Great Battle

Part 4

နားေနာက္နားမွ စပ္ဖ်င္းဖ်င္းနာက်င္မႈႏွင့္အတူ ဆာမူမ်က္လံုးတို႔ ပြင့္လာရသည္။ ခႏၵာကိုယ္ ဟန္ခ်က္မညီ  ျဖစ္ေနမႈကို အာရံုစိုက္ကာ  သတိထားၾကည့္မိေတာ့ သူသည္ ျမင္းတစ္ေကာင္ေပၚမွာ ထိုင္စီးလ်က္သား ျဖစ္ေနသည္။  သူ႔လက္ႏွစ္ဖက္လံုးကေတာ့ ႀကိဳးျဖင့္ က်ပ္တည္းစြာ စည္းေႏွာင္ျခင္း ခံထားရသည္။ သူ သတိရလာၿပီး ထြက္ေျပးမွာ စိုး၍ထင္သည္။ သူ႔ျမင္းဇက္ႀကိဳးကို ေရွ႕ျမင္းေပၚမွ လူက ဆြဲကိုင္ထားသည္။ သူေသခ်ာၾကည့္မိေတာ့ ထိုသူက စစ္သူႀကီးေယာင္းဂယ္၏ အမိန္႔အတိုင္း သူ အသက္ႏႈတ္ယူရမည့္ အန္းရွီး၏ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႉး ယန္မန္းခၽြန္းပင္။ တနည္းဆိုရေသာ္ ခုနေလးတင္ကမွ သူ႔အသက္ကို လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ေပးခဲ့သည့္ ေက်းဇူးရွင္ပင္။

ဆာမူေနာက္လွည့္ၾကည့္မိေတာ့  အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႉး၏ လူယံုျဖစ္ဟန္တူသူက လွည္းတပ္ဆင္ထားသည့္ျမင္းကို ဆြဲလ်က္ သူ႔ကို မၾကည္ၾကည့္ႏွင့္ ျပန္ၾကည့္သည္။ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႉးအမိန္႔ေၾကာင့္ ငါ့ကို မသတ္လိုက္ရတာကို မေက်မနပ္ျဖစ္ေနပံုရတယ္ သူ႔ကိုသတိထားရမယ္ ဟု ဆာမူစိတ္ထဲမွာ ေတြးမိသည္။ လွည္းေပၚတြင္ေတာ့ ခုနကေတြ႔ခဲ့သည့္ အဖြားအိုက ေပါက္ကရေလးဆယ္ ေရရြတ္လ်က္ လိုက္ပါလာသည္။

ေရွ႕မွ လမ္းျမင္ေနရသည္က အန္ရွီးခံတပ္ပင္။ သူငယ္ငယ္တုန္းက ျမင္ေတြ႕ေနၾကအတိုင္း ေျပာင္းလဲမႈ သိပ္မရွိသည့္ ခံတပ္တံတိုင္းကို ၾကည့္ရင္း ဆာမူသက္ျပင္းတို႔ အႀကိမ္ႀကိမ္ ခ်မိသည္။  ခံတပ္အေတာ္မ်ားမ်ား ထိုက္ဂ်ံဳဘုရင္၏ လက္ေအာက္သို႔ က်ေရာက္ခဲ့ရၿပီးၿပီ။ အန္ရွီးခံတပ္သည္ ေသးငယ္လွသည့္အတြက္ ထိုက္ဂ်ံဳ၏ မ်က္စိက်ျခင္းကို ေသာေစာစီးစီး မခံရ၍ ကံေကာင္းသည္ဟု ဆိုရမည္။ သို႔ေပမယ့္ ၿမိဳ႕ေတာ္ကို သိမ္းပိုက္ဖို႔ အန္းရွီးခံတပ္ကို အရင္တိုက္ရမည္ကို ဘုရင္ထိုက္ဂ်ံဳေကာင္းစြာ နားလည္လိမ့္မည္။ အကယ္၍ တိုက္ပြဲျဖစ္လာခဲ့လၽွင္ အန္ရွီးခံတပ္သည္ ခဏအတြင္း က်ရွံုးရလိမ့္မည္။ ဒါဆို အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႉးယန္မန္းခၽြန္းကေရာ ....?
သူဘယ္လိုျဖစ္မွာလဲ ... ?

အာာာ ငါဘာေတြ ေတြးေနတာလဲ ငါ့တာဝန္က သူ႔အသက္ကို ႏႈတ္ယူဖို႔ပဲ။ ၿပီးရင္ ၿမိဳ႕ေတာ္သြားၿပီး ထိုက္ဂ်ံဳဘုရင္တပ္ကို ခုခံဖို႔ စစ္သူႀကီးနဲ႔ သြားေပါင္းရမယ္။ ဒါပဲ က်န္တာ မေတြးခ်င္ေတာ့ဘူး။