🍁
Şu fani dünyada sen neyi ne kadar istersen iste, kader sana her zaman farkı bir yol çizecektir... Sen pes ettikçe kader yeniden etrafında pervane gibi dönecek, bizler ise o pervanenin etrafında uçuşan küçük kıvılcımlarız.
Her şey Joseon Kralının...
Aslında onu yüreğinde hissedip yaşasaydı, mesafenin hiçbir anlam ifade etmeyeceğini anlardı belki de.!
(A) (Ç) (A) (N)
Ya nefsine köle olacaktı ya da ona!
(G) (Ü) (N) (E) (Ş)
1. Bölüm.
Keyifli okumalar...
☀
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Adım Hüma. Annemin dediğine göre; efsanelerde geçen yere hiç konmayan, sürekli gökte kalındığına inanılan kuş imiş manası... Dayemin (dadı) dediğine göre annem ve babam bir çocuk bekliyormuş. Takdir-i ilahi, bir çocuk beklerken iki çocuk daha eklenmiş haneye, yani üçüz olarak gelmişiz dünyaya. Annem yirmi üç yaşında evlenmiş, on beş yıl boyunca da çocuğu olmamış. Umutların tükendiği çaresiz bir zamanda, annem ümitsizliğe kapılıp, çocuk hasretini göz pınarları kuruyuncaya dek yüreğine taşımış, lakin bir yerden sonra yavaş yavaş ümitsizlik baş kaldırmaya başlamış. On beş yıl geçmiş aradan, onca sabrın ve meşakkatin ardından, üçüz evlat vererek mükafatlandırıp, müjdelemiş Allah'u teala onları.
Evvela büyük ağabeyim Emiray dünyaya gelmiş.
Dayemin dediğine göre; annem, ağabeyimi dünyaya getirirken hiç zorlanmamış. Bir bebeğin çığlık sesiyle; bir çok kişi sevinç gözyaşı akıtmış. Zira yıllardır beklenen çocukmuş o.
Beklenen çocuk ağabeyim Emiray'la ilgilenirken herkes, o sırada dayem; annemin karnını tuttuğunu ve acı ile kıvrandığını fark etmiş. Çok kısa bir vakit sonra kıvranmalarına acı bir feryat eklenmiş.
Ebe, anneme baktığında bir de ne görsün, ikinci bir çocuk daha dünyaya gelmek için çırpınıyormuş. Ve sonra ikinci çocuk olan Destan, ağabeyim gelmiş dünyaya.
Annem başta olmak üzere şaşkınlıktan kimse mutluluğunu ifade edememiş. Kısa bir müddet sonra babam telaşla içeri girmiş. İki çocuğu görünce öylece kalakalmış. Şaşkınlıktan gür bir kahkaha atmış. Babam tez secdeye varıp şükredip, dua etmiş. Uzun bir vakit geçmiş, annem gözyaşlarıyla hem şükrediyor hem de ağabeylerimi bağrına basıp öpüp kokluyormuş.
Lakin, asıl mevzu benim dünyaya gelmem imiş...
Zira aradan epey bir vakit geçmiş, hiç kimse benim olacağımı düşünmüyormuş. İkiz erkeğin ardından vakit çok geçtiği için, eğer bir çocuk daha gelecek olsa, o da hemen ardından olur diye düşünmüşler.
