BENİMLE DANS ET - ATEŞ SERİSİ I - FİNAL

9.BÖLÜM - DOSTLUK

keyifli okumalar =)

Sahile geldiğinde bir bankta oturdu ve elindeki fotoğrafın arkasındaki yazıyı bir daha okudu.
“Seni bulacağım anne!”

“Senin annen Önem teyze zaten, bu kadın kim Çetin?” diye inledi kendi kendine ve başını geriye attı.
O sırada yanına oturan kişi ile şaşırdı. “Sera? Sen uyumuyor muydun?”
“Odadan o halde ağlayarak çıktığını gördüm dayanamadım. İyi misin?”
“Değilim. Şuna bak.”

Sera fotoğrafı aldı ve bakıp, durdu. “Bu kim?”
“Bilmiyorum. Çetin’in valizinde buldum. Arkasında ‘Seni bulacağım anne’ yazıyor, kafayı sıyıracağım Sera bu ne?”
Sera fotoğrafa baktı, “Kız bu aynı Çet ha, onun annesi olmasın.”

“Önem hanım? Çetin’in annesi o değil mi?”
Sera kaşlarını çattı, “Ay, evlatlık mı diyorsun?”
Şule başını sağa sola salladı, “Bilmiyorum Sera, bilmiyorum. Yani öyle olsa bana söylerdi.” Kıza baktı, “Söylerdi değil mi?”

Sera da tedirgin oldu. “Bak bu sorularını ben yanıtlayamam Şule. En iyisi sabahı bekleyelim. Tuna hocadan bir iki saat izin alıp, konuşun. Aklını bu kadar kendi kendine yiyip bitirme. Söyle ona kurtul.”
Şule başını aşağı yukarı salladı. Haklıydı, bu soruların cevabı Çetin’deydi.

***

Alara yanında ona derin bakışlarla bakan adama o da aynı bakışlarla karşılık veriyordu. Emindi, bu adamın olmak istiyordu. Hayatında ilk kez aşık olmuştu. Hayatında ilk kez o tutkuyu hissediyordu ve bunu sonuna kadar yaşayacaktı. Kaç kişiden duymuştu tutkusuz birliktelikleri ve bunun hissizliğini. Alara yüreğine düşen bu aşkı da, bedenini saran bu ateşi de sonuna kadar yaşayacaktı.

Sarp onun üzerindeki geceliği yukarı sıyırırken, açıkta kalan yerlere dudaklarını değdiriyor, elleri ile kızın bedenini keşfediyordu.
İkisi de sessizdi ve bu sessizlik Sarp’ı tedirgin etmişti.
“İyi misin aşkım?” diye sordu boğuk sesi ile. Alara başını aşağı yukarı sallayınca Sarp gözlerini yumdu ve “Konuş Alara. Yoksa istemediğini düşünüp, duracağım,” dedi.

“İyiyim Sarp.”
“O halde karşılık ver ve dokun.”
Alara çekine çekine ellerini adamın saçlarına sonra da sırtına götürdü. Sarp da kızın geceliğini üzerinden çıkardı. Sarp hayatında ilk kez kendini bir kıza tüm benliği ile kattı, bedeninden önce yüreğini ele geçirdi ve kadına bedeninin içindeki o aşkla dolu kalbi hediye etti.

“Yüreğim sana bir ömür köle olsun Alara.”
“Aşkım senin, ömrüm senin olsun Sap.”
Sarp kaşlarını çattı, “İstersen o sözü söyleme. Artık onunla ilgili çok güzel sözlerim olur sana.”

Alara gülerek ağzını kapattı. “Tamam, sustum.” Onun kollarına daha da sokulup, uyuya kaldı.

***

“Ben yetim, ben öküz... Ben yetim- devam yok. Neydi devam?” Alex etrafına baktı ama kimsecikler yoktu. Banyodan çıktığında odada kimseyi göremeyince, sinirle atmıştı kendine dışarı.

“Ben anlamıyor deniz bey-yoksa sen kız? Ama deniz oluyor hem kız ismi hem bey ismi. Sen ol bey, kız olur sonra Sera’m kızar ben. Evet sen bey. İşte ben anlamıyor deniz bey, baba istedi verdi, sevdi ben. Sen niye kaçıyor hala.” Birasından büyük bir yudum aldı, “Of of kömür yanıyo ben! Of of ayıp seviyor ben. Of of! İçine girmiyor ben! Of Sera of!” diye bağırıp, kendini arkaya attı ve kumların üzerinde uyuyakaldı.

***

Şule güneşin doğuşuyla odaya dönmüştü. İçeri girdiğinde Çetin yerinde huzursuzca kımıldanıyordu. Sonra gözünü açtı ve karşısında elbiseleri ile duran kızı gördü.