( Zawgyi ver )
မေန႔ညက အခ်ိန္အေတာ္ၾကာတဲ့အထိ အိပ္မေပ်ာ္တာမလို႔
မနက္ႏိုးလာေတာ့ ေခါင္းကမၾကည္မလင္နဲ႔
ငယ္ငယ္ကတည္းက အိပ္လာတဲ့ ကိုယ့္အခန္းဆိုေပမဲ့
ေႏြးေထြးမႈေတြ႐ွာမရသလို
ဘယ္အရာကသူ႔ကိုစိမ္းသက္ေစမွန္းလည္း မသိ။လန္းဆန္းသြားေအာင္ ေရခ်ိဳး ျပင္ဆင္ၿပီးေတာ့
ေအာက္ထပ္ကိုဆင္းခဲ့လိုက္တယ္
ေမေမက ကြၽန္ေတာ့္ကိုျမင္ေတာ့ မီးဖိုခန္းကေနထြက္လာၿပီး
မနက္စာစားဖို႔ ေခၚေနတာေၾကာင့္ လြတ္ေနတဲ့ခံုေပၚ ဝင္ထိုင္လိုက္တယ္
သူေဌးႀကီးကေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ဝင္လာတာ တခ်က္ေတာင္မၾကည့္သလို သတင္းစာဖတ္တာလည္းမပ်က္။" ေမေမ...သားအႀကိဳက္ေတြခ်ည္း ခ်က္ထားတာ
မ်ားမ်ားစား... "ေမေမက သူ႔ေ႐ွ႕မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ခံုေပၚဝင္ထိုင္လိုက္ရင္း
ျပံဳးရႊင္စြာေျပာတယ္" ကြၽန္ေတာ္ မစားေတာ့ဘူး.. သြားေတာ့မယ္ "
မီးဖိုခန္းထဲကေန ထြက္သြားရႏ္ုျပင္ေတာ့ ေျခတစ္လွမ္းေတာင္
မလွမ္းရေသးခင္ အသံေၾကာင့္ လူကတံု႔ခနဲ..." ဒါ ဘယ္လဲ? ထယ္ေယာင္း! "
သူေဌးႀကီးအသံေၾကာင့္ လူကျပန္လွည့္ၾကည့္မိေတာ့
မ်က္ႏွာကခက္ထန္ေနၿပီး တစ္ခုခုကို အလိုမက်သလို..." မင္းကိုထြက္သြားခြင့္ျပဳမယ္လို႔ ဘယ္သူေျပာလဲ..
မင္းစိတ္တိုင္းက် ေန ၿပီးေတာ့ အေလလိုက္ေနခဲ့တာေတြကို
၂ ႏွစ္ေတာင္လႊတ္ထားခဲ့ၿပီးၿပီ
အခုေတာ့မရေတာ့ဘူး ကုမၸဏီက အလုပ္ေတြလုပ္ဖို႔
ျပင္ဆင္ထားေတာ့ ထယ္ေယာင္း... "" သူေဌးၾကီးရွိေနတာကို ဘာလို႔လဲ...ဂ႐ုစိုက္မေနပါနဲ႔ ကြၽန္ေတာ႔္ဘဝကိုေနခ်င္သလိုေနမွာမို႔ "
" ခြင့္ျပဳမယ္ထင္ေနလား အခုလည္း မင္းေကာင္းဖို႔အတြက္
စီစဥ္ေနတာ ၿပီးေတာ့ တစ္ေယာက္ထဲ႐ွိတဲ့သားေၾကာင့္ ငါအ႐ွက္မရခ်င္ဘူး
အိမ္မွာဘဲေန ဘယ္ကိုမွသြားဖို႔မစဥ္းစားနဲ႔ ညေနက်ရင္သြားစရာ႐ွိတယ္ "