Ałł Ør Nøthinğ

Max = Banana ||31||

Max pov
........................................................................

Μπήκα φορτσάτος μες στην αποθήκη και κοπάνησα δυνατά τη πόρτα πίσω μου.

Π : Εεε!

Εγώ : Που είναι!? Ρώτησα απότομα

Και οι πέντε γύρισαν προς το τραπεζάκι του σαλονιού.

Πλησίασα βιαστικά και πήγα να το αρπάξω απ το τραπέζι όταν το χέρι του Σπύρου βρέθηκε γαρπωμένο στο μπράτσο μου.

Σ : Θες μήπως να μας πεις που ήσουν πριν πάρεις το φάκελο? Ρώτησε με μια προσποιητή ευγένεια

Του έριξα μια ματιά τόσο άγρια που τα υπόλοιπα αγόρια κοιτάχτηκαν μεταξύ τους νευρικά.

Εγώ : Όχι, γρύλισα

Τίναξα το μπράτσο μου και πήρα βιαστικά το φάκελο από το τραπέζι. Στο πίσω μέρος αναγράφονταν με μεγάλα κεφαλαία γράμματα το όνομα μου.

Μμ.. Περίεργο δεν έβλεπα κανένα G.

Άνοιξα τον φάκελο και έβγαλα απευθείας το χαρτί που βρισκόταν μέσα. Δεν ήταν τίποτα περισσότερο από ένα λευκό χαρτί.

Παραξενεύτηκα.

Α : Είμαστε σίγουροι πως είναι αυτοί? Ρώτησε

Τότε γύρισα το χαρτί από την άλλη πλευρά.

5μ.μ Goodys

Εγώ : Μάλλον ναι..

Γ : Τι λέει? Ρώτησε ο Γιάννης

Εγώ : Στις 5 στα Goodys .., είπα απλά

Τους κοίταξα όλους έναν προς έναν και όλοι φάνηκαν εξίσου μπερδεμένοι με εμένα.

Σ : Ίσως θέλουν να κάνουν φασαρία για τότε που μπήκες στο κτήριο τους.., είπε ο Σπύρος

Οι περισσότεροι έγνεψαν.

Α : Ναι αλλά αυτό δεν είναι λογικό.. Έχουν περάσει τόσες εβδομάδες..

Εγώ : Και πάλι είναι πιθανό.., είπα

Π : Γιατί στα Goodys όμως..? Ρώτησε μπερδεμένος

Α : Και γιατί όχι βράδυ..? Πότε δε γίνονται συναντήσεις σε δημόσιο χώρο..

Μείναμε σιωπηλοί για λίγο κοιτάζοντας με προσήλωση το χαρτί. Λες και θα βγάλει στόμα να μας μιλήσει.

Σ : Δε μπορούν να σου κάνουν τίποτα σε δημόσιο χώρο.. Πόσο μάλλον σε ένα φαστφουντάδικο.. Αυτ-τό.. Αυτό δεν βγάζει νόημα.., είπε και έξυσε το σβέρκο του σκεπτόμενος