soulmate ╱ lee felix

055 | narration

not skz related but the song above relates the mood of this chapter. di po siya pang-malungkot lmao. ayoko kayo paiyakin dahil new year na naman

this is the final chapter~ thank you for supporting! sorry for this not-so-good-story. i tried pa rin naman na sulatin 'to :)

----

Brinelle Seo
perspective

I was suppose to be happy today because 2019 has finally arrived but I'm really not.

Aalis na pala siya.

I promised not to cry by the thought na aalis siya, na hindi ko na siya makikita, pero my tears had started to stream down. I'm such a crybaby for little things.

Felix chatted me that his departure will be on 10 AM.

Pupunta na lang ako sa airport para panoorin ang pag-alis niya, i really hated it. Gusto kong nandito siya, kaso it's his decision and I absolutely have no rights to oppose it.

From my home, I hail a taxi to go there. Habang nabiyahe, nag-vibrate ang cellphone ko. Tinignan ko iyon.

From Ryujin

❝brin, nasaan ka na?❞

Ni-reply-an ko siya ng:

❝papunta na ako sa airport. nandiyan ka na ba?❞

Nireply-an niya naman ako makalipas ng ilang minuto ng:

❝wala pa. na-traffic ako dito sa highway eh.❞

I just smiled sheepishly, I can't believe that I met Ryujin. Hindi ko akalain na mabait din pala siya at hindi lang ganda niya ang panlaban. Magkamukha man kami, pero may pagkakaiba din. Ryujin is a very-heartwarming person unlike me. Hindi kami magkatulad ng ugali.

Nang makarating ako sa airport after almost 1 hour, parang hindi ko kayang pumasok ng airport. Naiisip ko pa lang na aalis siya, naiiyak na ako. I hate crying, it makes me feel stubborn.

Nang makapasok na ako, doon na nanlaki ang mata ko nang mapagtanto kong...10:30 AM na pala sa wristwatch ko. Pakiramdam ko tumigil ang mundo ko. Umalis na pala si Felix...Wala na, hindi ko na talaga siya makikita.

I bit my lower lip. Ang tanga ko, hindi ko man lang inagahan, edi sana maabutan ko pa sana siya.

Nakatulala kong tinignan ang nasa screen sa itaas kung saan nakasaad kung kailan ang departure at arrival ng mga flights.

Departure
Canberra, Australia -- 10:00 AM / 12:00 PM

Pinangako ko pa namang hindi ako iiyak pero ito, bumuhos na ang luha ko. I wiped my tears with my hands.

Brin, huwag mong iyakan 'yan, si Felix lang 'yan. Babalik din naman 'yan.

Eh wala, eh. Napakababaw kong tao, I really hate me crying.

Dahil ayokong makita ng mga tao na umiiyak ako, I went outside the airport and sighed deeply. Nakakainis, nakakainis ka Lee Felix! Bakit ba kasi ako nahulog sa'yo? Sana hindi na lang kita nakilala. Sana makuntento na lang yung tadhana na pinagtagpo tayo sa hospital na 'yon.