No-time

16 jaar en 2 dagen na de sprong

(Amy)
'Amy!' Roept Marc. 'Je hebt een minuut om met je schattige kont hier te zijn anders gaan we zonder jou!'
Ik giechel. Ik doe nog een beetje oogschaduw op en loop dan naar beneden waar ik Marc een kusje geef. 'Zit Lisa al in de auto?'
Marc knikt klagelijk. 'Ze stopt maar niet met huilen! Echt super irritant.'
'Dat heb je met baby's.' Glimlach ik liefjes. 'Weet jij of...'
'Nadia en Wessel zijn er al.' Moppert Marc. 'Nu moeten we echt gaan.'
'Zijn Puck en Wolf  er ook al?' 
'Nee, maar die zijn altijd te laat.'
Ik lach omdat ik weet dat het waar is.
'Hou op met lachen!'
Marc is zo zenuwachtig en geïrriteerd dat ik nog harder moet lachen.
'Amy!' Hij zucht, draait dramatisch met zijn ogen en duwt me dan naar buiten. 'Ga jij maar proberen Lisa te kalmeren, dan doe ik het alarm erop.'
Ik hou er van als Marc zo'n drama maakt om niks, het heeft iets schattigs. Ik loop naar de auto waar Lisa gewoon ligt te slapen. Ik aai over haar wangetje. Lisa zuigt op haar speen en maakt tevreden sputter geluidjes.
'Cutie.' Fluister ik. Ik doe de deur zachtjes weer dicht en draai me om. Waar is Marc nou? Ik haal m'n schouders op en ga voorin zitten. Ik kijk op mijn horloge en zie dat we dus echt mega vroeg zijn. Deze keer draai ik met mijn ogen. Jongens...
'Oké we kunnen gaan,' zegt Marc. 'Heb jij het eten bij je?'
Ik knik en wijs op de picknick mand die naast Lisa staat. 'Genoeg.'
'Mooi.' Marc begint te zoeken tussen het eten en haalt er na een hoop gerommel een puddingbroodje uit. 'Lekker, laten we gaan.'
Ik draai weer met m'n ogen. 'Wat een fantastisch idee schat.' Zeg ik sarcastisch.

(Nadia)
'Oh ik ben zo zenuwachtig voor hem.' Zeg ik tegen Wessel. 'Hij gaat haar gewoon ten huwelijk vragen! Zo leuk!'
'Hem kennende zit hij nu juist helemaal in de stress en zit hij Amy af te zeiken.' Grijnst Wessel.
Ik sla hem speels op zijn schouder. 'Jij was ook behoorlijk zenuwachtig toen je mij vroeg.'
'Dat was bij een concert met super veel mensen.' Protesteert Wessel. 'Ik was zenuwachtig dat ik iets fout zou zeggen, niet dat jij nee zou zeggen.'
Ik lach en druk een kus op zijn mond. 'Jij met je grote ego.'
'Mama?' Vraagt Anouk. 'Ik heb honger.'
'We moeten nog even op tante Amy en ome Marc wachten.' Zeg ik terwijl ik mijn driejarige dochter over haar hoofd aai. 'Die hebben het eten.'
'Maar ik heb honger!' Anouk begint te huilen.
Alsof het een teken is begint ook Marit keihard te huilen. Ik pak mijn nog wat jongere dochtertje vast. 'Sst, niet huilen Marit.'
'Hallo!' Puck gaat met moeite zitten, haar grote ze zwangere buik zit in de weg. Wolf houdt Michelle vast. 'Hoi mensen!'
Zoals altijd in het begin kruipt Michelle weg achter haar vader.
'Hoi Michelle.' Zeg ik en ik duw Marit naar haar toe. 'Kijk eens naar je nichtje.'
Zoals vaak ontdooit Michelle zodra ze Marit ziet en beginnen ze naar elkaar te kraaien.
Ik kijk om me heen en deel snel de plannen van Marc met Puck en Wolf.
Puck begint enthousiast te klappen. 'Wat leuk!'
'Wat is leuk?' Vraagt Amy. Ze gaat zitten en blijft Lisa heen en weer wiegen.
'Dit,' zeg ik snel. 'Echt gezellig dat we weer eens afspreken.'
'Ja het is een stuk minder nu wij in Brabant wonen.' Zegt Puck. Volgens mij is ze nog steeds niet helemaal blij met de verhuizing, maar ze moesten wel voor Wolfs baan.
'Dan genieten we juist meer van dit soort momenten.' Zegt Marc.
'Precies.' Is Amy het met hem eens. Ze slaat een arm om haar vriend heen. Lisa pruttelt.
'Ik heb honger mama.' Zegt Anouk weer.
Ik pak de mand van Amy en Marc en graai erin. Ik pak een tosti en geef die aan Anouk. 'Wie wil nog meer een tosti?'
'Ikke!' Ik geef Michelle de tosti. Nu wil Marit er ook een.
'Geef mij maar een muffin.' Zegt Puck.
'Ik wil ook wel een muffin.' Zegt Amy.
Ik pak een muffin voor Puck en zoek naar de juiste muffin voor Amy. Ik zie de juiste met een roze wikkel. 'Hier.'
Amy kijkt vreemd naar de roze wikkel. 'Oké.' Ze haalt de wikkel eraf.
'Er staat iets op!' Speelt Wessel zogenaamd verbaasd mee.
Amy fronst. Dan begint ze te lachen. '"Wil je met me trouwen?"' Leest ze voor. Ze geeft Lisa aan mij en kijkt Marc opgewonden aan. Die is op z'n knie gegaan, maar omdat Amy zit is hij nog steeds groter dan haar. Hij haalt een mooie ring tevoorschijn. 'Lieve Amy, wil je met mij trouwen?'
'Ja!' Amy buigt naar voren en kust Marc. Puck en ik begin luid te juichen en joelen.
Een knal, alles gaat in slowmotion. Amy valt achterover en Marc schreeuwt. Pucks gejoel veranderd in gegil en de kinderen huilen.