Θα Σε Θυμάμαι (#3 Σαντα Ροζα)

52. • ΜΑΡΙΟΣ •

52.
I'm so tired - Lauv,Troye Sivan

Ο Παρης ήταν ο πρώτος που μίλησε.Μετα από αρκετή ώρα.

«Είστε...είστε μαζί;»ρωτάει.
«Τι;Όχι βέβαια!»λέω γρήγορα.

Μπορώ να δω τις σακούλες με τυρόπιτες και τους καφέδες.Μαλλον ηρθαν να φαμε πρωινό όλοι μαζί.Και μάλλον ο άλλος ο μαλακας άφησε ανοιχτά.Τοσο έξυπνος θα είναι.

Δεν είναι ότι ντρέπομαι για ότι κάνω αλλά βλέπω την Αλεξ διπλα μου έτοιμη να λυποθυμισει.Ειχε ασπρίσει ολόκληρη.

Εμένα δεν με νοιαζει.Ζωη μου είναι ότι θέλω κάνω.Αλλα το ξέρω ότι δεν θα καταλάβουν και θα τους πιάσει το ηθικό τους.Οτι δεν είναι σωστό και έτσι.Και θα επηρεάσουν και την Αλεξ.

«Δηλαδή δεν είστε μαζί;»ρωτάει η Άννα.
«Κοιτάξτε....»πάει να μιλήσει η Αλεξ.
«Όχι δεν ήμαστε μαζί.Φυσικα και δεν είμαστε μαζί»την κόβω.

Φενονται ακόμα πιο μπερδεμένοι.

«Αφού φιλιοσασταν...»λέει ο Στεφανος.
«Και είσαι σχεδόν γυμνή...»προσθέτει η Άννα.Η Αλεξ αμέσως κλεινει καλυτερα την ρόμπα της.

Γυμνή δεν το λες...

«Κοιμάστε μαζί;Δεν καταλαβαίνω...»λέει ο Παρης.
«Ας ηρεμήσουμε λίγο.Τους πριξατε με τις ερωτήσεις...»λέει η Λαουρα και παιρνει τις σακούλες και τους καφέδες και τα αφηνει στον πάγκο.

«Παιδιά τι γίνεται;Δεν μπορώ να βγάλω ακρη.Δεν είστε μαζί.Τοτε τι;»λέει ο Παρης.
«Παρη...»λέει η Λαουρα.
«Όχι μωρό μου!Γιατι νιώθω λες και μας κοροϊδεύουν.Ειστε μαζί η όχι;»ρωτάει ο ξάδερφος μου αρκετά νευριασμενος.Δεν καταλαβαίνω ποιο είναι το προβλήμα του.

«Ηρέμησε οκ.Ειπα όχι.Δεν είμαστε»λέω.

Περπατάει προς την Αλεξάνδρα και την πλησιαζει.
«Αλεξ;»λέει και εκείνη σηκώνει τα μάτια της να τον δει.Τα μάγουλα της είναι κόκκινα.
«Είστε μαζι;»την ρωτάει.

Γιατί δεν με πειστευει;Αφού ξέρει ποιος είμαι και ότι εγώ δεν θα μπορούσα να είμαι με κάποια και μόνο με εκείνη.

Το πρόσωπο της λες και ντρεπεται.Λες και έκανε κάτι κακό.Δεν την έχω ξαναδεί έτσι.

Γυρνάει να με κοιτάξει εμένα τώρα.Γιατι;Γιατί δεν απαντάει;

Γυρνάει πάλι στον Παρη.
«Όχι.Δεν ήμαστε μαζί.Ποτε δεν θα μπορούσαμε να είμαστε μαζί..Πάω να αλλάξω και επιστρέφω...»λέει σιγά.Και εκείνη ποτέ δεν μιλάει έτσι.

Όταν κλεινει η πόρτα στο δωμάτιο της έρχονται όλοι καταπάνω μου εκτός από την Λαουρα.
«Τι μαλακια έκανες πάλι;Τι συμβαίνει;»ρωτάει.
«Παρη ηρέμησε λίγο.Ηρεμηστε όλοι βασικά»λέω.

Αρχίσω να νευριάζω και εγώ τώρα.Τι δουλειά έχουν εκείνοι;

«Δεν σας πέφτει λόγος»
«Μην μου πεις....»λέει ο Στεφανος.
«Αυτή είναι η γυναίκα φωτιά;Η Αλεξ είναι;»ρωτάει τώρα η Άννα.
«Τι;Αυτό αποκλείεται!»της απαντάει ο Παρης.

Καλά μην είσαι τόσο σίγουρος.

«Είναι;»λέει αφού δεν πήρε απάντηση από μένα.
Σηκωνω τους ωμους και βλέπω οι εκφράσεις ποικίλουν εδώ μέσα.

«Η Αλεξάνδρα είναι...απίστευτο...»λέει ο Στεφανος.
«Αλήθεια δεν καταλαβαίνω...»λέει ο Παρης.

«Παιδιά αφήστε τον...»λέει η Λαουρα.
«Είσαι βλάκας Μα το θεο!»λέει σε εμένα τώρα.

Γιατι φενομαι ο κακός της υπόθεσης τώρα;Δεν την βίασα ούτε την πίεσα για κάτι.Γιατι με κοιτάνε λες και σκότωσα άνθρωπο;

Αρχίζω να νευριάζω.Σαν πολύ ανακατεύονται.

«Παρη φτάνει οκ;»λέω δυνατά.Εμειναν όλοι να με κοιτάνε παλι επειδή φώναξα.Το ίδιο και η Αλεξ που τώρα μπήκε μέσα.

«Δεν σας νοιαζει τι κάνουμε ειδικά τι κάνω εγώ!Δεν ήμαστε μαζί και τέλος.Αυτο δεν σας φτάνει;Σταματήστε τώρα να με κρίνεται λες και είμαι ο χειρότερος άνθρωπος στον κόσμο και κοιτάξτε τις ζωές σας.Δεν θα σας δωσω αναφορά στο τι κάνω στην ζωή μου!»λέω τονίζοντας τις λέξεις καλά καλά.

Τώρα ακούμε βήματα και βλέπουμε την Ξενια να μπαινει μέσα τρέχοντας.

«Δεν φάγατε χώρις εμένα έτσι;»λέει χαμογελαστή όπως πάντα.
«Όχι βέβαια!»λέω και πάω να βγάλω ότι φέρανε από τις σακούλες.

Οι Άλλοι ήταν ακόμα σε σοκ αλλά πλησίασαν χωρίς να το σχολιάσουν.Ειναι η Ξενια άλλωστε ευτυχώς.Δεν μπορούν να μιλήσουν.

«Εγώ θέλω κρουασάν σοκολατας!»λέει η Ξενια.
«Αν έχει μόνο ενα το πήρα να ξέρεις!»της λέω και σουφρώνει τα χείλη της.

«Κάνε όνειρα.Ειναι δωρεάν!»λέει με υφάκι.

Γελάνε όλοι και κάπως σαν να ηρέμησε το κλίμα εδώ μέσα.

Φυσικά ξέρω ότι δεν θα τελειώσει εδώ.