Taeyi ittim o kadar şaşkındım ki hem beni birden öptüğü için hem de aklıma gelen karelerden dolayı.Tae ye baktım bir damla yaş gözünden süzülmüştü anlamıyordum neden ağlamıştı?
Beni kolumdan tuttu ve sürüklemeye başladı ben kolumu kurtarmaya çalışırken okuldan baya uzaklaşmıştık ve beni bir sahile getirdi daha doğrusu sahili gören bir uçurumun kenarına buraya daha önce hiç gelmemiştim.En azından herşeyi unuttuktan Sonra.
Ama şu an,özellikle de Tae yanımdayken burası o kadar tanıdıktı ki ama hem mutlu hem de üzgün hissediyorum ama şu andan dolayı değil bilmediğim yaşanmışlıklardan dolayı.
Taeye döndüm ve"Anlat"(titrek bir sesle)
Tae suratıma bakıyordu ama gözlerime bakmaktan kaçıyordu elimi suratına koydum ve gözlerime bakmasını sağladım.
"A anlat lü lütfen ben..Tae sana çok yakın hissedip seninle ilgili hiçbir şey bilmiyorum.Geçmişte,benim hatırlamadığım geçmişte benim en önemli parçalarımdanmışsın parçaymışsın gibi hissediyorum ama.."
"Hye"Dedi ve kendini yere atıp"Geçmişe bir daha dönme,boşver.Kimseyi hatırlamaya çalışma;benim kim olduğumu,senin bendeki yerini merak etme,bırak.Acı çekme be ben alıştım.Ben sensizliğe alıştım ben o küçük yatakta senle imkansız hayaller kurmaya her gece kendimi yalnızlığa bırakmaya alıştım neden biliyor musun?Çünkü güvendesin.Hiçbir şey bilmezken güvendesin"
Yanına oturdum nedense gözlerim yanıyordu.
"Ba bak ben bir şeyler hatırlıyorum ben seni bıraktığımı hatırlıyorum yapmamı söylediğini seni sevdiğimi hatırlıyorum.Ben...Tae lütfen ne olursa oldun ben seni hatırlamak istiyorum..."
En son bunu derken ağlamaya başladım.Bir süre bana baktı ve sonra bana sarılıp hıçkırıklara boğuldu.
"Ben ikinci kez ölümünü göremem olmaz ben seni bir kez daha öldüremem."
Sıcak göğsünden kalktım ve "Anlat,ben Zaten her gün ölüyorum...Ben zaten her gün hatırlamadıklarım,hatırlayamadıklarım için ağlıyorum."
Bir süre bana baktı ve"Sadece şunu söyleyebilirim geçmiş parlak değildi b biz hayır ben be ben yapmamam gereken şeyler yaptım,hepinizi buna sürükledim ben...katilim ben"
Bu sefer kucaklama sırası bendeydi öyle acı çekiyordu ki kim bilir neler olmuştu.Uzun bir süre orda oyalandıktan sonra ayrıldık Tae göz yaşlarını sildi
"Geç oldu git hadi başıma bela olma sonra uğraşamam!"Dedi ve yanımdan kalkıp gitti.Ben de Onu takip etmeye başladım.Bizim sokağa gelmiştik tam evi görmüştüm ki gözlerim kararmaya başladı karnımda bir acı hissettim en son bana bağırarak yanıma koşan Tae.....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
UNUTULMUŞ(tamamlandı)
FanficBirini hiç dört yıl yanında bekledin mi,en yakınına yabancı olmaya zorladı mı seni kaderin?