Θα Σε Θυμάμαι (#3 Σαντα Ροζα)

9. • Μαριος •

9.
Say Something - Justin Timberlake ft Chris Stapleton

Οοοοο θεεεε μουυυυυ.
Αυτό είναι τόσο ωραιοοοο.

Όταν νιώθω ότι τελειώνω βγαίνω έξω και ένιωσα το γνωστό και κατά την γνώμη μου πιο ωραίο συναίσθημα στον κόσμο.

Ένιωθα λιγο τρέμουλο στα πόδια και κλείνω τα μάτια από την απόλαυση.

Παιρνω λίγα δευτερα να ηρεμήσω και όταν το κάνω πάω στο μπάνιο να καθαριστω.Με το ζόρι περπάτησα.Και αυτό κύριες και κύριοι είναι ένα καλό σεξ.

Όταν βγαίνω παιρνω τα ρούχα από κάτω να τα βαλω.

«Τι;Φεύγεις και ολας;»λέει.
«Ναι»απαντάω ξερα και βάζω το μποξερακι.Παιρνω το τζιν τώρα και το σηκωνω.

«Μα γιατί δεν κάθεσαι λίγο...;»ρωτάει αλλά κάνω πως δεν την ακούω.

Είναι οι γνωστές ερωτήσεις.Της έχω συνηθίσει.Ειναι κάποιες που είναι σαν εμένα και δεν θέλουν τίποτα μετά αλλά είναι και οι άλλες...

Και δεν ξέρω γιατί συμβαίνει αλλά πέφτω στις δεύτερες.

Την βλέπω να πλησιαζει γυμνή και να βάζει τα χέρια της γύρω από την μέση μου από πίσω.
«Κάτσε λίγο ακόμα μωρό μου...»λέει.

Μωρό μου;Οχ.

Βγάζω τα χέρια της και γυρνάω να την δω.
«Για αρχή δεν είμαι το μωρό σου.Μην με λες έτσι»λέω.
«Τι;Μην λες βλακείες...»λέει και γελάει λες και κάνω πλάκα.

Δεν κάνω πλάκα.

«Οκ...ας φεύγω τότε...»λέω και παιρνω την μπλούζα και την φοράω.
«Μάριε μου...»λέει παιχνιδιάρικα.

Μάλλον δεν το καταλαβαίνει.
Φοράω τα παπούτσια γρήγορα.

«Θα το πω μια φορά οκ;Ήταν μόνο μια φορά.Τιποτα άλλο...»λέω.Με κοιτάει στενάχωρα,έτοιμη να κλάψει.
«Τι;Μα νόμιζα ότι εγώ και εσυ....»
«Δεν έχει εγώ και εσυ.Δεν θυμάμαι καν το όνομα σου.Ηταν για μια φορά.Οκ;Δεν ζητάω τίποτα παραπάνω.Για αυτό καλυτερα να πηγαίνω...»λέω.
«Μα...»λέει αλλά έχω κλείσει ήδη την πόρτα πίσω μου και εγώ φύγει.

***

«Και απλά έφυγες;»με ρωτάει.
«Ναι.Τι περίμενες να κάνω;»λέω και ακουμπαω την πλάτη στο ξυλο πίσω.

Μόνο εμείς οι τρεις μείναμε στο μαγαζί.Θα πρέπει να είναι πολύ αργά.

«Φιλε εχεις θεμματα»λέει ο Στεφανος.
«Θεμματα δεσμεύσης...»προσθέτει ο Παρης και γελαγανε και οι δυο.

Σηκώνεται πάει στην πόρτα και γυρνάει το καρτελάκι από ανοιχτό σε κλειστό και ξανακαθεται.

«Ας το συζητήσουμε λίγο»λέει κοιταζοντας με τα πράσινα μάτια του.
«Ας μην»λέω.
«Ας ναι»λέει τώρα ο Παρης.

