Μετα από λίγο κλείσαμε το τηλέφωνο και σύντομα έπεσα κουρασμένη για ύπνο.
..................................................................................Mel's pov
? : Γιγαντιαίες διαστάσεις πήρε η χθεσινοβραδινή πορεία στο κέντρο της πόλης μας. Ομάδα νεαρών μαζί με πλήθος κόσμου ξεχύθηκαν σε δρόμους, πλατείες και πεζοδρόμια, εμποδίζοντας την κυκλοφορία. Η διαδήλωση φάνηκε να είναι ειρηνική καθώς οι διαδηλωτές αρκέστηκαν σε πανό και συνθήματα και η επέμβαση της αστυνομίας αποδείχτηκε μη αναγκαία. Χιλιάδες πολίτες πήραν μέρος ενώ εμφανής ήταν και παρουσία διάσημων προσωπικοτήτων του διαδικτύου, οι οποίοι έδειξαν την συμπαράσταση τους στον αγώνα των νέω-
? : Δεσποινής μήπως ενοχλούμε? ακούστηκε ξαφνικά η φωνή του καθηγητή και σχεδόν πετάχτηκα από την καρέκλα μου
Σήκωσα το κεφάλι μου προς τα πάνω και έχωσα γρήγορα το κινητό μέσα στην τσέπη της ζακέτας μου. Με τα χέρια του σταυρωμένα στο στήθος και με αυστηρή έκφραση αποτυπωμένη στο πρόσωπο του, στεκόταν μπροστά μου ο καθηγητής της βιολογίας.
Εγώ : Ορίστ-τε...? ρώτησα τελικά
? : Λέω μήπως θα έπρεπε να σταματήσω το μάθημα, ώστε να σε αφήσω να ολοκληρώσεις το βίντεο σου.., είπε ειρωνικά και ένιωσα το πρόσωπο μου να παίρνει φωτιά
Εγώ : Συγγ-γνωμη..., ψελλισα και εσκυψα το κεφάλι μου
Δόξα τον Θεό, εκείνη την στιγμή χτυπησε το κουδούνι και ο καθηγητής έφυγε από μπροστά μου και προχώρησε πίσω στην έδρα του.
? : Για την επόμενη φορά θα έχουμε τις σελίδες 59-62.., είπε στην τάξη και έκλεισε τα βιβλία του
Η Άννα μου έριξε ένα έντονο βλέμμα και ανασηκωσα τους ώμους μου.
? : Μελίνα, μείνε λίγο που σε θέλω.., συνέχισε ο καθηγητής
Γύρισα και την κοίταξα με γουρλωμένα μάτια όσο σηκωνόταν από την καρέκλα της. Μου έριξε ένα απολογητικό βλέμμα και σχημάτισε με τα χείλη της την φράση "θα σε περιμένω έξω".
Μ : Πούτσααααα.., ψιθύρισε ο Μίλτος στο αυτί μου καθώς προχωρούσε και αυτός προς τα έξω
Σηκώθηκα από το θρανίο μου και πήγα και στάθηκα δίπλα από την έδρα. Ο καθηγητής δεν μου έδωσε σημασία και συνέχισε να ετοιμάζει την τσάντα του. Μόλις η τάξη αδειασε τελείως και είχαμε μείνει μόνο εγώ και αυτός μέσα, γύρισε προς το μέρος μου και μου έτεινε μια κόλλα χαρτί.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ałł Ør Nøthinğ
MizahΜ : Οο έλα τώρα... Τι είναι η ζωή χωρίς λίγο ρίσκο..? ρώτησε πονηρά Εγώ : Όλα ή τίποτα, δηλαδή? ξαναρώτησα με την ίδια ενέργεια Τα δάκτυλα του μεταφέρθηκαν στο κουμπί της φούστας μου. Μ : Όλα. Πάντα όλα... Ξεκούμπωσε με επιδεξιότητα το ρούχο μου...