[Vienne's POV]
I don't understand. Why did Jace brought me here in Spain for our honeymoon? Ang plano namin ay sa Hawaii kami pupunta. Pero bakit nandito kami ngayon? Hay! mukhang tinopak na naman tong mister ko!
>____________<
kahapon sa airport nabigla pa ko nung sinabi niya na dito kami pupunta imbes sa Hawaii.
At ang nakakapagtaka pa ay yung mga reporters na nakaabang sa may airport. Tapos limousine pa talaga yung sumundo samin? Sikat ba si Jace dito? Pero paano siya sisikat dito eh pinoy to? Saka sa pagkakaalam ko hindi naman umaalis ng bansa si Jace kaya imposibleng artista siya dito whatsoever.
"Jace can you please tell me what is really happening here?" tanong ko dito.
"Ang kulit mo. Malalaman mo din mamaya. medyo matagal pa ang biyahe kaya matulog ka muna. Halika nga dito!" hinila ako nito para yakapin pero tinapik ko ang kamay nito.
"sasabihin mo ba o hindi?"
"Sasabihin pero mamaya."
"Madaya!" dumistansya ako kay Jace dahil nabibwiset na talaga ako dito.
Pero bigla namang tumabi ito sakin at niyakap ako.
"Sorry na."
""Bititwan mo nga ako!" at ang uto binitawan nga ako. Hayyyyy! nakakapikon na talaga.
Is this how newly wed couples should act? Imbes na magmuryot ako eh kinuha ko na lang ang phone ko para matawagan ko si Jaiden. I mean yung hipag ko pala na pinag-iwanan namin ni Jace kay Jaiden. Pero pati ang hipag ko ay di sumasagot.. HAYYYYYYYYY!!!
matutulog na nga lang ako.
[Jace's POV]
"Estamos aquí" narinig kong sabi ng driver.
tinanguan ko lamang ito. Binalingan ko si Vienne na kanina pa mahimbing ang tulog. Kanina ay muntik ng tumama ang ulo nito sa bintana dahil nakatulog ito habang nakayuko. At dahil mabait akong asawa ay inihiga ko na lang ito aking kandungan.
"Vienne... gising na. Nandito na tayo."
"Hmmm."
"Vienne wake up."
"Inaantok pa ko,"
"I know... But you can't sleep here. Nandito na tayo. You can sleep inside comfortably than here."
bumangon naman agad si Vienne pero nakapikit pa din.
Napangiti ako. Ang ganda talaga nito kahit bagong gising. I panted light kisses on her face para magising na ito ng tuluyan.
"Where on Earth are we?"
"Andalusia."
"Where? It sounded like a Stallion breed."
nginitian ko ito.
"Let's get ourselves out of this car mi amor."
"Great! Now you're talking in Spanish." halata ang mockery sa boses nito pero di ko na lang pinansin ito.
"There's a beach nearby. I think this is the best place I can take you. We're safe here."
"What do you mean we're safe here?"
"Let's go and I'll explain it to you."
Bumaba na kami at sa hitsura ni Vienne ay halatang namangha talaga ito sa nakita.
"Where exactly are Jace?"
"This is the family's summer house."
"It's not just a summer house Jace!" binalingan ako nito na nagtataka talaga.
"Buenos días su agudeza" sabi ng mga maids na nakahilera at sabay-sabay na yumuko.
Nakita ko ang butler ko nung bata pa ako na papalapit sa amin.
"Arturo! Es tan bueno verle otra vez. El tiempo largo no ve."
Yuyuko na sana si Arturo nang pinigilan ko ito.
"You don't have to do that. By the way... This is my wife, Vienne Claire Monte Rivas." hinarap ko si Vienne. "Vienne this is my butler and my friend, Arturo Alanis."
"Hi! I'm Vienne! And guess what?! I don't speak Spanish so if you're kind enough... Please do talk to me in English."
"Vienne!" saway ko kay Vienne. Siguro ay naasar siguro ito dahil sa pag-iiba ko ng desisyon kahapon at dahil ayokong sabihin dito kung saan kami pupunta kaya nagtataray na naman ito.
akala ko pa naman ay nabago na ng tuluyan ang ugali nito. hindi pa pala.
"It's okay, su majestad." sabi sakin ni Arturo. Binalingan naman nito si Vienne.
"It's a pleasure to meet you, your highness." at kinuha nito ang kamay ni Vienne upang halikan tanda ng pag-galang at pagbati.
"W-what did he just say?!" gulat na tanong sakin ni Vienne.
"Yeah. I'm a prince and that makes you a princess. Any problem with that?" yun lang at iniwan ko na si Vienne dun at dire-diretsong pumasok sa loob ng summer palace dahil naaasar din ako dito sa ginawa nitong pagtataray kay Arturo. Kahit ba sabihin nitong katiwala lang si Arturo ito ay hindi pa din dapat nito ginanun ito dahil mas nakakatanda pa din si Arturo.
"Don't you ever turn your back at me!" sigaw sakin ni Vienne habang nakasunod sa akin.
Nakita ko ang mga katiwala na nagulat sa ginawa ni Vienne. Of course magugulat sila. Dahil wala pang kahit sino man ang sinigawan ang isang prinsipe na gaya ko. Sa asar ay hinila ko si Vienne papunta sa magiging kwarto namin sa loob ng isang buwan.
ng makapasok sa kwarto ay pabagsak kong isira ang pinto.
"All this time... All this time, Jace! Bakit hindi mo sinabi sa akin?"
"I can't tell you, okay?!" sigaw ko dito. "At ngayong nandito na tayo... Wala kang karapatang bastusuin ako sa harap ng mga tao dahil asawa lang kita!"
natigagal ito.
"Yeah right! I'm just your wife pero ikaw naman ang may gusto nito di ba?! I told you before I don't want to marry you and you insisted that we should get married and now isasampal mo sakin na asawa mo lang ako?! Fuck you!"
hinaklit ko ito sa braso.
"Bitiwan mo ako!"
"Pag-aralan mo ng kumilos ng maayos kung ayaw mong---"
"Ano?! Mapuna ng mga tao? Natatakot ka na naman dahil baka madungisan ang pangalan mo?"
"Listen Vienne... you're a princess now and I want you to act like one!"
isang malakas na sampal ang ibinigay sakin ni Vienne.
"I never wanted to be one! Kung alam ko lang sana hindi na ko pumayag magpakasal sayo!"
yun lang at umiyak na si Vienne. And the sight of her crying hurts me as well. Kinabig ko ito at niyakap ng mahigpit.
"I'm sorry, Vienne. I didn't mean to say that. It's just that---"
"Uuwi na ko."
"What?!"
"I don't want to be here."
"Don't say that."
"You said earlier that we'e safe here... And you said you're a prince. I'm sure there's a lot of danger out there and I want to be with my son Jace! Baka... baka..." at umiyak ito lalo ng malakas.
"Hush now... Jaiden is safe. I made sure na walang mangyayaring masama sa kanya habang wala tayo. Stop crying now Vienne. I'm sorry."
"I miss Jaiden and I'm worried. He's our son."
"I miss him too. At walang masamang mangyayari sa kanya."
"Ipagdasal mong wala dahil hindi ko alam ang gagawin ko sayo pag may nangyari sa kanya."
I let out a deep sigh.
"He'll be safe. That I promise you."
