNIEL)
FanficIsang storya tungkol sa dalawang taong nagmamahalan, na pinaghiwalay ng kanilang magulang. Muli kaya silang magkita para magsama ng panghabambuhay?
