5. Bölüm

53 5 0
                                    

     Gözlerimi açrığımda poyrazın yaprak yeşili gözleri duruyordu ve sıcacık bakıyordu bana. "Annen geldi hadi kalkda hastaneye gidelim "dedi.Uykudan yeni uyanmış mahzun gözlerle baktım ona " Ben gidip çağırayım da hazırlasın seni."

"Poyraz .Gitme çağırma annemi."

"Neden ?"

"Çağırma işte ."dedim gözlerim dolup buğazıma bir düğüm daha atıp yatakta doğrulurken.

Dolan gözlerimi görüp yanıma oturdu."Sen iyi misin?"

     Değildim işte değildim.İyi falan değildim ben .Lanet olası koca bir hiçlikteydim ne yapacağımı nasıl yapacağımı bilmiyordum ve ben hiç iyi değildim.O an onu kendime o kadar yakın görmüştüm ki sıcacık bakıyordu yemyeşil gözleri.Başımı omzuna koyup"Değilim.Hiç iyi değilim."deyip ağlamaya başladım.Ne yapacağını şaşırmıştı.Ama çok üzgün olduğu belliydi.Bir derdim olduğunu anlamıştı.

"Bak sana söz veriyorum herşey düzelecek .Şimdi anneni göndereceğim ve yanına geleceğim sonrada buradan gideceğiz tamam mı ?" dedi.tamam anlamında gözlerimi kırptım.

     Anlamamıştım neden yapıyordu bunu üstelik biz onunla tartışmıstık.Bana neden böyle bir iyilik yapıyordu?

     Biraz böyle şeyleri düşünmüştüm.Beş dakika kadar sonra Poyraz içeri girdi.Hadi gidelim derken gözleri parlıyordu. Tıpkı parka gitmeye onay alan çocuklar gibi ellerini birbirine çarpıp yanıma yaklaştı.Ceketini çıkarttı.'Dışarısı çok soguk giy bakalım şunu "diyerek sırtıma örttü.

"Nereye gidiyoruz? "dedim

"Bir anneye."

"Hayır eve gitmek istemiyorum lütfen."

"Eve gidiyoruz demedim. Bir anneye gidiyoruz dedim sana."

     Anneye mi ? onun evinde mi kalacaktım ? Ama öyle olsa sölerdi.Zaten şu an için onun söylediğini yapmaktan başka çarem de yoktu.

*************************

     Kapının zilini çaldı. Sıla nefes nefese açmıştı kapıyı. Anlaşılan koşmuştu.Tebessümle karşıladı bizi bu sırada 60-65 yaşlarında bir teyze de belirdi kapıda."Hoş geldiniz yavrum gelsenize içeri ne bekliyorsunuz kapıda "deyince Poyrazla içeri gectik.Sıla üzerimden ceketi aldı. Poyraz şimdilik burada uzan gece üst kattaki odaya çıkarırız seni diyerek beni oturma odasının ortasına kurulmş olan yatağa yatırdı.Eski antika eşyalar vardı.Çok temiz ve titizlikle dizilmiş çok güzel eşyalar.Birden o teyze elinde bir tepsi ile geldi "Hah aferin Poyraz git de üstünü değiştir ."dedi.Poyraz "Tamam annane birazdan değiştiririm önce şu koca bebeğin çorbasını içirelim ."diyerek tepsiye uzandı.

     Ben kızarmış bir vaziyette "Ya neden zahmet ettiniz bu kadar seye ne gerek vardı.Ben biraz dışarda takılır eve giderdim." deyince hepsi bana öcüyüşüm gibi baktı "İyileşene kadar burdasın hiçbir yere bırakmıyorum hem senden alacagım bi intikam var unuttun mu ?"dedi gülerek.Daha kötü kızarmıştım.

"Bence sen bir an önce çorbanı iç ve sus "diyerek tepsiyi eline aldi ve benim için özenle hazırlanmıs olan yatağın ucuna oturup kasığı eline aldı" evet küçük hanım aç bakalım ağzını."dedi.

Biraz yüz buruşturup."Canım istemiyor."dedim

"Bak bu ilk olduğu icin bir şey demiyoruz fakat bizim evde ikram edilen yemeğin en azından tadına bakılır "diyerek kaşığı çorbaya daldırdı.Bu sırada sıla"Zaten sonra da bırakamaz."dedi.

     Poyrazın kaşık kaşık özenle içiriği çorbayı gerçekten çok sevmistim.sanki şu sosyetik kadınların yemek tarifini isteyenlere tarifi söylerken "içine sevgi de kattım"dedikleri gibi içinde Sevgi vardı bu çorbanın.Ama bu çorbayı Poyrazın elinden icmek de farklı bir seydi. Bir anda o gunku tartışma gelmisti aklıma.O gün tartışırken bugün bana çorba içiriyordu.Bi an gülumsedim.

"Ne oldu neden gülüyorsun?"

"Hiç.Sadece aklıma o günki tartışmamız geldi."dedim.Gülmüştü.Bende güldüm.

     Çorbayı içtikten sonra tepsiyi Sıla mutfağa götürmüştü.Poyraz da üzerini değiştirmeye gitti.Ve ben Annanneyle baş başa kalmıştım. Yanımdaki tekli kotuga oturup saçlarımı oksamaya başladı.

"pek güzelsin maşallah."

"Teşekkür ederim efendim."

"Efendim mi aa kızım annanne de bana ben de senin annannen sayılırım.Bak hem seni bizim eve götürüyüm mü sorularına da gerek kalmadı.Dedi.Gülmüştüm . Ben gülerken Poyraz da aşşağıya inmişti.Ah işte o anda bana da inme iniyordu.Allahım bu neydi böyle ilk kez gamzesi olduğunu fark etmiştim ve esmer bir insanın bu kadar tatlı olacağı aklıma gelmezken bir anda yüzümdeki gülüş donup kalmıştı.

GÜL KURUSUHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin