Ałł Ør Nøthinğ

*facepalm* ||4||

Μ : ΑΠΌ ΠΌΤΕ ΠΑΊΖΕΙ ΠΟΔΌΣΦΑΙΡΟ?
................................................................................

Μόλις έβγαλα το παστίτσιο από τον φούρνο και το ακούμπησα προσεκτικά πάνω στον πάγκο της κουζίνας, καμαρώνοντας το.

Φτου σου κόκλα μου! Τύφλα να έχει αυτός που θα με πάρει..!

Ε βέβαια αφού μόνο τυφλός θα σε έπαιρνε...

Εσύ τώρα τι πετάγεσαι σαν τη τσουτσού?

Ιιιι ντροπή..!

Ναι σε πιάσανε οι ντροπές τώρα μικρή άκαρδη κάρχια.

Άκουσα κλειδιά στην πόρτα και αμέσως έκανα πως στρώνω το τραπέζι. Μη νομίζει κανένας πως μιλάω μόνη μου, γιατί δεν βλέπουν τη Ζούμπι. Το να ακούει κάποιος φωνές είναι το πρώτο σύμπτωμα της τρέλας ξέρετε.

Τι..? Ζουμπουλία? Έληξε το θέμα?

Ναι Ζούμπι μου, τώρα μπες στη δόνηση και σουυυς.

Α : Μελίναααα! ακούστηκε η φωνή του πρώτου καταφθάνοντος πιθήκου

Εγώ : ΣΤΗΝ ΚΟΥΖΙΝΑΑΑ ! του φώναξα

Τα βήματα του κατευθύνθηκαν προς το μέρος μου και στιγμές αργότερα ένας θυμωμένος Αντρέας μπήκε φουριόζος στην κουζίνα πετώντας τη τσάντα του με νεύρα κάτω.

Α : Γαμώ το σπίτι τους.. Μη τους γαμ-

Εγώ : ΚΑΛΕΕΕ ΤΑ ΑΥΤΆΚΙΑ ΜΟΥ! Κι εγώ έχω περίοδο αδελφούλη δεν με βλέπεις να κάνω έτσι.., τον ειρωνεύτηκα

Α : Άσε με κι εσύ ρε Μελίνα! Έχω τα νεύρα μου έχω κι εσένα! είπε και κάθισε στο τραπέζι

Εγώ : Αϊ ρε εγώ φταίω που ασχολούμαι μαζί σου μεσημεριάτικα! του είπα και συνέχισα να στρώνω

Μείναμε σιωπηλοί για μερικά λεπτά, εγώ πετώντας με φόρα τα μαχαιροπίρουνα πάνω στο τραπέζι και εκείνος φυσόντας και ξεφυσόντας μόνος του καθισμένος στην καρέκλα.

Α : Καλά καλά σταμάτα να κοπανάς, συγγνώμη! πετάχτηκε. Απλά έχω νεύρα με τους καινούριους στο άλλο τετράγωνο.., παραδέχτηκε

Σήκωσα γρήγορα το κεφάλι μου και τον κοίταξα μπερδεμένη.

Εγώ : Αυτούς που πήραν την αποθήκη? Ρώτησα

Α : Ναι αυτούς.. Και σε παρακαλώ μη τους πλησιάσεις καθόλου! είπε νευριασμένος

Εγώ : Όταν λες "τους"..? Πόσοι είναι?

Α : Είναι μια παρέα αγοριών.. Γύρω στους 6, νομίζω...? Δεν είμαι σίγουρος.., ξαναμίλησε