ŞİZOFREN

bölüm 18 (içdünya)

'' Ya olursa''

                      Yoksa yeniden ya olursa demeyemi başlamıştım.İnanmıyorum ya gerçeten burada kalırsam haır hayır düşünme böyle şeyler Bella düşünme. Heyecanlandığımda kendimle kendi adımla konuşurdum.

-peki nasıl iyileşeceksin

-kaç kez söylemem gerek ben insan değilim 

-yani ne yapacağım

-yeteneğini düzgün kullan  

-zihinmi nasıl kaybederim ki 

-bu sihirli bi dünya değil  , soruların cevaplanmasını istedin , soruları sadece sen cevaplayabileceğin için ben ortaya çıktım ,zihnin şekil aldı , yeteneğini düzgün kulllan

-ne yapmam gerekiyor

-aynı şeyleri sorma

- ayağa kalkabilir misin ?

-Ben seninim , beni ayağa kaldır

                       Pekala o olmazsa sanırım devam edemem , bir şeyler yapmalıyım , bir şeyler yapmalıyım acil ...Zihinmi nasıl ayağa kaldırırım ki bilmediğim bir sürü şey var tek başıma devam edemem . 1 saniye neden devam edemeyeyim ? o benim zihnim , yani onun bildiği her şeyi biliyorum. O sadce bir beden o ölürse bildiği herşeyi ben hala biliyor olacağım . Sert bir şekilde kadına baktım ve ''Sana ihtiyacım yok '' dedim. Kadın yere yığılmış durduğu için kafasını hafifçe kaldırara bana baktı , gülümsedi. Doğru bilmiştim . Kadının yaraları iyileşiyordu. Kadın yavaşça gözden kayboldu , Roma'da olmayı daha fazla hayal etmiyordum. San Diego 'yu görüyordum . Gerçeği görüyordum.

                    Herşeyi düzeltmek için bir sansım daha vardı. Yeteğimle açtığım sorunları yeteneğimle kurtaracaktım. ''Yeteneğini düzgün kullan'' böylesine bir yeteneğimin olduğunu yeni öğrenmiştim ve başıma bir sürü sorun açmıştım . Yeteneğimin ne olduğunu , nasıl yönetebileceğimi keşfetmeliydim.

                     Yeteneğim korkularım , iç dünyam , yaşadıklarım ile ilgiliydi.  Doğru bir hamle yapmalıydım , genelde önemsemem ve aklımdan geçen ilk hamleyi doğru yanlış olmasına takmadan yapardım . Şimdi riske atma lüksüm yoktu. Bütün bildiklerimi tekrar gözden geçirdim . '' Yetenek adını verdiğim lanet bir özelliğim var. 170 IQ puanım var. Bunca zaman hep inanmak istediğim şey gerçek oldu . Gerçek ve hayal arasındaki ince çizgiyi kaybettim. İç dünyamın karanlığı  , psikolojik sorunlarım , korkularım , kırık hayallerim ve beynim bana yaşacağım hayattan bambaşka bir hayat yaşattı . Bu lanet yeteneğimi kullanarak istediğimi yapabilirdim ama bu yeteneği daha fazla kullanırsam gerçek dünyadan uzaklaşacaktım. Kendi kendime oluşturduğum şeyin içinde tutsak kalma riskim vardı . Başıma açtığım bütün şeyleri düzeltecek  ve bir daha bu yeteneği kullanmayacaktım. Tam karşımda ''Senden nefreet ediyorum '' diyen birini görebilirdim eğer düşünürsem , ya da ''seni seviyorum'' diyen birini benim istemem yeterliydi. Yeteneğimden haberim olmadığı için yeteneğimi ben yönetemedim , iç dünyam yönetti . Şimdi bütün kontrolü ele alıyorum . '' 

                      Ufak bir başlangıç yapmak için yolun kenarında duram bir gazeteyi havaya kaldırdım . İşe yarıyordu . Tabiki de o gazete kağıdının havada uçtuğunu sadece ben görüyordum , Diğer yoldaki hiç bir insan o gazetenin havada uçtuğunu görmüyordu . Benim havaya boş boş baktığımı görüyorlardı. Yeteneğim ne olduğunu , neler yaptığını anlamıştım.

                        Korkunç bir gerçek daha vardı ki iç dünyam benim tahmin ettiğimden bile karanlık olabilir . İç dünyamın tam olarak neye benzediği ile ilgili daha fazla bilgi sahibi olmam gerekiyordu. İç düyamı tanımak ve onun tersine göre kullanırsam kısa sürede halledebilir miydim ? Dene. 

                  İç dünyamı içinde gezebileceğim bir mekan gibi görmeliydim . Bunu yaparken iç dünyam hakkında olumlu ya da olumsuz hiç bir şey düşünmemeliydim ki iç dünyamı gerçek haliyle görebileyim. Aniden arkamdan güçlü bir rüzgar esti , arkama döndüm hiç bir şey yoktu tekrar önüme döndüğümde kocaman yıkık bir bina vardı. Hepsi bir anda oluştu hiç bir firim yoktu , demek ki iç dünyamın saf halini şekillendirebilmiştim.

                  İçeriye adımımı attığımda her tarafıma örümcek ağları yapışmıştı. Eski ve kırık döküktü. Sanki yıllarca kullanılmamış gibi , zeminde kirli su birikintileri , toz , sağ tarafımdaki duvarda yırtık duvar kağıtları vardı , sol tafarımdaki duvarda duvar kağıdı bile yoktu , bir parçası sökülmüş tuğlalar vardı . İç dünyamı böyle birşeye benzetilerek  gördüysem gerçekten yeteneğimi kontrol altına aldığı sırada başıma gelen şeler az kalırdı. 

                  Nasıl olduysa bunca şey yaşanmıştı , onları unutmanın yolu yoktu , aş bunları Bella . Bütün sorunlarına çözüm bulduktan sonra tek bir şey yapacaktın.

                   '' Geleceğin gelmesine izin vermek ''