Kafamdakiler susmuyor. Susturamıyorum içimdekileri. Döksem dökemiyorum, paylaşamıyorum sizlerle. Belki yaşanmışlıklar belki yaşanacaklar acıtıyor canımı. Hala bekliyorum. Hala bir şeyler bekliyorum birilerinden. Beklentilerim oldukça üzücü bir hal aldı. Ama beklemekten vazgeçmiyorum. Bazı şeyler hemen elde edilmiyor. Mücadele ederek, sabrederek ve tevekkül ederek...
Tam her şeyden vazgeçip beklemekten bıkıp onu bıraktığınız zaman her şey düzelmeye başlayacak. Aslında bublar hep bizim kafamızda kurguladığımız şeyler değil mi? Biz acı çekmeye bayılıyoruz. Neden daha çok mutlu olmaya çalışmıyoruz ve neden hep en kötüleri düşlüyoruz? Dedim ya her şey bide bitiyor. Biz nasıl kurgularsak öyle yaşarız. Bir şeyler mümkün ama sen de biraz sabrediceksin. Anın tadını çıkarmayı dene biraz. O sandal kürek çekmeden hızlı ilerlemiyor ama sen kürek çekmekten yorulmuşsan bırak biraz daha yavaş ilerlesin rüzgarla. Neden en zoru istiyorsun ki, biraz daha kolayı varken?
Sen bu şekilde ilerlemeyi denersen o sona varabilirain. Belki geç varırsın ama en azindan yorgun olmazsın...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Odamın Hüzünlü Duvarları (Kitap Oldu)
Diversos'Böyle sabahlarda, bitkin gözlerle yaşama hevesi arıyorum. Odamın hüzünlü duvarlarında'🌙 KİTAP OLUYOR (Kalan 10 sayfa kitapta !) Devamı için müracaat: instagram hesaplarından ulaşabilirsiniz @dolunaydakihuzur @gizeminkitabi
