Guardian of Mystic Forest (taglish)

Chapter 9

Aicelyn Pov

after that day nagising nalang ako, nasa kama...

"hmm ouch "

bigla kasing sumakit yung ulo ko..

" celyn anak your awake " medyo nag aalalang tanong ni mama

" hon! ignell! gising na si celyn "

agad namang dumating si kuya ignell at papa...

" mama ano pong nangyari...bat wala po akong maalala...bakit nandito po ako sa higaan "

nagtinginan muna silang tatlo...

weird..

" celyn, anak gutom ka ba?....wag mo munang isipin ang nangyari maalala mo rin..."

" sige po mama "

bat ang weird nila....ano bang nangyari...

isang buwan daw akong tulog sabi ni papa, nag aalala na nga silang lahat eh...

and after a week unti unti ng bumabalik ang mga ala ala ko...

nagsimula nang tumulo ang mga luha ko...

" waaaahhhhh...sob..sob.... mamaa...papaa..."

dali dali namang pumunta sa loob ng kwarto ko sila mama

" mama....sob ...papa...sob ka-kaasalanan kopo kung bakit namatay si kuya....sob...sob" iyak ko

lumapit naman si mama at niyakap ako..

" shhhh...celyn its not your fault okay "

" wahhh...sob...kung hindi lang sana ako lumabas....k-kkung malakas lang sana ako hindi mamatay si kuya..."

" celyn listen di mo kasalanan ang nangyari...walang may kasalanan satin okay....maybe its your brother fate....don't cry okay....you still have us" papa...

iyak lang ako ng iyak yinakap na rin ako ni papa at mama...

at nong araw na yun binisita namin ang puntod ni kuya sander....

di ko pa rin matanggap ang nangyari kay kuya...

" celyn tignan mo oh...ang galing diba " kuya ignell habang fliniflip yong baraha...

tinignan ko lang sya at ngumiti ng mapait alam kung pinapaggaan nya lang ang pakiramdam ko....

" celyn everthing will be fine,....kaya cheer up kana okay...o diba ang galing ko tyak ako tuwang tuwa si kuya....at alam kong ayaw nyang makita kang malungkot kaya smile kana o "

" salamat kuya 🙂 "

at simula nong araw na yun tinanggap ko na lang ang katotohanan na wala na talaga si kuya....

kasalukuyan

hanggang ngayon masakit pa rin para sakin pero alam kung hindi lang ako ang nasasaktan..

ang huli ko lang naaalala ay yung liwanag tapos wala na...

at simula non nagsimula na akong mag insayo at gawin ang tungkulin ko bilang isang guardian...

pero hindi naging madali sakin dahil merong hindi sumunod sakin kasi mahina ako....

maraming nag protesta kaya ginawa ko ang lahat para matanggap nila ako...

hindi nagtagal tinanggap na rin nila ako bilang isang guardian ng mystic forest....

dinilat ko na ang aking mata...

at nakita kong ang dami earth ball at earth spikes na papunta sakin...

i need to face this fear...