Duyduğum sözcükler kolay idrak edilir bir şey değildi. Açık açık çıkma teklifi ediyordu.Ne diyecektim ki. Poyraz çok yakışıklı bir çocuktu karizması kasları, Yeşil gözleri,uzun boyu yani bir kızın arayabileceği tüm özellikler onda vardı ama en güzel ve özel olanı KALBİydi.Ne diyeceğimi bilemediğim icin.
"Serseri"deyip minik bir taşı dizine doğru attım ve bir yandan da heyecan mı korku mu yoksa sevinc mi kestiremediğim duygular arasında gülümsemeye çalıştım.
"Böyle yapınca çok tatlı bir kız çocuğu gibi duruyorsun biliyor musun?"dedi.Şaşırmıs gibi baktım gercektende saşırmıştım dogrusu.
"Nasıl yapınca."
"Konuyu değistirmeye calışırken gözlerini kaçırınca.Ama kaçırma benden gözlerini ."dedi bu çocuk beni kalp krizinden öldurmeye niyetliydi.
"Neden?"
"Çünkü sen gözlerini kaçırdığın ve gözlerime bakmadığında üşüyorum.Düşüyorm karanlığa. Yapma sürükleme beni intihara kapama gözlerini bakma başkalarına.Gözlerim ki seni gördüğü günden beri viran başkalarına."
Oha cocuk resmen benim için aforizma yazdı. Off baya baya odunum yaa ne diyeceğim cocuga simdi birşey söylersem anı bozacağım derken.Eliyle yerde olan bakışlarımı kaldırdı.
"Cevap versene benim olacak mısın?"
Bu cocukken annemle misafirlige gittiğimde saatlerce oyun oynayıp konusup gitmeye yarım saat kala çocuğun sorduğu soruya benziyordu;
"Arkadaş olalım mı?"
Gülümsedim. Gül kurusu dudaklarını öpmek istedim.Ama yapmadım.
"Olurum."dedim."Ama bir şartla, sende sadece benim olacaksın."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GÜL KURUSU
RomanceGül renginde, gün doğarken Boğazdan gemiler usulca geçerken Gel çıkalım bu şehirden Ağaçlar gökyüzü ve toprak uyurken
