I'm the only one who love you

Chapter 8

(Rain P.O.V)
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Maaga akong nagising dahil gusto kong makita si lorraine at sabay kaming pumasok kaya susundoin  ko siya.Naligo ako at pagkatapos ay nagbihis, pumonta sa kusina para mag-agahan, pagkatapos kong mag-agahan ay nag-paalam na ako kay mommy at daddy na papasok ako.Pagkatapos kong mag-paalam ay lumabas na ako ng bahay ta pumunta sa parking para sumakay sa kotse ko at minaneho ko ito.Habang nasa biyahe ay hindi ko maiwasang mapangiti dahil sa katotohanan na makikita ko nanaman si lorraine.Pagdating sa bahay nila ay saktong papalabas na siya sa gate kaya lumabas ako sa kotse ko at kinawayan sya."sabay kana sa akin...Wag munang dalhin ang kotse mo..."ani ko habang hinihintay syang  makarating sa kinatatayoan ko. TUmungo lang siya sa akin.Ano kayang problema nito...Bulong ko sa sarili ko.."ikaw lang ba dyan sa bahay nyo?.."ani ko sa boses na nagtatanong.Napansin ko kasing ni lock niya ang gate ng bahay nila..Tumungo lang sya ulit sya..."bakit ang tahimik mo??...Ayaw mo ba akong makita't sinusundo kita sa inyo?..."ani ko na nalulungkot dahil sa katutuhanang ayaw nya akong makita.

"hindi  sa ganun.Hindi lang kasi ako sanay na may taong naghihintay o sumusundo sa akin.Kaya pasensya na kong yon ang  tingin mo..."aniya na halatang na guilty at napayuko dahil hindi makatingin sa akin.

"sabihin mo kung ayaw mo akong sinusundo ka?.."ani ko at inalalayan sya papunta sa sasakyan.

"ang kulit..."bulong nito pero narinig ko "hindi nga kasi ganun hindi lang talaga ako sanay.Okay?.."aniya na pumasok na sa luob.Nabuntong hininga nalang ako at naglakad papunta sa kotse habang nailing.

Pagkapasok ko ay humarap ako sa kanya."yun lang ba?..."ani ko na nagtatanong sa kaniya.Tumungo lang sya at nagiwas ng tingin."pwes masanay kana, kasi simula ngayon lagi na kitang suundoin.Pero walang i ibang i ibig sabihin non gusto lang kitang sundoin kasi kaibigan kita...Tama....yunlang yun..."ani ko at humarap na sa hara harapan at binuksan ang makina.Napangiti ako sa  mga sinabi ko kasi kabaliktaran non ang nararamdaman ko.habang nagmamaneho ako ay napapasulyap ako sa kanya na nasa labas ang atensyon. "okay kalang ba?..."ani ko namay halong pagaalala.Napasulyap naman sya sa akin.

"i'm fine..Don't worry for me..."aniya na binalik ang atensyon sa labas.Napatungo nalang ako at ibinalik ang atensyon sa pagmamaneho.kakaiba sya ngayong araw...bulong ko sa aking isipan.Bigla akong may naalala..Hndi kaya gising sya nong sinabi ko sa kanya ang pagtingin ko.Umiling ako hindi naman ata kasi parang may period ata sya ngayon ehhh....

"kumain ka naba?.."aniko na nagtatanong.

"ayyy hindi pa ehhh nakita kasi kita eh..kaya bumabana agad ako..."aniya na humarap ulit sa bintana...

To be continueee............