«Καταρχάς...οι γονείς σου είναι μια χαρά έτσι;Παντρεμένοι ποσά χρόνια;»
«Τριάντα»λέω.
«Τριάντα είναι πολλά.Και είναι καλά.Αγαπημενοι.Δεν έχουν μαλώσει μπροστά σου ή κάτι τέτοιο.Ουτε είναι χωρισμένοι σαν του Παρη αρα δεν είναι παιδικό τραύμα ή κάτι τέτοιο...»λέει.

Ναι οι γονείς μου είναι μια χαρά.Ερωτευμενοι στο φουλ και έτσι.Ακομα θυμάμαι που ερχόμουν από το σχολειο και τους έβλεπα είτε να χωρευανε είτε να φιλιοντουσαν.
Αηδία.

«Δεν έχω παιδικά τραύματα...»λέω.

Τώρα είναι η σειρά του Παρη να μιλήσει.
Βλακα.

«Ποτέ δεν πληγώθηκες από κάποια αφού εσυ ήσουν αυτός που της πλήγωνε.Απο το γυμνάσιο και ολας...»λέει.
«Ναι και;»λέω.
«Αρα από που έρχεται όλο αυτό;Γιατί από κάπου πρέπει να έρχεται..»λέει.

«Καταρχάς χαλαρώστε και κόψτε την ψυχανάλυση.Εγω είμαι μια χαρά.Δεν καταλαβαίνω πιο είναι το πρόβλημα σας...»λέω.Κοιταζονται μεταξύ τους.

Θα έρθει και δεύτερος γύρος και με άλλες μαλακιες.Το νιώθω.

«Δηλαδή δεν σου λείπει κάτι;Μια σχέση πιο κοντινή...;»
«Πιο κοντινή από αυτή που παιρνώ;!Δεν υπάρχει»λέω και γελάω μόνος μου.
«Δεν εννοούμε το σεξ βλακα!»λέει ο Παρης.

Σηκωνω τους ωμους και πίνω από το καφέ.Ισως δεν πρέπει να πιω άλλο.Δεν θα κλείσω ματι το βράδυ.

«Θα την βαριόμουν την οποιαδήποτε αν την έβλεπα κάθε μέρα»λέω.
«Εμάς τους δυο δεν μας βαριέσε»
«Καλά μην και τόσο σίγουρος...»λέω.
«Πολύ αστειο»λέει ο Παρης.
«Ας πούμε είμαστε άντρες.Οκ;Δεν μετραει.Ας πούμε την Λαουρα θα την βαριωσουν;Την Άννα;»λέει ο Στεφανος.
«Για την γυναίκα σου ας μην μιλήσω.Την Λαουρα δεν την βλέπω κάθε μέρα...»λέω.
«Την Αλεξάνδρα...;»ρωτάει ο Παρης.
«Την Αλεξάνδρα τι;»ρωτάω.
«Την βλέπεις κάθε μέρα.Δεν την βαριέσαι.Μενετε και μαζί...»συμπληρώνει.
«Άλλο η Αλεξάνδρα οκ;Η Αλεξάνδρα είναι η Αλεξάνδρα...»λέω και με κοιτάνε και τα τέσσερα μάτια περίεργα.

«Πολύ νόημα βγάζει αυτό που είπες.Πολυ!»λέει ο Στεφανος.
«Η Αλεξάνδρα είναι σαν φιλαράκι μου.Δεν την βαριέμαι επειδή ξέρετε πως είναι.Σε κρατάει πάντα σε εγρήγορση.Αλλα αυτό που κάνετε δεν μπορώ να το κάνω.Να είμαι με κάποια και είμαι μόνο μαζί της.Ειναι βαρετό»απαντάω.
«Ξέρεις τι έλεγε η μαμά μου συνέχεια;»λέει ο Στεφανος και σηκώνομαι.

Κάτι τέτοια δεν τα μπορώ.

«Καλυτερα να φυγω.Πριν αρχίσετε τις μαλακιες...»λέω και έφτασα σχεδόν στην πόρτα.

«Ότι κάθε φορά που ο θεός ήθελε κάποιον να σώσει ,έστελνε κάποιον να τον αγαπήσει...»

«Δεν χρειάζομαι ούτε σώσιμο ούτε αγάπες.Καλο βράδυ»φωνάζω και βγαίνω στον ζεστό αέρα.