The Door (Edited)

კარი .4.

-გთხოვ შემეშვი

-ნუ მეწინააღმდეგები პატარა ნაბიჭვარო.

-გთხოვ არ გინდა...

-აბა რა გეგონა, აქ უცოდველი სახით გამოგვეცხადებოდი და ყველა მეფესავით მოგექცეოდა?!

-არ მესმის რა დავაშავე, გევედრები არაფერი დამიშავო.

-არაფერს დაგიშავებ, უბრალოდ მორჩი წინააღმდეგობის გაწევას...

-მინჰო...

-ხო პატარავ ჩემი სახელი უფრო ხმამაღლა თქვი, აბა ვნახოთ აქ რა გვაქვს.

უფროსი, ქერას შარვალს სწვდა და გახსნა დაუწყო.

-ეს არ მინდა გთხოვ გამიშვი, გპირდები არავის ვეტყვი ოღონდ შემეშვი.

-მე რა გითხარი, ნუ მაბრაზებ. გპირდები შენც ისიამოვნებ, შეიძლება მერე შენ თვითონაც მთხოვო.

ისევ აგრძელებს ქერას შარვლის გახსნას. სწრაფად ხდის ტრუსებთან ერთად. ღილებიანი მაისურის გახსნაზე, ბევრ დროს არ კარგავს. უბრალოდ ხელის ერთი მოძრაობით აგლიჯავს სხეულიდან.

-მინჰო,გთხოვ...

ცრემლებს ვერ იკავებს ქერა, უბრალოდ ცდილობს მოიშოროს უფროსი სხეულიდან. გული გამალებით უცემს, მთელი სხეული უკანკალებს. ძალის მოკრებას ცდილობს, მაგრამ მის სხეულს საკმარისი ძალა არ გააჩნია წინააღმდეგობის გასაწევად და ერთადერთი რაც შეუძლია ტირილი და მუდარაა. მხოლოდ იმედი იმისა, რომ მისი ხვერწნა უფროსთან გაჭრის, მაგრამ არა. ის ცხოველივით დასწაფებია მის სხეულს და თითქოს ყველა ნაწილის გამოკვლევას ცდილობს, არც ერთ ნაწილს არ ტოვებს ხელშეუხებლად.
უხეში კოცნებით და კანის წოვით მიუყვება სხეულს კისრიდან ქვედა მიმართულებით და თეძოებზე უჭერს ხელს მთელი ძალით. ცდილობს ქერა ადგილს მიაჯაჭვოს და განძრევის საშუალება არ მისცეს.