Kijk naar de woestijn, wat zie je? Eenzaamheid, niets, zand? Nee, ik zie een man, een militair. Hij is eenzaam en ademt kalm in, uit, in, uit, in, uit,... Zijn hart bonkt kalm boem, boem, boem,... En plots klinkt er eeen knal pang. De man weet dat het voorbij is. Vlak voordat hijop de grond valt nog een laatste gedachte aan zijn gezin. bons Hij valt op de grond. Hij ademt niet meer. Hij is dood. Door de oorlog weer een leven weggeroofd.
JE LEEST
mijn eerste gedichtenboekje
ŞiirHier vind je allemaal gedichtjes. Ze hebben niets met elkaar te maken. Veel leesplezier.