Piskopatım {j.jungkook}

🐰2🐰

kolundan dürtülme hissiyle yavaşça gözlerini açtı yumi karşısında okulun tontiş hademesi vardı ayağı kalktı hemen, yaşlı amca o na meraklı gözlerle bakıyordu tabi kim olsa şaşırırdı gece burda birisini görmeye, merakından sormuştu yaşlı amca "kızım senin ne işin var bu saatte burda hadi evine git ailen seni merak eder" yumi'de şaşkındı saat o kadar geçmişmiydiki burukça gülümsedi genç kız teşekkür etmişti ve selam verip hızla çantasını alıp çıkmıştı oradan yolda gene göz yaşlarını tutamamıştı genç kız onu merak eden bir ailesi yoktu çünkü, kimse onu anlamıyordu biraz daha hızlandı genç kız aslında niye hızlandığını oda anlamamıştı oda yetimhaneyi pek sevmiyordu yetim hanenin önüne gelince durdu yumi içeri bahçe kapısın üstünden gizlice atlayarak girmişti koşarak yukarı çıkıp odasına girdi hemen sessizce yatağına yattı çünkü oda arkadaşı uyana bilirdi ki o uyanırsa başı derde girebilirdi oda arkadaşıyla pek anlaşamazsı zaten ispikçinin tekiydi çünkü, oda sessizce ve özenle yatağına yattı ve gözlerini kapattı içinden her zaman yaptığı şeyi yaptı dua etti bu hayattan kurtulmak için yada hayatında bi deyişiklik olsun diye dua ederek kendini uykunun sıcak kollarına bırakmıştı....

{yarın}
yumi hızlıca kalktı yemek yiyesi yoktu üstünü deyiştirip hemen aşağıya inmişti bahçe kapısından çıkıp koşmaya başlamıştı okula yetişmesi lazımdı yine aynı şeyleri yaşamak istemiyordu dört katlı kocaman binayı görünce gülümsemişti genç kız bu sefer tam zamanında gelmişte çünki, içeri geçti ve oturdu şuanlık rahattı zaman su gibi akıp gidiyordu ders'ler teker teker bitiyordu kendine gelmek için lavaboya gitmişti yüzünü yıkadı aynada kendine bakıyordu karşısında yumi, yıkık bir kızdan başka birşey yoktu karşısında kendini acilen toparlaması gerekiyordu tek başına ve yanlız her defasında olduğu gibi o bunları düşünürken tam o sırada içeri bir grup kız girmişti biliyorduki kendisi için geldiklerini yumi sürekli dayak yiyen bir kızdı kendini koruyamayacak kadar güçsüzdü vede onu kurtaracak kimse yoktu "hey sen buraya gel!!" biliyorduki bu çağırma onun içindi yavaşca elini musluktan çekti onlara uymak zorundaydı ellerini sıktı yürümeye başladı tam kızın karşısında durunca kız konuşmuştu"vay seni dövmeyeli epeyce cesaretlenmişsin o zaman cesareti alalım biraz hm" eli yumi'nin saçına gidip çekmişti yumi acıyla bir inleme bırakmıştı etrafa çok canı yanıyordu ama karşılık veremiyordu eyer karşılık verirse daha çok döverlerdi bunuda biliyordu, yumi kızın yüzünü bakıp tükürdü son gücüyle kız sinirle yumi'yi yere fırlattı işte şimdi şıçmıştı tam kaçacakken gene yakalayıp dövmeye başlamışlardı çok vuruyorlardı gözlerini kapatmıştı dayanamıyordu biraz sonra yumruklar kesilmişti gözlerini açtığında gitmişlerdi sanırım öldü sanıp bırakmışlardı genç kızı, buda onun için bir şanstı yoksa asla bırakmazlardı yalpalıyarak ayağa kalkmıştı yumi kendini bahçeye zor atmıştı bir banka oturup başını ağaca yaslamıştı dinlenmeye ve toparlanmaya çalışıyordu tahminince herkes son dersteydi birazdan okul dağılacaktı herkes evlerine gidecekti tamda öyle olmuştu zil çalmıştı herkes yavaş yavaş evine gidiyordu tam o sırada karşıda sarışın bir çocuk gördü çocuk ona epey tanıdık geliyordu doğruya bu onu epeyden beri izleyen çocuk deyilmiydi hep izliyor ama hiç yanına gelmiyordu sadece izliyordu kız tam önüne dönücektiki çocuğun ayağa kalkıp ona doğru geldiğini görmüştü şaşkınlıktan ağzı açılmıştı yumi'nin, yanına oturmuştu sarışın çocuk yumi kafasını çevirmişti nasıl olsa onun için gelmemişti deyilmi?? "selam" yumi şaşkınlıkla kafasını çevirdi işaret parmağıyla kendisini gösterdi "benmi?? "sarışın çoçuk güldü çok güzel gülüyor diye düşündü yumi "en baştan tanışalım böyle olmadı" elini uzatmıştı genç sarışın çocuk ben
"kim taehyung"

evet kuzucuklarım nasıl buldunuz bir bölümün daha sonuna geldik umarım beyenmişsinizdir lütfen vote ve yorum yapmayı unutmayın bu ponçik yazarın buna ihtiyacı var sizi seviyorum😘