ŞİZOFREN

bölüm 2 (rüya)

   Uykusuz bi şekilde okula gittim,hiçbir şey öğrenmediğim bu yerde bütün gün aynı şeyi düşündüyordum dün geceyi. Tenefüslerde annemi arayıp nasıl olduğunu soruyordum . Lise 2 'ye giden San diago'lu sıradan bi gençtim ben. 

      Tenefüste Darcy'nin ( en iyi arkadaşım )sesini duydum. ' Beni tuvatte bekle' dedi onu görmedim kalabalığın içinde ben de tuvalate gittim ve onu beklemeye başladım tuvalette 2 kişi vardı onlar çıktıktan sonra tek kalmıştım ve uğultular duydum sona kesilmediler ben de korktuğum için oradan çıktım ve sınıfa gittim . Darcy başka sınıftaydı son derse kadar görmedim son ders çıkışı otobüse binerken gördüm onu. 'Darcy bekle ' dedim otobüs basamağının ordaydı arkasını döndü,koşarak onun yanına gittim tuvalette seni beklemediğim için özür dilerim çok acelem vardı dedim o da ;

-Ne tuvaleti ?

-Beni bekle dediğin tuvalet tabiki salak

-Öyle bişey demedim ben ,

otobüs şoförü ;

-Hadi ama gidiyoruz !

Darcy;

- Üzgünüm sonra konuşalım ,dedi ve otobüse bindi.Eve gidemedim annemin çalıştığı yere gittim .Orada herşey yolundaydı ( annem arkadaşıyla ortak kafe işletiyor) kasanın arkasına geçtim ve dersimi yaptım. Annemin ve Lucy hala'nın (ortak) işi çıktığı için 1 saatliğine kafeyi bana emanet ettiler.Kafeye kimse gelmemişti .Çok tuhaf ünkü bu saatlerde yoğun olması gerkirdi .En sonunda bir kadın geldi ve oturdu . Siparişleri almak için yanına gittim ve ne istediğini sordum . Ona siparişlerini getirirken annem geldi ve kadınla ben aynı anda anneme baktık .Kadın ;

-Paket olsun 

-Neden ? Az önce öyle demediniz .

annem;

-Müşteriye karışma paket yap şunları .

Paketi hazırladım kadına verdim ve gitti esmer zayıf bir kadındı 30-35 yaşlarındaydı ve tuhaf yürüyordu bacagında yara vardı belkide ama göremedim çünkü uzun siyah günlük bir elbise giyiyordu . saat 21.00 olduğunda 

-Lucy hala biz çıkıyoruz görüşürüz 

-Görüşürüz tatlım

annmle eve geldik ve yatağıma geçtim uyuyabildim bu iyiydi. Rüyamda annemle babamın boşanmadan önceki evindeydim ve pencereden sokağı izliyordum.Bugün kafedeki o kadın sokağın önünden geçiyordu ve pantalon giymişti tek bacağı yoktu , yukarı başını kaldırdı bana baktı. Onun baktığını görür görmez mutfağa gidip en küçük bıçağı alarak sırtıma çizikler atmaya başladım neden bilmiyorum .

      Uyandıktan sonra bunun bir rüya olduğuna şükrettim sınavların dönemindeydik bi disleksi için en zor dönemdi annem hariç hiç bi akrabamla 4 yıldır görüşmemiştim bunalımda olduğumun farkındaydım ,belkide o yüzdendir diye geçiştiriyordum bütün bu olanları .

     okul için üstümü değiştiriyordum ki...